Γιατί κόβουμε τη “Μούττην” της Σαρακοστής; Τι σημαίνει;

Ποια τα παραδοσιακά κυπριακά παιχνίδια της Καθαράς Δευτέρας…
Η Καθαρά Δευτέρα, είναι η μέρα όπου οι άνθρωποι καθαρίζουν σώματα και ψυχές και με τη φράση κόβουμε τη “Μούττην” της Σαρακοστής εννοούμε ότι η Σαρακοστή δεν πρέπει να έχει μύτη ούτως ώστε να μην οσμίζεται τα ακάθαρτα (λιπαρά) φαγητά και να τηρήσει τη μεγάλη νηστεία.

Πέρα, όμως, από τις λαγάνες και τα διάφορα εδέσματα, τα παλαιότερα κυρίως χρόνια τέτοια μλερα συνηθιζόταν στα χωριά οι κάτοικοι να απολαμβάνουν τη διασκέδαση μέσα από παραδοσιακά παιχνίδια όπως:

Οι αυγοδρομίες: Οι αυγοδρομίες παίζονται συνήθως από δύο ή περισσότερους παίκτες οι οποίοι τρέχουν κρατώντας με τα δόντια τους ένα κουτάλι στο οποίο τοποθετούν ένα αυγό. Κερδίζει όποιος τερματίσει χωρίς να του πέσει το αυγό.

Η δακκανούρα: Είναι γνωστή και ως «αυκωτήρα» και κερδισμένος είναι αυτός που θα πιάσει το αυγό με το στόμα του χωρίς να το αγγίξει.

Η γιαουρτοφαγία: Παίζεται με δύο παίκτες που προσπαθούν να ταϊσουν ο ένας τον άλλο γιαούρτι με δεμένα τα μάτια.

Καμήλα: Αυτοί που παίζουν το παιχνίδι αυτό σχηματίζουν μια μακριά σειρά ο ένας πίσω από τον άλλο. Δύο άλλοι παίχτες στέκουν απέναντι με τα χέρια ενωμένα και σηκωμένα ψηλά, ώστε να σχηματίζουν καμάρα. Αυτοί οι δυο παίρνουν από ένα χαρακτηριστικό χρώμα ή όνομα δέντρου. Όταν οι άλλοι περνούν κάτω από την καμάρα οι δυο παίκτες κρατούν τον τελευταίο και τον ρωτούν τι χρώμα ή τι δέντρο προτιμά. Ανάλογα με την απάντηση στέκεται πίσω από τη ράχη του αντίστοιχου παίκτη. Το παιγνίδι συνεχίζεται μέχρι να ερωτηθεί και ο τελευταίος διαγωνιζόμενος. Με αυτό τον τρόπο σχηματίζονται δυο ομάδες οπότε το παιγνίδι μετατρέπεται σε διελκυστίνδα με τις δύο ομάδες να τραβιούνται με δύναμη μέχρι να παρασυρθεί η μια ομάδα από την άλλη. Η νικήτρια ομάδα είναι εκείνη που θα μπορέσει να παρασύρει την άλλη προς το μέρος της.

Συκιά: Αυτοί που παίζουν το παιγνίδι αυτό καρφώνουν στη γη ένα ξύλο ή ένα σίδερο που υποτίθεται είναι μια συκιά με τους καρπούς της. Σε αυτό το ξύλο δένεται ένα μακρύ σχοινί που το κρατά ένας από τους διαγωνιζόμενους που ονομάζεται «συκάρης». Ο «συκάρης» αντιπροσωπεύει το φύλακα της συκιάς που διαλαλεί τα σύκα της φωνάζοντας «σύκα, εδώ τα καλά σύκα». Γύρω από τον «συκάρη» λοιπόν στέκονται οι υπόλοιποι διαγωνιζόμενοι που προσπαθούν να τον χτυπήσουν χωρίς αυτός να τους αγγίξει. Τα χτυπήματα που δίνουν στον «συκάρη» αντιπροσωπεύουν τα σύκα που του κλέβουν. Αν στη διάρκεια του παιγνιδιού καταφέρουν να του πάρουν και το σχοινί, τότε ο «συκάρης» τρώει ξύλο μέχρι να κατορθώσει να ξαναπάρει πίσω το σχοινί του. Σε μια τέτοια περίπτωση οι άλλοι τραβούν πίσω, γιατί όταν ο «συκάρης» είναι ο κάτοχος του σχοινιού και αγγίξει με το χέρι του κάποιον τον υποχρεώνει να αναλάβει αυτός την φρούρηση της.

Η καττόμουγια: Αυτοί που λαμβάνουν μέρος στο παιγνίδι δένουν με ένα μαντίλι τα μάτια του παίκτη που θα παίξει το ρόλο της «καττόμουγιας». Τον γυρνούν μπροστά, πίσω, δεξιά και αριστερά, ώστε να χάσει τον προσανατολισμό του και αρχίζουν να τον κτυπούν με τα χέρια ή το μαντίλι / ρούχο που κρατούν. Η «καττόμουγια» προσπαθεί να αρπάξει έναν από αυτούς που την κτυπούν.