«Φανταστείτε πως υπάρχει μια τράπεζα, η οποία κάθε πρωί τροφοδοτεί τον λογαριασμό σας με το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 86.400 ευρώ. Ούτε ένα παραπάνω ούτε ένα λιγότερο. 86.400 ευρώ καθημερινά για εσάς χωρίς εξηγήσεις ή αποδείξεις. 86,400 ευρώ δικά σας και αφορολόγητα. Φανταστείτε τώρα πως ο μόνος περιορισμός είναι ότι από αδυναμία του συστήματος ή επειδή αυτός είναι ο όρος του καταθέτη του ποσού, ο λογαριασμός δεν μεταφέρει το ποσό από τη μια μέρα στην άλλη. Κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα όπως η άμαξα της Σταχτοπούτας ξαναγίνεται κολοκύθα έτσι και ο λογαριασμός σας μηδενίζεται αυτόματα και οποιοδήποτε ποσό έχει μείνει υπόλοιπο. Και το χειρότερο κάθε ευρώ που είχατε σηκώσει αλλά δεν ξοδέψατε μέσα στη διάρκεια της ημέρας εξαφανίζεται ως δια μαγείας. Αν χάθηκε κάποιο υπόλοιπο θα σας μείνει η παρηγοριά ότι την επόμενη ημέρα θα έχετε φρέσκα άλλα 86.400 ευρώ για να τα ξοδέψετε, αν και δεν μπορείτε να είστε πολύ σίγουροι γιατί κανένας δεν μπορεί να σας πει πόσο θα κρατήσει αυτό το δώρο. Τι θα κάνετε λοιπόν; Φυσικά θα πάρετε τα χρήματα μέχρι το τελευταίο ευρώ και θα τα χαρείτε με όποιον θέλετε. Ο καθένας έχεις αυτόν τον λογαριασμό, ο καθένας μας έχει αυτό το δώρο.
Κάθε πρωί η τράπεζα χρόνου θέτει στη διάθεση σου 86,400 δευτερόλεπτα ούτε ένα παραπάνω ούτε ένα λιγότερο και κάθε βράδυ μηδενίζει το υπόλοιπο και το καταλογίζει στις απώλειες σου. Η τράπεζα δεν δέχεται μεταχρονολογημένες επιταγές ούτε επιτρέπει υπεραναλήψεις. Αν δεν χρησιμοποιήσεις τις καταθέσεις της ημέρας ο χαμένος είσαι εσύ. Είναι δική σου ευθύνη να επενδύσεις κάθε δευτερόλεπτο του χρόνου σου για να καταφέρεις το καλύτερο για εσένα και για εκείνους που αγαπάς». (Μπουκάι)
Κι όμως ο μόνος πραγματικός χρόνος είναι το τώρα. Το χθες που ζήσαμε ή δεν ζήσαμε και το μετά που ονειρευόμαστε αλλά ίσως και να μην γίνει περιστρέφονται στο μυαλό μας. Φοβόμαστε να ονειρευτούμε ή να προγραμματίσουμε. Είναι πολλές οι σκέψεις. Από την άλλη τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και αναγκαστικά μας καθήλωσαν στο σπίτι, μας προκαλούν να σκεφτούμε πως όταν αυτή η κατάσταση υποχωρήσει θα κάνουμε αυτό κι αυτό. Ένα αργότερα που κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι η καταλληλότερη στιγμή. Αλήθεια πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή;
Σε συνομιλίες μου με νέους ακούω πολλά όνειρα ενώ με μεγαλύτερους συχνά ακούω τη δεύτερη εσωτερική τους φωνή για όσα δεν άφησαν ανεκπλήρωτα. Η πραγματική διαχείριση αφορά στο παρόν και συγκεκριμένα στο τώρα. Στο τώρα είναι που βρίσκεται το οικοδόμημα των αυριανών αναμνήσεων. Βάζοντας τα όνειρα, τα σχέδια στην κατάψυξη πολλές φορές παραμένουν εκεί μέχρι την ημερομηνία λήξεως τους.
Προσοχή! Σίγουρα δεν μπορούν να γίνουν όλα σήμερα και όλα σε μια μέρα. Γι’ αυτό τον λόγο και πιο πάνω αναφέρθηκα σε οικοδόμημα. Ένα οικοδόμημα που χρειάζεται αρχιτεκτονική και υλοποίηση. Σαφώς είναι αδύνατο να γίνουν όλα σε μια μέρα. Η πίστη στον εαυτό μας θα μας κάνει να πατήσουμε γερά σε όσα αγαπάμε.
Τη μεγαλύτερη σημασία έχει η διαχείριση των 86,400 δευτερολέπτων στην ημέρα. Κι αυτό γιατί πολλά μιλάμε για ένα μετά σαν μην υπάρχει το σήμερα. Επίσης είναι και πολλοί που νιώθουν ότι κλείστηκαν σε κλουβιά άπραγοι και αβοήθητοι. Και που πήγαν αυτά τα 86,400 δευτερόλεπτα ημερησίως; Χάθηκαν έσβησαν και περιμένουν κάποιο άλλα μακρινά να έρθουν να χαρίζουν αγάπη, γέλιο, έρωτα, ομορφιά.
Για όσους εσάς που θα διαβάσετε αυτό το άρθρο να θυμάστε τα 86,400 δώρα στην ημέρα σας και από τώρα κιόλας κοιτάτε γύρω σας και βρείτε ότι αγαπάτε. Ακόμη πηγαίνετε μπροστά στον καθρέφτη και κοιτάξτε τον δικό σας ήρωα να απολαμβάνει επάξια αυτά τα 86,400 δευτερόλεπτα. Θυμηθείτε πως ο χρόνος κυλάει ανεπιστρεπτί και σκεφτείτε σε πέντε ή δέκα χρόνια τι θα θυμάστε για τη σημερινή ημέρα; Τι θα αφηγείστε για το σήμερα σας;
Κατερίνα Μιχαήλ
Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια, Συμβουλευτική Ζευγαριών, Συμβουλευτική Γονέων, Ψυχοθεραπεία Παιδιών και Εφήβων, EFTA / ECP
Συνεργάτης Κέντρου Οικογενειακής Θεραπείας Συστημικού Ινστιτούτο Κύπρου
Αριθμός τηλεφώνου: 96409488 Facebook Page: Katerina Michael
Email: [email protected]
