Της Κατερίνας Μιχαήλ
Συναντώ ανθρώπους συχνά που μου λένε αστειευόμενοι «Θα σε χρειαστούμε» ή «Ξέρω πολλούς που σε χρειάζονται» ή «Ακόμα δεν τρελάθηκα για να σε χρειαστώ» ή «Αν έρθω θα σε τρελάνω εγώ εσένα». Όλα αυτά αποτελούν για εμένα στερεότυπες ατάκες οι οποίες ταυτίστηκαν με την ψυχοπαθολογία και πιο συγκεκριμένα με τον εγκλεισμό ανθρώπων σε ψυχιατρεία.
Παράλληλα είναι πολλοί άνθρωποι που συναντώ στο γραφείο μου και ξεκινούν τη συζήτηση «πως αυτό που νιώθω ή στη φάση που βρίσκομαι κανείς δεν κατάφερε να με βοηθήσει, ούτε φίλοι αλλά ούτε και συγγενείς».
Παρακάτω σας παραθέτω κάποιες πληροφορίες, οι οποίες θα σας βοηθήσουν να αποσύρετε από την πλάτη σας τα στερεότυπα, να αφήσετε τις ενοχές εκεί που προσπαθείτε να αλλάξετε καταστάσεις ή δεδομένα και να γίνεται πρωταγωνιστές στη ζωή σας.
Οι λόγοι που οδηγούν ανθρώπους σε θεραπεία είναι:
1. Άνθρωποι που ζουν σε μεταβατικές περιόδους στη ζωή του, εκεί που όλα φαντάζουν ξένα, μεγάλα και μη διαχειρίσιμα. Τέτοιες μεταβάσεις μπορεί να είναι οι εφηβεία, η συνταξιοδότηση, η φοιτητική ζωή ή το σύνδρομο της άδειας φωλιάς. Εκεί ο ψυχοθεραπευτής θα σας βοηθήσει στην επεξεργασία των συναισθημάτων απώλειας και στην προσαρμογή των νέων ρόλων σας.
2. Άνθρωποι που βρίσκονται σε αμφιθυμία, δηλ. δεν ξέρουν τι θέλουν, είτε αυτοί βρίσκονται σε σχέσεις που νιώθουν να είναι μη λειτουργικές, είτε θέλουν να αλλάξουν επάγγελμα, είτε να μετακομίσουν. Εκεί που νιώθουν όλη την ενέργεια να στρέφεται σε μια αλλαγή την οποία νιώθουν αδυναμία να την πραγματοποιήσουν. Μέσα από το ψυχοθεραπευτικό ταξίδι μαθαίνει κάποιος να ακούει τις εσωτερικές του φωνές, να αποδέχεται και να επεξεργάζεται τα συναισθήματα του και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του.
3. Άνθρωποι που βιώνουν απώλεια ή πένθος είτε γιατί έχασαν κάποιον σημαντικό δικό τους άνθρωπο είτε λόγω χωρισμού, απώλειας επαγγέλματος. Μέσα από την ψυχοθεραπεία οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τα συναισθήματα τους , μαθαίνουν να επεξεργάζονται την απώλεια, να κρατήσουν τη σχέση που έχει χαθεί με έναν διαφορετικό εσωτερικό τρόπο και να ανταποκριθούν στον νέο τους ρόλο.
4. Άνθρωποι που βιώνουν έντονο άγχος, μέσα από κρίσεις πανικού, ψυχοσωματικά προβλήματα ή ψυχαναγκασμούς. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι το άγχος επηρεάζει και την σωματική υγεία. Ακόμη κι αν χορηγείται φαρμακευτική αγωγή ή όχι μέσα από τη ψυχοθεραπεία κάποιος έρχεται σε επαφή με τις εσωτερικές του ανάγκες και νοηματοδοτεί το άγχος του έτσι ώστε να μπορεί να το διαχειρίζεται.
5. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν διαγνωστεί με μια ψυχική ασθένεια Κι στους οποίους χορηγείται φαρμακευτική αγωγή. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα με την αγωγή έτσι ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να βρει τα αποθέματα, να ανακουφιστεί από τα συμπτώματα και να μπορεί να συσχετίζεται μέσα από την ψυχική του ασθένεια. Επίσης στόχος είναι να φύγει η «ταμπέλα» της ψυχικής ασθένειας και να αναδυθούν όλες οι δυνατότητες, τα αποθέματα των ανθρώπων.
6. Άνθρωποι που βιώνουν μοναξιά. Οι ρυθμοί ζωής είναι τόσο γρήγοροι που πολλοί άνθρωποι καταλήγουν στο τέλος της ημέρας σε άδεια σπίτια. Επίσης άνθρωποι που λόγω ασθένειας νιώθουν πως κανείς δεν τους καταλαβαίνει ή ακόμη άνθρωποι που ζουν σε επικριτικά περιβάλλοντα. Σημασία έχει να μπορεί ο ίδιος να αφουγκραστεί τον εσωτερικό του εαυτό και να ενδυναμωθεί να δημιουργήσει σχέσεις είτε προς τα μέσα είτε προς τα έξω.
7. Άνθρωποι που νιώθουν ότι χρειάζονται συνεδρίες προσωπικής ανάπτυξης για να μπορέσουν να έρθουν σε επαφή με καταπιεσμένα συναισθήματα και με βαθύτερες ανάγκες.
Το ψυχοθεραπευτικό ταξίδι είναι ένα ταξίδι προς μια εσωτερική Ιθάκη. Δεν είναι στρωμένο σε κόκκινα χαλιά και δεν είναι γρήγορο. Σημασία έχει όμως η κατεύθυνση και ο προορισμός.
Κατερίνα Μιχαήλ
Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
Σύμβουλος Ζευγαριών
Κοινωνιολόγος
ECP / EFTA / ΠΣΨΘ
ΤΗΛ.96409488
