Hugo Martins-Προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας Ομόνοιας Αραδίππου: “Until Victory, Always” (Μέχρι τη Νίκη, Πάντα)

Γράφει η Ρέα Κουμπαρή, λειτουργός Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αραδίππου

Στην Αραδίππου, μια ήσυχη πόλη στα περίχωρα της Λάρνακας, υπάρχει μια ομάδα που ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο. Η Ομόνοια Αραδίππου, ένας σύλλογος με παράδοση από το 1929, έχει καταφέρει να ανέβει στην κορυφή του Κυπριακού Ποδοσφαίρου, αντιμετωπίζοντας μεγάλες ομάδες με θάρρος και αυτοπεποίθηση.

Όταν οι ποδοσφαιριστές προέρχονται από τα σπλάχνα της ομάδας τους, τότε η σύνδεση με τους φιλάθλους είναι ξεχωριστή.  Με τις εμφανίσεις τους έχουν κερδίσει τον σεβασμό και την αγάπη των φιλάθλων που τους στηρίζουν ανελλιπώς σε κάθε αγώνα και έχουν καταφέρει να αποτελούν σημείο αναφοράς για την κορυφαία κατάκτηση στη Β’ κατηγορία ποδοσφαίρου της Κύπρου.

Η συνολική τους πορεία μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα είναι άκρως ικανοποιητική και όλοι πιστεύουν ότι και η συνέχεια θα είναι το ίδιο καλή αν όχι και καλύτερη.

Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τον προπονητή της Ομόνοιας ΑραδίππουHugo Martins.

Ο άνθρωπος που ανέτρεψε τα μέχρι σήμερα δεδομένα της ομάδαςκαι αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα πάθους και αφοσίωσης. Με ταλέντο, ήθος και όραμα, αποβλέπει στην επίτευξη ενός στόχου: να διεκδικήσει ένα καλύτερο αύριο για την ομάδα της Ομόνοιας Αραδίππου.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας κ. Μάρτινς. Μιλήστε μας για την καριέρα σας, από που ξεκινήσατε μέχρι να βρεθείτε σήμερα εδώ μαζί μας;

Άρχισα το ταξίδι μου στο ποδόσφαιρο με νεαρά παιδιά, ξεκινώντας από τις μικρές ομάδες. Πριν μεταβώ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, εργάστηκα με όλες τις ηλικιακές ομάδες. Για να διδάξεις αποτελεσματικά, όταν έχεις να κάνεις με μικρά παιδιά,για το ποδόσφαιρο και τις αρχές του παιχνιδιού,πρέπει πριννα κατανοήσουν πως το επίκεντρο δεν είναι αποκλειστικά στον ανταγωνισμό αλλά και στη μετάδοση γνώσης για τον αθλητισμό.

Η επαγγελματική μου καριέρα αναπτύχθηκε όταν ξεκίνησα στη 2η κατηγορία στην Πορτογαλία. Όλα άλλαξαν σε αυτό το σημείο γιατί η εργασία με παιδιά και νεαρούς παίκτες είναι διαφορετική από την εργασία σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Στον ανταγωνισμό, ενώ πρέπει να τους διδάξουμε, πρέπει επίσης να κερδίσουμε.

Ωστόσο, η οπτική μου για το παιχνίδι παραμένει η ίδια. Πάντα με απασχολεί το στυλ του παιχνιδιού και πιστεύω ότι η διδασκαλία των αρχών του παιχνιδιού είναι πολύ σημαντική. Ακόμη και οι έμπειροι παίκτες μπορούν πάντα να μάθουν γιατί το ποδόσφαιρο, αν και μπορεί να φαίνεται απλό, απαιτεί σκληρή δουλειά και αφοσίωση για να ξεχωρίσεις ως ομάδα και ως παίκτης.

Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν η εισαγωγή του ανταγωνιστικού στοιχείου. Πρέπει να κερδίσουμε, να προετοιμαστούμε για νίκη και να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε.

Ποια είναι η πιο σημαντική σας στιγμή ως προπονητής, η στιγμή που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Έχω αμέτρητες αξέχαστες εμπειρίες καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου. Μια τέτοια ανάμνηση είναι από την περίοδο που ήμουν στην UniãodaMadeira. Ο πρόεδρος απολύθηκε λίγο πριν από έναν αγώνα, και παρά την αναταραχή, καταφέραμε να εξασφαλίσουμε μια νίκη 1-0 εναντίον της SportingLisbon. Εκείνη την εποχή, η Sporting, με προπονητή τον JorgeJesus, ήταν στην κορυφή της Πρώτης Κατηγορίας. Ήταν ένας τέλειος αγώνας. Ήταν ένα μνημειώδες γεγονός επειδή ήταν η πρώτη φορά που έπαιξαν μπροστά σε ένα πλήθος 60.000 θεατών.Το ταξίδι μου με την Ομόνοια Αραδίππου δεν ήταν μόνο για τον τελικό αγώνα, αλλά όλο το ταξίδι ήταν μια αξιοσημείωτη εμπειρία. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έζησα τέτοιες απίστευτες στιγμές, στιγμές που θα χαράξω για πάντα.

Τι πιστεύετε ότι απαιτείται για να γίνει κάποιος επιτυχημένος ποδοσφαιριστής;

Για να επιτύχει κάποιος ως παίκτης, το ταλέντο είναι ένας κρίσιμος παράγοντας. Είναι σημαντικό για την επίτευξη υψηλού επιπέδου απόδοσης. Ωστόσο, το ταλέντο μόνο του δεν είναι αρκετό. Οι παίκτες πρέπει να εργάζονται σκληρά και να μαθαίνουν συνεχώς. Ανεξάρτητα από την ηλικία τους ή το τρέχον επίπεδο δεξιοτήτων, υπάρχει πάντα χώρος για βελτίωση.

Ο συνδυασμός της σωστής νοοτροπίας και του ταλέντου μπορεί να δημιουργήσει τους καλύτερους παίκτες. Πρέπει να είναι αυτοαναλυτικοί σχετικά με την απόδοσή τους, ικανοί να δέχονται κριτική και να επιδιώκουν συνεχώς τη βελτίωση.

Ενώ το ταλέντο είναι ουσιαστικό, δεν είναι όλα. Οι παίκτες πρέπει να είναι αφοσιωμένοι, επικεντρωμένοι στην καριέρα τους και προετοιμασμένοι για τη ζωή μετά το ποδόσφαιρο. Πρέπει να διατηρούν μια επαγγελματική στάση ανά πάσα στιγμή, φροντίζοντας τη διατροφή, τη δίαιτα και την ξεκούραση τους. Αυτό συχνά αναφέρεται ως ‘αόρατη προπόνηση’.

Ο CristianoRonaldo, για παράδειγμα, είναι ένα πρωταρχικό παράδειγμα αυτού. Όχι επειδή είναι Πορτογάλος, αλλά εξαιτίας της αφοσίωσής του στο παιχνίδι. Δεν είναι απλώς ένας εξαιρετικός παίκτης, αλλά και ένα πρότυπο για το πώς να προετοιμάζεσαι και να διατηρείς τα επίπεδα απόδοσης. Η αγάπη του για το παιχνίδι και η προετοιμασία του θα του επιτρέψουν πιθανότατα να παίζει μέχρι να φτάσει στα 40, 42 ή και 49 του.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η τύχη,επίσης, παίζει ένα ρόλο, καθώς ένας μόνο τραυματισμός μπορεί να τερματίσει μια καριέρα. Επομένως, η προετοιμασία και η φροντίδα είναι κλειδί για μια επιτυχημένη και μακροχρόνια καριέρα στο ποδόσφαιρο.

Πώς προετοιμάζεστε πριν από ένα αγώνα πώς διαχειρίζεστε την πίεση και τις δυσκολίες κατά τη διάρκεια του;

Η ψυχική προετοιμασία είναι κρίσιμη για μένα, και η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Ανάλογα με τη διάθεσή μου, επιλέγω τη μουσική που με βοηθάει να χαλαρώσω περισσότερο.

Όσον αφορά την προετοιμασία του αγώνα, συχνά προσομοιώνω διάφορα σενάρια, όπως πιθανές αντικαταστάσεις, πώς να αντιδράσω σε μια κόκκινη κάρτα, ή τι να κάνω αν το αποτέλεσμα είναι 1-0. Αυτό με βοηθά να έχω ένα σχέδιο για διάφορες καταστάσεις.

Ένα άλλο που με βοηθά να χαλαρώσω είναι να καλώ τον γιο μου πριν από τους αγώνες. Αυτό με κάνει να νιώθω πιο σταθερός και χαλαρός κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Η συναισθηματική μου κατάσταση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού συχνά αντικατοπτρίζει την προετοιμασία μου εκ των προτέρων. Αν είμαι ήρεμος πριν από το παιχνίδι, πιθανότατα θα είμαι ήρεμος και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Συνήθως δεν αισθάνομαι πολύ πίεση, ειδικά αν οι παίκτες μου και εγώ, μαζί με το τεχνικό μου επιτελείο, έχουμε προετοιμαστεί καλά κατά τη διάρκεια της εβδομάδας.

Μερικές φορές, αισθάνομαι το αντίθετο της πίεσης – αισθάνομαι ευτυχισμένος επειδή έχω την ευκαιρία να παίξω εναντίον ενός αντιπάλου και να προσπαθήσω να κερδίσω. Η πραγματική πίεση είναι να παρουσιάσουμε το καλύτερό μας. Αν έχουμε κάνει το καλύτερό μας κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, τότε το παιχνίδι είναι απλώς ένα κανονικό μέρος της διαδικασίας για μένα.

Πως σας επηρεάζει ψυχολογικά αν ένα ματς δεν έχει τα αποτελέσματα που περιμένετε;

Έχω βελτιωθεί σημαντικά από τα δύο τελευταία μου “project”, όπου έζησα περισσότερες νίκες από ήττες. Μερικές φορές, ακόμη και ξεχνάω πώς είναι να χάνεις ένα παιχνίδι. Ωστόσο, στα πρώτα στάδια της καριέρας μου, και ιδιαίτερα κατά τον πρώτο μήνα μετά τη γέννηση του γιου μου, η αντιμετώπιση της ήττας ήταν δύσκολη. Η πρώην γυναίκα μου ήξερε ακριβώς πώς να με χειριστεί – θα με άφηνε να είμαι μόνος.

Τότε, συνήθιζα να καταλαμβάνομαι από τις ήττες και δεν γιόρταζα τις νίκες όσο θα έπρεπε. Τώρα, τα βλέπω όλα ως μέρος μιας διαδικασίας. Ως προπονητές, βελτιωνόμαστε πάντα και αποκτούμε περισσότερη εμπειρία. Τώρα είμαι καλύτερα εξοπλισμένος για να αντιμετωπίσω τις ήττες, αν και δεν μου αρέσει ακόμη να χάνω.

Καταλαβαίνω ότι οι νίκες βοηθούν στη διατήρηση της ισορροπίας για τους παίκτες, επικυρώνουν τις επιλογές μου και επιβεβαιώνουν τη σκληρή δουλειά που καταβάλλω καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας. Ακόμη και αν δεν μπορούμε πάντα να εξασφαλίσουμε μια νίκη, δίνουμε το καλύτερό μας και συνεχίζουμε να ακολουθούμε τη διαδικασία. Έτσι, ενώ δεν είμαι πιο προετοιμασμένος για να χάσω, είμαι σίγουρα πιο προετοιμασμένος για να αντιμετωπίσω μια ήττα.

Ποιον προπονητή θεωρείτε ο ίδιος ως πρότυπο και γιατί;

Υπήρξε ένας προπονητής που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καριέρα μου. Δεν με προπόνησε απλώς κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά μου παρείχε επίσης την ευκαιρία να εργαστώ σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον. Με προσκάλεσε να εργαστώ μαζί του στην Ένωση Chaves και αργότερα στην εθνική ομάδα της Ινδίας, συμμετέχοντας ακόμη και στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ήταν μια πηγή έμπνευσης για μένα, όχι μόνο επειδή μου έδωσε αυτές τις ευκαιρίες, αλλά επειδή μου δίδαξε πολύ περισσότερα από το ποδόσφαιρο. Είναι ένας άνθρωπος με εκτεταμένες γνώσεις και ευαισθησία, και γνωρίζει πολλά για τον πολιτισμό. Έμαθα πολλά από αυτόν.

Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος προπονητής που θαυμάζω. Εκτιμώ πολλούς προπονητές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στο επίπεδο του συλλόγου, καθώς και διάσημους προπονητές όπως ο Guardiola και ο Mourinho. Καθένας έχει συμβάλει στην κατανόηση και την αγάπη μου για το παιχνίδι με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Όταν είσαστε εκτός γηπέδου, τι σας ευχαριστεί να κάνετε τι σας ξεκουράζει;

Όταν είμαι με τον γιο μου, αφιερώνω τον περισσότερο χρόνο μου σε αυτόν. Αυτός αποφασίζει τι θα κάνουμε μαζί. Όταν δεν είναι κοντά, περνάω πολύ χρόνο παρακολουθώντας αγώνες ποδοσφαίρου, ιδιαίτερα από την Πορτογαλία και την Αγγλία. Ακόμη και όταν δεν εργάζομαι ή δεν προπονούμαι, πάντα με ενδιαφέρει για το τι συμβαίνει στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Εκτός από αυτό, μου αρέσει να διαβάζω. Είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να χαλαρώσω και να μάθω νέα πράγματα. 

Τι βιβλία διαβάζετε, ψυχολογίας ίσως;

Ναι ψυχολογίας αλλά και πολιτισμού.Αυτή τη στιγμή διαβάζω ένα βιβλίο για το ποδόσφαιρο.

Το αγαπημένο σας λογοτεχνικό βιβλίο;

“Η φάρμα των Ζώων” του GeorgeOrwell. Ένα κλασικό αλληγορικό μυθιστόρημα που προσφέρει βαθιές επισημάνσεις στην κοινωνία και την πολιτική.

Τι σας αρέσει και τι δεν σας αρέσει στη ζωή στην Κύπρο αλλά και στο κυπριακό πρωτάθλημα;

Τι δεν μου αρέσει είναι πιο εύκολο να πω από το τι μου αρέσει (γέλια). Έχω προσαρμοστεί τώρα στο να ζω σαν Κύπριος. Για παράδειγμα, αν υπάρχει μια συνάντηση στις 6, μπορεί να φτάσω γύρω στις 6:25 ή 6:30. Έχω προσαρμοστεί καλά σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Έχω ζήσει πριν στη Μοζαμβίκη, και υπήρχαν πολλά πράγματα που δεν μου άρεσαν σε αυτή την εμπειρία. Αντίθετα στην Κύπρο, απολαμβάνω το να ζω εδώ. Είναι σαν να ερωτεύεσαι κάποιον. Βλέπεις μόνο τα καλά πράγματα και αγνοείς τα κακά.

Ίσως η οπτική μου γωνία να αλλάξει σε ένα χρόνο, αλλά για τώρα, είμαι ικανοποιημένος. Αυτό ισχύει και για το ποδόσφαιρο.

Έχετε ένα πλούσιο βιογραφικό με πολλές συμμετοχές σε επαγγελματικές κατηγορίες πως κρίνετε το επίπεδο της Ομόνοιας Αραδίππου;

Η εργασία σε ένα υψηλότερο επίπεδο με περισσότερες εγκαταστάσεις και επαγγελματισμό ήταν μια απίστευτη εμπειρία για μένα. Ωστόσο, στην Ομόνοια Αραδίππου, ανακάλυψα κάτι που συχνά λείπει από τους μεγαλύτερους συλλόγους. Έχουμε μια στενά δεμένη ομάδα όπου εργαζόμαστε μαζί, και υπάρχει μια αισθητή αίσθηση αγάπης και αλληλεγγύης. Νιώθουμε σαν μια οικογένεια, που είναι μία από τις πιο σημαντικές διαφορές που έχω βιώσει εδώ. Αυτή η οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι πραγματικά ξεχωριστή.

Πως καταφέρνετε να έχετε όλους τους παίκτες να παίζουν και να είναι όλη η ομάδα σαν οικογένεια;

Το στυλ παιχνιδιού μας ξεκινά με το ίδιο το παιχνίδι. Και το βασικό θεμέλιο του παιχνιδιού η στρατηγική. Το βασικό θεμέλιο του παιχνιδιού η στρατηγική.

Πιέζω τους παίκτες μου γιατί θέλω να βελτιωθούν. Αυτό είναι μέρος της τακτικής πτυχής. Αν το ύφος του παιχνιδιού είναι φιλόδοξο, αυτό θα μεταδοθεί στους παίκτες κατά τη διάρκεια των προπονήσεων.  Το παιχνίδι δεν είναι τόσο άμεσο, οπότε πρέπει να παίξουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Αν οι παίκτες θέλουν να κατέχουν, να διατηρούν την μπάλα και να είναι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, πρέπει να επιδιώξουν να συνδεθούν περισσότερο.

Το ποδόσφαιρο είναι πολύ περισσότερο από απλά τακτική. Το μυστικό βρίσκεται στην προετοιμασία.

Σε περίπτωση που έχεις την ομάδα σου ένα ποδοσφαιριστή απείθαρχο πώς το αντιμετωπίζετε;

Του αλλάζουμε συμπεριφορά ή φεύγει από την ομάδα!

Γιατί οι οπαδοί της Ομόνοιας Αραδίππου σε αποκαλούν Πορτογάλο Γκουαρδιόλα;

Πιστεύω ότι η σύγκριση με τον Guardiola ίσως προέρχεται από τον διακριτικό μας τρόπο παιχνιδιού. Στοχεύουμε να δημιουργήσουμε το παιχνίδι μας, επικεντρώνοντας σε μια πιο στατική προσέγγιση. Νοιαζόμαστε βαθιά για το στυλ μας, ιδιαίτερα στην επιθετική μας οργάνωση.

Δεν προτιμούμε έναν άμεσο τρόπο παιχνιδιού, αντ’ αυτού, στοχεύουμε να διατηρήσουμε την κατοχή της μπάλας. Η στρατηγική μας για πίεση δεν είναι απλώς για χάρη της πίεσης. Πιέζουμε με την πρόθεση να ανακτήσουμε τη μπάλα.

Ο τρόπος παιχνιδιού μας διαφέρει από τον περισσότερο των άλλων ομάδων στη δεύτερη κατηγορία, πράγμα που θα μπορούσε να είναι ο λόγος που οι οπαδοί βλέπουν μια ομοιότητα με την προσέγγιση του Guardiola. Αυτή η μοναδική προσέγγιση ίσως είναι αυτό που μου χαρίζει το παρατσούκλι “ο Πορτογάλος Guardiola” (γέλια).

Πως νιώσατε μετά τη λήξη του αγώνα του Σαββάτου;

Η επίτευξη του ονείρου μας ήταν μια στιγμή αληθινής χαράς. Αφού εξασφαλίσαμε την προαγωγή μας, έθεσα έναν άλλο στόχο για την ομάδα – να γίνουμε πρωταθλητές. Πίστευα ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα και είχαμε αυτό που χρειαζόταν για να φτάσουμε στην κορυφή.

Όταν το πετύχαμε αυτό, η ευτυχία μου δεν ήξερε όρια. Ήμουν ενθουσιασμένος για τους παίκτες, τους οπαδούς, την επιτροπή, το τεχνικό μου επιτελείο και τον εαυτό μου. Αλλά πάνω απ’ όλα, ήμουν πιο περήφανος για τους παίκτες γιατί ήταν αυτοί που το έκαναν πραγματικά να συμβεί. Η σκληρή δουλειά και η αφοσίωσή τους ήταν οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από την επιτυχία μας.

Ήταν μία νίκη για όλη την Αραδίππου. Πως αισθανθήκατε βλέποντας, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, την αγάπη, την σιγουριά και την εμπιστοσύνη τους προς την ομάδα, αλλά και προς το άτομο σας;

Παίζουμε πάντα με την ενέργεια ενός επιπλέον παίκτη, κάνοντας μας να αισθανόμαστε σαν να έχουμε 12 παίκτες στο γήπεδο. Το αποκαλούμε “Μπλε Κύμα”. Οι οπαδοί που έρχονται να μας υποστηρίξουν μας δίνουν μια επιπλέον ώθηση ενέργειας, καθιστώντας την εμπειρία μας ακόμη πιο εμπλουτισμένη. Το ποδόσφαιρο, άλλωστε, είναι για το συναίσθημα.

Όταν οι φίλαθλοι έρχονται στο στάδιο για να παρακολουθήσουν τις ομάδες τους, ψάχνουν να βρουν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο μας. Γι’ αυτό πάντα λέω στους παίκτες μου ότι ακόμη και αν μας λείπει η έμπνευση ή η ποιότητα της άλλης ομάδας, υπάρχει πάντα κάτι που μπορούμε να κάνουμε. Να καταβάλουμε την καλύτερη προσπάθειά μας. Αυτό είναι μη διαπραγματεύσιμο.

Ίσως να αντιμετωπίζουμε ομάδες με καλύτερους παίκτες, αλλά δεν μπορούν να μας νικήσουν. Αν κερδίσουν, δεν είναι γιατί είναι καλύτεροι, αλλά γιατί δεν εμπιστευόμαστε τις δικές μας  δυνάμεις.

Σε μέρη όπως η Μοζαμβίκη ή η Πορτογαλία, μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο να αντέξει το κόστος ενός εισιτήριου για να παρακολουθήσει τον αγώνα. Έτσι, πρέπει να τους σεβόμαστε. Να παίζουμε για τους οπαδούς μας, για τις οικογένειές μας, και πρώτα απ’ όλα, για την ομάδα μας.

Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας για το μέλλον της ομάδας;

Το μέλλον είναι αβέβαιο. Αλλά η Ομόνοια Αραδίππου έχει τώρα την ευκαιρία να ανταγωνιστεί στην πρώτη κατηγορία. Οι ποδοσφαιριστές και το διοικητικό συμβούλιο της ομάδας πρέπει να προετοιμαστεί, καθώς δεν θα είναι εύκολο ταξίδι.

Είναι πάντα μια πρόκληση για μια ομάδα που έχει άνοδο στην Α’ κατηγορία να διατηρήσει τη θέση της την επόμενη χρονιά. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια σημαντική πρόκληση. Όπως είπα δεν θα είναι εύκολο, αλλά με την εμπειρία που έχουμε και τη σωστή νοοτροπία, μπορούμε να το ξεπεράσουμε. Αν παραμείνουμε επικεντρωμένοι στον στόχο μας και παλέψουμε γι’ αυτόν. Τίποτα δεν είναι αδύνατο.

Τι συμβουλή θα δίνατε στους ποδοσφαιριστές σας;

Η συμβουλή μου είναι να εκτιμούν κάθε στιγμή και να απολαμβάνουν το κάθε λεπτό, γιατί αυτός ο χρόνος είναι πολύτιμος και εφήμερος. Να μην σπαταλούν τον χρόνο τους.

Όταν ένας ποδοσφαιριστής ολοκληρώνει την καριέρα του και κοιτά πίσω στη διαδρομή του, μερικές φορές μετανιώνει. Αναρωτιέται αν θα μπορούσε να είχε κάνει περισσότερα, να ήταν πιο επαγγελματίας, να είχε περισσότερη υπομονή ή να είχε κάνει καλύτερες επιλογές στον τρόπο ζωής του.

Συχνά οι παίχτες παραπονιούνται για τα πάντα. Τους υπενθυμίζω ότι η καριέρα ενός ποδοσφαιριστή είναι πολύ σύντομη, γι’ αυτό να είναι ευτυχισμένοι και να εκμεταλλεύονται το ταξίδι τους, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό. Δεν συνειδητοποιούν πάντα ότι μια μέρα οι καριέρες τους θα τελειώσουν. Κάποιοι μπορεί να συνεχίσουν να εργάζονται στο ποδόσφαιρο, ενώ άλλοι μπορεί να ασχοληθούν με ένα επάγγελμα που δεν τους προσφέρει την ίδια ικανοποίηση.

Είναι η καλύτερη δουλειά στον κόσμο.

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;

“Πρέπει πάντα να παλεύουμε για τα όνειρά μας”. Δεν υπάρχει όνειρο πολύ μεγάλο αν η αποφασιστικότητά μας είναι μεγαλύτερη. Ακόμη και όταν κάτι φαίνεται αδύνατο, με αληθινή αποφασιστικότητα, μπορεί να επιτευχθεί. Μερικές φορές, αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως αδύνατο είναι απλώς μια πρόκληση που περιμένει να ξεπεραστεί.

Σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτή την ενδιαφέρον πραγματικά συνέντευξη και σας εύχομαι κάθε προσωπική και επαγγελματική επιτυχία.