To Δικαστήριο της ΕΕ, με σημερινή του απόφαση, υπενθυμίζει τη νομολογία του σύμφωνα με την οποία ένας αερομεταφορέας, όπως η Ryanair, υποχρεούται να δηλώνει στις διαδικτυακές προσφορές του, από την πρώτη φορά που εμφανίζεται η τιμή (δηλαδή στην αρχική προσφορά), το ναύλο και, ξεχωριστά φόρους, τέλη, πρόσθετα τέλη και άλλα τέλη που είναι αναπόφευκτα και προβλέψιμα. Απαιτείται δε η ένδειξη των προαιρετικών συμπληρωμάτων τιμών με σαφή, διαφανή και ξεκάθαρο τρόπο μόνο στην αρχή της διαδικασίας κράτησης.
Όσον αφορά, πρώτον, τα τέλη διαδικτυακού check-in, το Δικαστήριο έκρινε ότι, όπου υπάρχει τουλάχιστον μία επιλογή για δωρεάν check-in (όπως φυσικό check-in στο αεροδρόμιο), τα τέλη αυτά πρέπει να ταξινομηθούν ως ένα προαιρετικό συμπλήρωμα τιμής και, ως εκ τούτου, δεν πρέπει απαραίτητα να αναφέρονται στην αρχική προσφορά. Ωστόσο, εάν ο αερομεταφορέας προσφέρει μία ή περισσότερες μεθόδους check-in που πρέπει να πληρωθούν, εξαιρουμένης οποιασδήποτε μεθόδου check-in χωρίς χρέωση, αυτά τα τέλη online check-in πρέπει να θεωρούνται στοιχεία τιμής που είναι αναπόφευκτα και προβλέψιμο και πρέπει να εμφανίζεται στην αρχική προσφορά.
Όσον αφορά, στη συνέχεια, τον ΦΠΑ που εφαρμόζεται σε προαιρετικά συμπληρώματα που σχετίζονται με πτήσεις εσωτερικού, το Δικαστήριο έκρινε ότι πρόκειται για προαιρετικό συμπλήρωμα τιμών, σε αντίθεση με τον ΦΠΑ που εφαρμόζεται στον αεροπορικό ναύλο για πτήσεις εσωτερικού, το οποίο πρέπει να αναφέρεται στην αρχική προσφορά.
Τέλος, το Δικαστήριο έκρινε ότι τα τέλη που χρεώνονται σε περίπτωση πληρωμής μέσω πιστωτικής κάρτας διαφορετικής από εκείνη που έχει εγκριθεί από τον αερομεταφορέα, είναι αναπόφευκτα και προβλέψιμα και, ως εκ τούτου, πρέπει να εμφανίζονται στην αρχική προσφορά τιμών.
Η προβλεψιμότητα αυτών των τελών προκύπτει από την ίδια την πολιτική του αερομεταφορέα όσον αφορά τη μέθοδο πληρωμής, κρίνει το ΔΕΕ.
ΚΥΠΕ
