Γράφει η Κατερίνα Μιχαήλ
Απομονώνονται ενώ χρειάζονται υποστηρικτικό πλαίσιο. Πολλές φορές τα βιώματα δημιουργούν μοτίβα απομόνωσης αν κάποιος μεγαλώνοντας έμαθε ότι τα συναισθήματά του δεν μετρούν ή δεν είναι σημαντικά.
❗ Καταπινουν ή διώχνουν οποιοδήποτε συναίσθημα τους δυσκολεύει. Αυτό συμβαίνει σε τόσο βαθμό ώστε ούτε οι σημαντικοί του άλλοι να καταλαμβαίνουν τι ακριβώς νιώθει.
❗ Δεν μπορούν να κατανοήσουν τις δικές τους ανάγκες. Είναι προσαρμοσμένοι στο να εξυπηρετούν τις ανάγκες των άλλων. Εντούτοις υπάρχουν φορές που πνίγονται αλλά δυσκολευονται αφού δεν αναγνωρίζουν τι θέλουν.
❗ Δυσκολεύονται να εμπιστευτούν άλλους ανθρώπους. Προτιμούν να κουράζονται αλλά να κάνουν μόνοι τους τις υποχρεώσεις τους. Αυτό τους φέρνει σε συνεχή εγρήγορση, κατάσταση που δημιουργεί άγχος.
❗ Υπάρχουν φορές που η αντίδραση τους σε ένα ερέθισμα γίνεται σε υπερβολικό βαθμό. Ίσως να συμβαίνει γιατί κάτι τους κάνει trigger από τα βιώματα τους, όπου ένιωσαν αδικημένοι, φοβισμενοι, μόνοι ή χωρίς υποστήριξη.
❗ Αισθάνονται άδειοι αλλά δεν το εκφράζουν ποτέ.
Κατερίνα Μιχαήλ
Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
Οικογενειακή Σύμβουλος
Θεραπεύτρια Ζευγαριών
Κοινωνιολόγος
