Home ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ «Πιστέψτε στα θαύματα, γίνονται! Και μάθετε να χαμογελάτε»
«Πιστέψτε στα θαύματα, γίνονται! Και μάθετε να χαμογελάτε»

«Πιστέψτε στα θαύματα, γίνονται! Και μάθετε να χαμογελάτε»

«Θέλω να ζήσω κι ας με διατάζουν να πεθάνω. Δεν γεννήθηκα για να κλαίω και να μιζεριάζω, κανείς δεν γεννήθηκε για να κλαίει και να μιζεριάζει. Όσο αναπνέω έχω τη δύναμη να μπορώ να κερδίζω μάχες και να κοιτάζω μπροστά» «Να χαμογελάς. Υπάρχει πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο; Υπάρχει πιο μεγάλη ικανοποίηση για αυτούς που σε αγαπούν;»

Είναι ένα πανέμορφο κορίτσι, μόλις 23 ετών, γεμάτο αγάπη και καλοσύνη. Πέρασε πολύ δύσκολες στιγμές αλλά έμαθε πάντα να χαμογελά, η αγάπη της για το κάθε μικρό και μεγάλο όνειρό της, την κράτησε ζωντανή, χαμογελαστή.

Δεν σταμάτησε στιγμή να ονειρεύεται, να αγαπά και να χαμογελά. Γιατί ξέρει ότι μόνο τότε κανείς είναι ευτυχισμένος. Τότε μόνο νιώθεις άνθρωπος! Το μότο της είναι: «Μην το βάζεις κάτω επειδή είναι δύσκολο. Συνέχισε να προσπαθείς! Συνέχισε να χαμογελάς. Συνέχισε να δίνεις δύναμη και να αγκαλιάζεις ότι πιο πολύτιμο έχεις… Την καρδιά σου!» και αυτό μόνο καλό της έχει φέρει.

Η Άννα Σιάλαρου από την Λάρνακα αναφέρει στο ant1.com.cy:

«Τον Ιούνιο του 2020 διαγνώστηκα με οστεοσάρκωμα (είναι ένας κακοήθης όγκος των οστών) και από τότε ξεκίνησε ο αγώνας μου…

Τον Φεβρουάριο του 2020 εμφανίστηκε το κουβαράκι στην περιοχή της λεκάνης, αλλά ποτέ δεν υποψιάστηκα ότι πρόκειται για καρκίνωμα. Η αρχική διάγνωση ήταν λάθος και οι γιατροί δεν κατάφερναν να βρουν το πρόβλημα. Στη συνέχεια με παρέπεμψαν σε άλλο γιατρό, ο οποίος μου έκανε υπέρηχο, αλλά και πάλι δεν βρήκαν κάτι. Τελικά βρέθηκε ένας γιατρός που με παρέπεμψε για MRI και τον Ιούνιο του 2020 έμαθα τι πραγματικά είχα.

Τον Ιούλιο του 2020…

Μπήκα στο Ογκολογικό της Τράπεζας Κύπρου. Με την ευκαιρία, ήθελα να τους ευχαριστώ και δημόσια για την άρτια οργάνωση, φιλική προσέγγιση και επιστημοσύνη τους. Έκανα 14 χημειοθεραπείες για σμίκρυνση του όγκου, οι παρενέργειες των οποίων με είχαν κυριολεκτικά ταρακουνήσει. Πυρετοί, εμετοί και άφθες στο στόμα, είχαν ως αποτέλεσμα το να μην τρέφομαι και είχα φτάσει μέχρι τα 38 κιλά.

Έμαθα όμως να χαμογελώ, ακόμα και στα δύσκολα. Δεν το έβαλα ποτέ κάτω. Μέσα στο Ογκολογικό, καλωδιωμένη όπως ήμουν, χόρευα και έβλεπα και βλέπω με αισιοδοξία κάθε στιγμή της ζωής μου πάντα χαμογελώντας.

Η αδελφή μου ξύρισε το κεφάλι της για να με στηρίξει, όταν ξύρισα κι εγώ το δικό μου. Μία πολύ όμορφη πράξη έμπρακτης συμπαράστασης! Ήταν στη φάση που είχα αποδεχτεί τον εαυτό μου και της είπα: «Δεν χρειάζεται να το κάνεις», αλλά επέμενε και την ευχαριστώ θερμά. Η αλήθεια, όταν την είδα με ξυρισμένο κεφάλι, ένιωσα ότι δεν είμαι μόνη μου σε όλο αυτό. Η οικογένειά μου ήταν δίπλα μου και τους οφείλω τα πάντα.

Είχα όμως στο πλευρό μου και τις φίλες μου, το σύντροφό μου, αλλά και το Θεό.

Είχα και έχω δίπλα μου τον Θεό και τους Αγίους του: Εφραίμ, Γεράσιμο, Αγία Άννα, τη μητέρα μου φύλακα άγγελό μου, την οικογένειά μου, τους φίλους αλλά και πολύ κόσμο που καλά-καλά δεν γνωρίζω αλλά μου στέλνουν τις ευχές τους για να γίνω καλά και όλα αυτά μου δίνουν δύναμη και δεν σταματώ ποτέ να ελπίζω και να χαμογελώ.

Θαύματα μικρά ή μεγάλα, γίνονται κάθε μέρα γύρω μας, φτάνει να έχουμε μάτια να τα δούμε.

Πιστέψτε στα θαύματα, γίνονται!

Πάντα φοράω ένα σταυρουδάκι του Άγιου Εφραίμ, που έτυχε πολλές φορές να μυρίζει. Λένε πως ο Άγιος φανερώνεται στους πιστούς με τη μορφή του μύρου. Το άλλο, έτυχε μία μέρα να φέρει τα λείψανα του Άγιου Εφραίμ στο σπίτι μου ο πάτερ και εκείνη την ημέρα διαγνώστηκαν οι γονείς μου με κορωνοϊό, ωστόσο εγώ ήμουν αρνητική και θέλω να πιστέψω ότι με βοήθησε ο Άγιος Εφραίμ από το να είμαι αρνητική. Έτυχε επίσης, εκεί που είχα το γούρι μου και είχα βάλει τον καθετήρα στο Ογκολογικό, όταν τον έβγαλαν να εμφανιστεί σχήμα σταυρού στο χέρι μου».

Πάντα έλεγα στον εαυτό μου: «Θέλω να ζήσω κι ας με διατάζουν να πεθάνω. Δεν γεννήθηκα για να κλαίω και να μιζεριάζω, κανείς δεν γεννήθηκε για να κλαίει και να μιζεριάζει. Όσο αναπνέω έχω τη δύναμη να μπορώ να κερδίζω μάχες και να κοιτάζω μπροστά». Έμαθα να χαμογελώ, ακόμα και στα δύσκολα, εγώ χαμογελώ!

Δημοσιοποιώ το πρόβλημα υγείας που έχω διότι πιστεύω απόλυτα πως ο αυτοεγκλεισμός και η αποσιώπησή του, δεν βοηθούν στη θεραπεία μας.

Χαμογέλα! Το ξέρω πως υπάρχουν στιγμές που είναι δύσκολο. Ακατόρθωτο θα έλεγες. Μα δεν είναι. Ποτέ δεν είναι τόσο δύσκολο να χαμογελάς! Ποτέ. Να το θυμάσαι αυτό! Ακόμα κι αν δεν είσαι καλά, πάντα να κάνεις κάτι που αγαπάς. Σίγουρα έτσι θα χαμογελάς! Υπάρχει πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο από το χαμόγελο; Υπάρχει πιο μεγάλη ικανοποίηση για αυτούς που σε αγαπούν πραγματικά;»

Συμβουλές Μακιγιάζ από την Άννα στο πιο κάτω βίντεο:

Πηγή: Ant1.com.cy

Send this to a friend