Της Κατερίνας Μιχαήλ
Τα στολισμένα σπίτια, η ζεστασιά των ημερών με τα οικογενειακά συμπόσια και την ανταλλαγή δώρων. Όμως, κάτι λείπει…Η απώλεια αγαπημένων προσώπων, οι αναμνήσεις εκείνων των όμορφων ημερών που πέρασαν ανεπιστρεπτί, εκείνο το ένα λιγότερο πιάτο στο στολισμένο τραπέζι, εκείνο το ένα λιγότερο δώρο. Όλες αυτές οι σκέψεις και οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες, η αδικία του απροσδόκητου χαμού του δικού μας ανθρώπου και εκείνη η ακόμα μια αγκαλιά που μέσα της έκρυβε τη ζεστασιά και την αγάπη. Τα συναισθήματα να συγκρούονται ανάμεσα στο πνεύμα των ημερών και σε όσα πραγματικά νιώθουν άνθρωποι που βιώνουν τη δική τους απώλεια. Η σκέψη πολλές φορές ότι «πρέπει» να συμπεριφερθούμε χαρούμενα σε ένα γιορτινό πνεύμα εγκλωβίζει και μεγαλώνει ακόμη περισσότερο τη θλίψη της απώλειας.
Τι άλλο μπορείς να κάνεις; Πώς μπορείς να διαχειριστείς όλα αυτά που περισσότερο σε πνίγουν;
Οι γιορτές και το κλίμα των ημερών δεν θα είναι ποτέ το ίδιο. Η απώλεια οδηγεί τα άτομα σε απότομη και απροσδόκητη αλλαγή . Στο πλαίσιο αυτό ακόμη και οι ίδιες οι γιορτές δεν θα μπορούσαν να είναι ποτέ οι ίδιες όπως πριν την απώλεια. Η προσδοκία να είναι ίδιο το κλίμα των γιορτών περισσότερο δυσχεραίνει τα συναισθήματα σας.
Δεν μπορείτε όλοι να πενθείτε με τον ίδιο τρόπο. Ακόμη και σε οικογενειακό πένθος κανένας δεν μπορεί να ακολουθήσει ή να μιμηθεί τον τρόπο που άλλο μέλος της οικογένειας πενθεί. Κάποιος μπορεί να κρατά απόσταση, κάποιος άλλος μπορεί να εκφράζεται. Σημασία έχει να μπορείτε να δίνετε απόσταση και αποδοχή στον τρόπο που ο καθένας εκφράζει τα συναισθήματα του.
Εκφραστείτε με τον τρόπο που βοηθά εσάς. Αυτό σημαίνει πως μπορείτε να αρνηθείτε να παρευρεθείτε σε οικογενειακά τραπέζια και να κάνετε κάτι το οποίο θα σας βοηθούσε να νιώθατε καλύτερα. Αφιερώστε χρόνο στον εαυτό σας για να έρθετε σε επαφή με τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας. Ακόμη κι αν νιώθετε την ανάγκη να κλάψετε, κάντε το χωρίς να νιώθετε άσχημα γιατί είναι γιορτές.
Μιλήστε για τον εκλιπόντα. Πολλές φορές οι άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν για αυτούς που έφυγαν για το μακρινό ταξίδι. Φοβούνται ότι θα αναστατώσουν τους υπόλοιπους κι έτσι καταπιέζονται να συμπεριφέρονται σαν να μην υπήρξε καμιά απώλεια. Μπορείτε να μιλήσετε για τις σκέψεις σας και να στις αναμνήσεις σας . Έτσι από τη μια θα καταφέρετε να εκφράσετε τα όσα νιώθετε και από την άλλη θα δώσετε και την ευκαιρία στους υπόλοιπους να εκφράσουν όσα νιώθουν. Το μοίρασμα βοηθά να έρθει ο ένας πιο κοντά στον άλλο.
Ζήστε με τις αναμνήσεις σας. Οι αναμνήσεις είναι κομμάτι της ζωής και παρέα με αυτές καλείται ο καθένας να ζει. Αντικείμενα, φαγητά, γλυκά που θυμίζουν τον εκλιπόντα μπορούν να έχουν τη θέση τους στο τραπέζι ή στο στόλισμα. Έτσι δίνεται η ευκαιρία να δοθεί ένα νέο νόημα σιγά σιγά στην απώλεια του.
Κάνετε μια τελετουργία που θα σας βοηθούσε. Οι τελετουργίες είναι πλέον σημαντικές σε περιπτώσεις απώλειας. Τελετουργία θα μπορούσε να ήταν η επίσκεψη στο κοιμητήριο, ένα λουλούδι στον εκλιπόντα, ένα κερί στο τραπέζι, μια φωτογραφία κοντά μας. Η τελετουργία θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε πράξη στην οποία να νιώθετε ότι δίνετε χώρο και χρόνο σε οποιοδήποτε αγαπημένο έφυγε.
Αυτό που αξίζει να θυμάται ο καθένας είναι πως το πένθος και η απώλεια είναι μέρος της ζωής μας και δεν μπορεί κανείς να το αναβάλει με την πρόφαση των γιορτών.
Κατερίνα Μιχαήλ
Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια, Συμβουλευτική Ζευγαριών, Οικογενειακή Σύμβουλος, Κοινωνιολόγος, ΠΣΨΘ / EFTA / ECP
Συνεργάτης Συστημικού Ινστιτούτο Κύπρου
Αριθμός τηλεφώνου: 96409488 Facebook Page: Katerina Michael
Email: [email protected]
