Γράφει η Κατερίνα Μιχαήλ
Κιντσουγκι η ιαπωνική μέθοδος στην οποία οι άνθρωποι επικολλούν τα σπασμένα κεραμικά κολλώντας τα κομμάτια τους συνήθως με χρυσό και με αυτόν τον τρόπο το «σπασμένο» κομμάτι δυναμώνει στα σημεία που είχε σπάσει. Έτσι κάτι που κρίνεται ως «ελαττωματικό» μετατρέπεται σε πολύτιμο.
Πόσες αλήθειες κρύβονται από αυτήν την μέθοδο;;
Πόσες φορές οι ανημπόριες, το «πρόβλημα», τα συναισθήματα άγχους, ενοχών, θυμού, ντροπής, απογοήτευσης, στεναχώριας δημιουργούν άμυνες; Περισσότερη ντροπή; Ή πολλές φορές χαμηλή αυτοεκτίμηση;
Πόση αγάπη χρειάζεται για να συνδεθούν σπασμένα κομμάτια με χρυσό;
Πόσο βοηθητικό είναι σε μια κοινωνία που αναζητεί μοντέλα παραγωγικότητας και υψηλών προδιαγραφών;
Πόσες φορές θεωρούμε τους εαυτούς μας ελλειμματικούς λόγω αδυναμίας;
Πόσο σε βοηθά το αυτομαστίγωμα; Ίσως ξέρω την απάντηση. Αρχικά πιστεύεις ότι σε βοηθά και μετά σε μπλέκει σε φαύλους κύκλους μεγαλύτερου άγχους, ανημπόριας ώσπου στο τέλος σε εγκλωβίζει και εκεί ξεκινά νέος κύκλος αυτομομφής.
Μιλώντας για ανθεκτικότητα σκέφτομαι την μέθοδο Κιντσούγκι και πως η αναγνώριση των αδυναμιών μας (συμπεριφορικών και συναισθηματικών) μπορούν να μας οδηγήσουν στην καλύτερη έκδοση του εαυτού μας.
Το μεγαλύτερο ζήτημα έγκειται στο τι θα κάνεις εσύ με εσένα. Να σε προσέχεις.
Κατερίνα Μιχαήλ
Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
ΠΣΨΘ / ECP / EFTA
Τηλ.96409488
