Γράφει ο Χρυσοβαλάντης Λουκά
Το 2025 σήμανε την αρχή μιας νέας εποχής με την εκλογή του Ντόναλτ Τράμπ στο πηδάλιο της Αμερικής. Από την πρώτη μέρα κιόλας ανάληψης των καθηκόντων του προέβη στην υπογραφή μιας σειράς διαταγμάτων αναιρώντας ότι είχε κτίσει ο Τζο Μπάιντεν. Οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Η Ευρώπη τρομοκρατημένη πλέον υπό την απειλή δασμών στα Ευρωπαϊκά Προϊόντα τα οποία εισάγονται στην Αμερική άρχισε να νιώθει άβολα με την ανάληψη της προεδρίας από τον Ντόναλτ Τράμπ. Η Κύπρος εφόσον τορπίλισε τους δεσμούς της με την Ρωσία στράφηκε εξ ολοκλήρου στην Δύση και στην Αμερική.
Η επίσκεψη του προέδρου Χριστοδουλίδη παραμονές των Αμερικάνικων εκλογών παρουσιάστηκε επικοινωνιακά από τα Κυπριακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως μια τεράστια επιτυχία η οποία σφραγίστηκε με μια σειρά από αμυντικές συμφωνίες.
Με την εκλογή Τράμπ η Αμερική μέσα σε 6 μέρες άλλαξε άρδην με μαζικές απελάσεις λαθρομεταναστών και η εξωτερική πολιτική εστιάζεται πλέον στην ανάδειξη της Αμερικής ως ειρηνοποιού χώρας και τον τερματισμό των πολέμων παγκοσμίως.
Ο νέος πρόεδρος με το σύνθημα <<Lets make America Great again>> δήλωσε κάθετα ότι μοναδική του έγνοια είναι η χώρα του και είπε ευθαρσώς ότι δεν τον ενδιαφέρει η εμπλοκή της Αμερικής σε νέους πολέμους. Τον έχουμε δει να κάνει αλλεπάλληλες εκκλήσεις στον Πούτιν ώστε να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και είναι προς τιμήν του που αναγνώρισε δημόσια σε δηλώσεις του τον ρόλο της Ρωσίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.
Η Ευρώπη σείεται πλέον συθέμελα. Η εξάρτηση της από την Αμερική την καθιστά ευάλωτη σε οποιαδήποτε αλλαγή οικονομικής πολιτικής εκ μέρους των Η.Π.Α. Η μικρή Κύπρος εναποθέτοντάς όλες τις ελπίδες της στο ίδιο καλάθι αναρωτιέμαι ποια θα είναι η κατάληξη της ιδιαίτερα στο πεδίο του Κυπριακού προβλήματος όσο και στην στρατιωτική της υποδομή.
Η αναβάθμιση της βάσης Αντρέας Παπανδρέου στην Πάφο όσο και της ναυτικής βάσης στο Μαρί με Αμερικάνικα κεφάλαια ουδόλως προσφέρει κάτι ευνοϊκό για την χώρα μας. Απλά τους δώσαμε κάτι περισσότερο από αυτό που είχαν ήδη. Οι Βρετανικές βάσεις τόσο στο Ακρωτήρι όσο και στην Δεκέλεια θεωρούνται κυρίαρχο έδαφος εντός της επικράτειας της κυπριακής Δημοκρατίας και χρησιμοποιούνται από τους ΑγγλοΑμερικάνους κατά το δοκούν χωρίς να δίνεται καμία εξήγηση. Είμασταν αυτόπτες μάρτυρες με την χρήση των Βρετανικών βάσεων κατά την διάρκεια του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς.
Το άκρον άωτον αυτής της τραγικής κωμωδίας είναι η αντιπρόεδρος της Κομισιόν και Ύπατης Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική Ασφάλειας Κάγια Κάλλας. Η Κάγια Κάλλας σε κοινές της δηλώσεις με τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φινταν ενέπλεξε το εγκώμιο της Τουρκίας χαρακτηρίζοντας την ως την σημαντικότερη εταίρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή ήταν μια βαρυσήμαντη δήλωση με πολλούς αποδέκτες εδώ στην Κύπρο.
Που θέλω να καταλήξω….
Ο Ρώσσο-Ουκρανικός πόλεμος σύντομα θα τελειώσει εφόσον όλοι γνωρίζουμε ότι η Αμερική καθορίζει τις εξελίξεις τόσο στον κόσμο όσο και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφόσον οι πλείστες χώρες της Ευρώπης είναι και μέλη του ΝΑΤΟ. Εδώ στην Κύπρο τα πλείστα πολιτικά κόμματα διατυμπάνιζαν διεθνώς και προσομοίαζαν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974.
Με την λήξη του Ρωσσο-Ουγκρανικού πολέμου και φυσικά με την αποκατάσταση των σχέσεων Ρωσίας- Αμερικής απλά η μικρή Κύπρος έχασε ένα σύμμαχο και είναι πλήρως εκτεθειμένη στα μάτια της Ρωσίας. Οι φίλοι μας Ευρωπαίοι με την αλλαγή της ηγεσίας στην Αμερική βρίσκονται σε δεινή θέση και από την μια προετοιμάζονται για την πιθανότητα επιβολής δασμών εκ μέρους της Αμερικής και από την άλλη είναι ενεργειακά εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Το αφήγημα της εξωτερικής μας πολιτικής ήταν η σύνδεση των Ευρωτουρκικών με το Κυπριακό. Πραγματικά αναρωτιέμαι που στεκόμαστε όταν μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέχεται στρατιωτικά από μια υποψήφια υπό ένταξη χώρα όπως η Τουρκία, να χαρακτηρίζεται από την κυρία Χάγια κάλλας, ως ένας από τους σημαντικότερους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δυστυχώς σε όλες τις περιπτώσεις η Κύπρος εκ των γεγονότων βγήκε ζημιωμένη. Η κοντόφθαλμη εξωτερική μας πολιτική αναιρέθηκε από τους ίδιους μας τους συμμάχους.
Ας είμαστε πλέον ρεαλιστές και να μην ακροβατούμε με εύηχα συνθήματα…
Διότι στο τέλος όπως λέει και το τραγούδι….
Η μικρή μου πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο και δεν ξέρω… ποιο από τα δυο κομμάτια πλέον θα αγαπώ…..
