Γράφει η Κατερίνα Μιχαήλ
Η απώλεια μετά από έναν θάνατο σημαντικού ανθρώπου αποτελεί ίσως από τα δυσκολότερα ταξίδια ευαλωτότητας στη ζωή των ανθρώπων.
Η απώλεια αποτελεί μια σημαντική ανατροπή στην ιστορία της βιογραφίας είτε της οικογένειας είτε του είναι του ανθρώπου που πενθεί.
Όλα όσα ζει και ονειρεύεται ανατρέπονται.
Η απώλεια είναι μια κατάσταση μηδενικού ελέγχου. “Όλα πήγαιναν ρολόι μέχρι που….”
Η απώλεια σημαίνει πάντα κι άλλες απώλειες.
Η απώλεια κουβαλά την μοναξιά. Καλούνται οι πενθουντες να ξανασυστηθουν με τον εαυτό τους.
Η ένταση του θρηνου απο μια απώλεια δεν περνάει καθώς ο χρόνος περνάει. Στην πραγματικότητα με το πέρασμα του χρόνου μεγαλώνουν τα μεσοδιαστήματα του θρηνου και όταν κάποιος επεξεργαζεται την απώλεια η ένταση μειώνεται.
Ο κάθε άνθρωπος βιώνει την απώλεια διαφορετικά. Ο,τι δεν φαίνεται δεν σημαίνει πως δεν βιώνεται.
Ανθεκτικότητα στην απώλεια σημαίνει η ικανότητα ενός ανθρώπου να δει τις δυσκολίες χωρίς να τις υποτιμά παρά τη δυσκολία των συνθηκών και να εντάξει την απώλεια στο παρελθόν, το παρόν και να τη συνδέσει με το μέλλον του.
Τα παιδιά βιώνουν την απώλεια και θρηνούν παρά του ότι παίζουν.
Κατερίνα Μιχαήλ
Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια
Εξειδικευμένη Εκπαίδευση στη διαχείριση απώλειας και ασθένειας
ΠΣΨΘ/ ECP/ EFTA
Τηλ.96409488
