«Είδα τον εαυτό μου χωρίς μαλλιά και συνειδητοποίησα τη λευχαιμία» – Η μεγάλη μάχη της Άντρης που πάλεψε και κέρδισε τη ζωή…

Μπήκα μέσα σε ένα δωμάτιο και μπήκε ο αιματολόγος και μου είπε: «Άντρη έχεις διαγνωστεί με οξεία προμυελοκετταρική λευχαιμία …»

Ένα πρωινό πριν από πέντε χρόνια. Μια νέα κοπέλα μόλις στα 31 της αισθάνεται κόπωση και πηγαίνει στην κλινική. Λίγες ώρες αργότερα βρίσκεται μόνη σε ένα παγωμένο θάλαμο με έναν γιατρό να ανακοινώνει ότι υποφέρει από λευχαιμία1

Όλα τα αισθήματα που μπορεί να νοιώθει ένας άνθρωπος συμπιεσμένα στην σκληρή δουλειά της ζωής και σε μία μόνο ημέρα: Από την ψυγερτική πρωινή ανανέωση μέχρι τις χημειοθεραπείες την εκγινήτη.

Η Άντρη Προδρόμου έδωσε με θάρρος την ίδια μάχη με τη λευχαιμία και βγήκε νικητρια. Πέρασε μέσα από συμπληγάδες, όμως ποτέ δεν τα έβαλε κάτω. Όχι και όταν δεν μπορούσε να πλησιάσει τον άνθρωπο λόγω των θεραπειών. Όχι και όταν έχασε όλα τα μαλλιά της.

Σήμερα στέκεται δίπλα σε όσους έχουν ανάγκη. Όχι με θεωρίες αλλά στην πράξη. Ξέρει πολύ καλά τι είναι να χάσεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου από τη μία στιγμή στην άλλη. Πως είναι από εκεί που κάνεις όνειρα όπως όλοι οι νέοι, το μόνο που θέλεις είναι να ζήσεις.

Συνάντητηκαμε σε ένα πάρκο. Στο πράσινο. Εκεί που όλα έσφυζαν από την ζωή και την αισιοδοξία. Οι μνήμες όμως αξέχαστες. Ποιος θα ξεχνούσε άλλωστε κάτι τέτοιο …

«Ήμασταν όλοι σοκαρισμένοι. Η αλήθεια δεν είχε συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Απλά το μόνο μου άγχος είναι πως θα το μεταφέρει στον πατέρα μου που έχει πρόβλημα με την καρδιά του και θέλαμε να το πούμε με τον πιο ομαλό τρόπο που έγινε »

Μέσα στην πνοή της βρίσκει το σθένος να δώσει την ίδια θάρρος στους άλλους …

«Τους είχα πει και γω η ίδια μετά ότι είμαι δυνατή μη φοβάστε και θα τα καταφέρω. Γενικά δεν ξέρω που αντλήσα αυτή τη δύναμη, νιώθεις, πώς να το πω; Παίρνετε ένα υπέρμαχο να το πω και αισθάνεστε ότι θα παρατάξει ή θα βρεί αυτή την δύναμη και να προχωρήσει μπροστά και να παλέψει ».

Ο δρόμος μπροστά στην μεγάλη και ανηφόρα ….

«Θα είχαν βάλει κάτω και θα έλεγαν Ανδρες θα βάλουν όλες τις δυνάμεις τους και θα ξεπεράσουν σιγά σιγά και εσύ αυτή την αρρώστια».

Ακολουθεί η δύσκολη περίοδος των χημειοθεραπειών. Το σώμα και η ψυχολογία αλλάζει. Όμως όλα αυτά είναι πολύ μικρά για την Άντρη. Πολύ μικρά για οποιονδήποτε θέλει να ζήσει.

«Η πρώτη αντίδραση στον καθαρτήρα όταν είδα τον εαυτό μου τον παλμό έδειξε ότι είχα λευχαιμία. Έβαλα τα κλαμά γιατί σίγουρα με την αρρώστια χάνονται και πάρα πολλά κιλά αυτόματα και ήμουν ήδη αδύναμος. Γι αυτό όταν είδα τον εαυτό μου στον καθάγγελο τόσο πολύ αδυνατισμένο και παλλόρο λέω ωχχ. Ήταν πολύ σοκοριστικό. Ιδίως μια κοπέλα να βλέπει τον εαυτό της χωρίς μαλλιά. Σίγουρα είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να σκεφτείς μπροστά σε όλες εκείνες, γιατί και οι πόνοι και οι ενέσεις που σπάζουν τις σφαίρες είναι σίγουρα, δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά ».

Το φως αρχίζει σιγά σιγά να αχνοφαίνεται στην άκρη της ανωφόρας. Για πρώτη φορά πηγαίνει σπίτι. Έστω και για λίγα ημέρες …

«Τότε ήταν που είχε πάρει την απόφαση ότι θα παλέψω γιατί και οι γιατροί είδαν ότι ανταποκρίνεται στις χημειοθεραπείες».

Η θεραπεία προχωρά και η Άντρη μέρα με την μέρα κερδίζει και μια μάχη απέναντι στην αρρώστια. Μέχρι που τελικά κατάφερε να ακούσει από τους γιατρούς αυτό που τόσο χρειαζόταν.

«Ήμουν πάρα πολύ ενθουσιασμένη στο παρών, ειδικά όταν μου έλεγαν τελιώσαμε και με τα χάπια κλπ. και δεν θα ξανανάηνα τα χάπια ένοιωθα πάρα πολύ ωραία. Υπήρχαν φορές που ένοιωσαν κάπως διαφορετικά, ο κόσμος με κοιτούσε λίγο παράξενη και μπορεί να διερωτηθεί τι είχε. Στις αρχές πίστευα και έγινα παράξενη και άσχημη, εκ των υστέρων δεν με ενόχλησε ότι έχω ξεπεράσει το πρόβλημα είμαι σε δρόμο ανανέωσης και επομένως δεν με νοιάζει τι μπορεί να λέει ο καθένας που βλέπει με σε αυτό το κατάσταση ».

Σήμερα η Άντρη Προδρόμου αφιερώνει μεγάλο μέρος της ζωής της, βοηθώντας και ως εθελοντής στο Καραϊσκάκειο Ίδρυμα που έχει συνάδελφο της. Με όποιο τρόπο μπορεί και στέλνει το δικό της μήνυμα σε όσους έχουν την ατυχία να βρεθεί στη θέση της.

«Ειμαι υγιής πλέον απλά όπως γνωρίζετε κάθε ασθενής που έχει λευχαιμία ή καρκίνο εννοείται ότι τα απομεινάρια αυτών των χημειοθεραπειών θα συντροφεύουν τη ζωή του.

Ξέρω πολύ καλά ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να γίνω δωρητής του μοσχεύματος των οστών είτε να δώσω αίμα για να βοηθήσω κάποιον συνάδελφο μας.

Σίγουρα για ένα νέο ειδικά και όταν πηγαίνει σχολείο πιστεύω ότι είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσεις και να πεις σε ένα παιδί πρέπει να κλείσεις αυτό το διάστημα και να είσαι μακριά από τους φίλους σου το σχολείο σου από τις δραστηριότητες σου, αλλά είμαι σίγουρος ότι και οι παιδιά και μέσα από τους γονείς παίρνουν δύναμη και προσπαθούν να δώσουν την ίδια δύναμη στους γονείς τους ότι ναι έχουν διαγνώσει αλλά θα τα καταφέρω και θα επιστρέψω πίσω στο μυαλό μου.

Δεν πρέπει να τα παρατάμε. Δυστυχώς, η ζωή είναι απρόβλεπτη, δεν είναι δεδομένη σε αυτή τη ζωή και σίγουρα δεν πρέπει να τα βάλουμε κάτω.

Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι όταν κάποιος διαγνωστεί με καρκίνο σημαίνει απαραίτητη θανάτωση αλλά έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ η ιατρική, συνεχώς προσπαθούν και οι γιατροί να βρουν νέες λύσεις.

Κάτι τελευταίο θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά τους γιατρούς και τους νοσηλευτές της αιματολογικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας αλλά και τους εργοδότες μου που από την πρώτη στιγμή της διαγνωστικής μου ήταν κοντά μου ».

Λίγα λόγια για την Άνδρη και τη δράση της:

Η Άντρη Προδρόμου γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1982 στην Έγκωμη. Σήμερα έχει ενεργό συμμετοχή ως μέλος και εθελοντής σε φιλανθρωπικές οργανώσεις όπως το ΠΑΣΥΚΑΦ, το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Κρήτης, το Europa Donna, το Καρυασκείο Ίδρυμα και το Παγκύπριο Αντιλευκωματικό Σύνδεσμο Ζωής με συμμετοχή σε εκδηλώσεις, ερανούς και πανκππριές και ευρωπαϊκά συνέδρια.

Το 2016 εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Έγκωμης και συμμετέχει ως μέλος στην επιτροπή Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, Παιδείας Πολιτισμού & Ευρωπαϊκών Θεμάτων Πρασίνου & Περιβάλλοντος και Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Νεολαίας του Δήμου ‘Έγκωμης. Συμμετέχει στο Συμβούλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης σαν εκπρόσωπος της Ένωσης Δήμων και στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πολυδύναμου Κέντρου Έγκωμης.

Δύο χρόνια αργότερα εξελέγη γραμματέας στο νεοσύστατο Διοικητικό Συμβούλιο Εθελοντών του Καραϊσκάκειου Ιδρύματος για 3ετή θητεία και τον Μάιο του 2018 διορίστηκε ως Community Development στο Ροταριανό Όμιλο Λευκωσίας Λευκοθέα.

Η Άντρη σήμερα υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών μέσω της διορισμού της ως εκπροσώπου / μέλους της ΓΟΔΗΚ στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Εθνικό Μηχανισμό (Υπουργείο Δικαιοσύνης & Δημόσιας Τάξης) για τα δικαιώματα των γυναικών το Μάιο του 2019

Πηγή: Omegalive