Η χειρόγραφη επιστολή μιας αγανακτισμένης μαθήτριας Λυκείου που πρέπει να προβληματίσει όλους μας
Δυστυχώς…
Ζούμε σε μια εποχή που κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με τίποτα. Αυτό που μετράει περισσότερο, είναι η εξωτερική μας εικόνα και καθόλου η εσωτερική. Δίνουμε δηλαδή πολύ μεγάλη σημασία στο «φαίνεσθαι» και καθόλου στο «είναι». Γίναμε άνθρωποι χωρίς βάθος. Όλα για να μας δει ο κόσμος, πώς να εντυπωσιάσουμε, από την εξωτερική εμφάνιση μέχρι και τον προσποιητό λόγο.
Τίποτα πια δεν θυμίζει το παρελθόν, τότε που επιτυχία ήταν το πνευματικό μας ανέβασμα και όχι το εξωτερικό μας «προφίλ». Τότε που γελούσαμε πιο εύκολα και είχαμε πιο απλές και αγνές απαιτήσεις. Τότε που τα όνειρα μας ήταν όμορφα και βλέπαμε αισιόδοξα τα πάντα γύρω μας.
Πως όμως να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από την εποχή της ματαιοδοξίας και της κατάπτωσης;
Ένα αγανακτισμένο κορίτσι, μας έστειλε μια χειρόγραφη επιστολή και μας γράφει όλα όσα συμβαίνουν σήμερα και την πληγώνουν. Όσα ονειρεύονται και συζητούν μεταξύ τους οι συμμαθήτριές της. Αυτή η επιστολή, σίγουρα πρέπει να προβληματίσει όλους μας…
Η επιστολή της νεαρής μαθήτριας αναφέρει:
«Αγαπητοί κύριοι των Μ.Μ.Ε
Σας στέλνω αυτή την επιστολή γιατί πραγματικά δεν αντέχω άλλο.
Η εποχή που ζούμε μας κάνει περισσότερο δυστυχισμένους παρά ευτυχισμένους. Όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, δίνουμε πολύ περισσότερη σημασία στο «φαίνεσθαι» και καθόλου στο «είναι». Βασικά το «φαίνεσθαι» έγινε αυτοσκοπός και σίγουρα ευθύνεστε και εσείς για αυτό.
Σχεδόν κανένας νέος δεν αγαπά πραγματικά τον εαυτό του και θέλει συνεχώς να τον αλλάζει, για να μοιάζει στα λάθος πρότυπα που εσείς προβάλλετε διαρκώς στις μέρες μας. Αναλογιστήκατε ποτέ πόσο πολύ επηρεάζονται τα παιδιά σας από τις λάθος συμπεριφορές των διασήμων;
Οι περισσότερες κοπέλες επεμβαίνουν λάθος στο σώμα τους με πλαστικές επεμβάσεις για να μοιάζουν στις διάσημες. Σπάνια ακούς κοπέλες να μην θέλουν να κάνουν έστω και μια πλαστική επέμβαση. Σχεδόν σε καμιά δεν αρέσει το πρόσωπο και το σώμα της και θέλουν να μοιάσουν σε κάποια άλλη. Έτσι, δημιουργείτε ένας μεγάλος ανταγωνισμός ανάμεσα τους και μια εχθρότητα.
Έχω πραγματικά κουραστεί να ακούω στα διαλλείματα τις συμμαθήτριες μου να μιλούν μόνο για τις Καρντάσιαν, να προσπαθούν να τους μοιάσουν κάνοντας υπερβολές στην εμφάνισή τους, καταντώντας στο τέλος προκλητικές και γελοίες. Πραγματικά δεν το χωράει ο νους μου, πως ένα 16χρονο κορίτσι να έχει στο μυαλό του μόνο πώς να μοιάσει στις Καρντάσιαν και πώς να παντρευτεί έναν πλούσιο και διάσημο άντρα και όχι τι θα σπουδάσει και τι θα πετύχει στη ζωή του. Λυπάμαι που ελάχιστες κοπέλες πια ενδιαφέρονται για τον χαρακτήρα και την μόρφωση τους.
Δυστυχώς και οι περισσότεροι γονείς δεν μιλούν πια στα παιδιά τους, δεν δίνουν πια συμβουλές όπως η γιαγιά μου έκανε στην μάμα μου. Βασικά, παρατήρησα ότι στα νέα παιδιά κανείς δεν μπορεί να πει «όχι». Μιλάμε απότομα στους γονείς μας και μάθαμε μόνο να ζητάμε, αυτό διαπίστωσα. Οι νέοι δεν σεβόμαστε τίποτα και το μόνο που θέλουμε και σκεφτόμαστε, είναι τα λεφτά και τη φήμη, το μοναδικό μας όνειρο.
Όταν είπα σε έναν καθηγητή μου όλα αυτά, εκείνος μου είπε ότι τα νέα παιδιά ζούνε στο κόσμο μιας πλασματικής υπερκατανάλωσης, έτοιμα να θυσιάσουν κάθε αξία στο βωμό του χρήματος και όχι να φτάσουν στο καλύτερο αποτέλεσμα παλεύοντας για τη τελειότητα, σαν πολίτες με αυτογνωσία. Έχει απόλυτο δίκαιο.
Τα περισσότερα παιδιά σήμερα, είναι γεμάτα ανασφάλειες και γκρίνια και ασχολούνται μόνο με τους τηλεπερσόνες, τι φόρεσαν, που πήγαν και τι έκαναν. Τίποτα ουσιαστικό πια.
