Μπορεί οποιοσδήποτε να γίνει Γραφίστας; Αυτό το άρθρο θα σου λύσει τις απορίες για τον κλάδο και το επάγγελμα

Είναι άραγε η δημιουργικότητα κάτι που φέρνεις εκ γενετής ή την αποκτάς στην πορεία; Είναι άραγε απαραίτητο να σχεδιάζεις όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι; Πολλά νεαρά άτομα που βρίσκονται στη διαδικασία επιλογής σπουδών έχουν τέτοιου είδους απορίες, κυρίως όταν κλίνουν σε κάποιο δημιουργικό κλάδο, όπως είναι αυτός της Γραφιστικής.

Καλό είναι να ξεκολλήσουμε από τα στερεότυπα!Κανένας δεν σου εγγυάται ότι θα γίνεις ο καλύτερος Γραφίστας, εάν έχεις γεννηθεί με φυσική κλίση προς τη ζωγραφική. Κυρίως, αυτά που θα κρίνουν τη μελλοντική επιτυχία σου, είναι το πόσο παρατηρητικός είσαι και πόσο πιάνει το μάτι σου (!), το πάθος σου γι’ αυτή τη δουλειά, η προθυμία και τα κίνητρα που έχεις, η προσπάθεια που θα καταβάλεις. Εάν συνυπάρχουν όλα αυτά μαζί, τότε αναπόφευκτα θα οδηγηθείςστην επιτυχία.

Σίγουρα, ο καθένας μπορεί να μάθει τις Αρχές του Σχεδιασμού, τον τρόπο σχεδίασης βασικών σχημάτων, την ισορροπία των χρωμάτων, τα Προγράμματα Σχεδιασμού στον Η.Υ. και τις τεχνικές διαδικασίες. Όλα αυτά, φυσικά και θα βοηθήσουν στη διαδικασία δημιουργίας και υλοποίησης μιας ιδέας.

Αυτό που ονομάζουμε ταλέντο και δημιουργικότητα, αποτελούν βασικά πλεονεκτήματα. Οι καθηγητές, όμως, του κλάδου GraphicDesign, πιστεύουν ότι η δημιουργικότητα είναι μια πρακτική που χρειάζεται χρόνο για να αναπτυχθεί, μέσα από ασκήσεις ή projects. Μερικοί «μαθητές» τρομοκρατούνται μόλις αντιληφθούν ότι υπάρχουν κάποιοι «συμμαθητές» τους με εξαιρετικές ικανότητες σχεδίασης και έτσι συχνά εκφράζουν τις ανησυχίες τους, εάν είναι και οι ίδιοι αρκετά καλοί.

Αυτό που πάντα κάνουμε εμείς ως Ακαδημαϊκοί είναι να τους καθησυχάζουμε ότι οι δεξιότητες σχεδίασης δεν είναι αρκετές – παρόλο που λειτουργούν ως πλεονέκτημα – δεν είναι αυτά τα «θεμέλια» του κλάδου. Κάποιοι άλλοι ξεκινούν, έχοντας βασικές γνώσεις στο Photoshopκαι νομίζουν ότι είναι έτοιμοι να εισχωρήσουν στον κόσμο του σχεδιασμού. Αυτό δεν ισχύει!

Η Γραφιστική είναι ένα επάγγελμα που εξελίσσεται γρήγορα. Νέοι μέθοδοι εισάγονται, καθώς ακόμα και ο κόσμος μας μεταλλάσσεται συνεχώς. Ένας σχεδιαστής πρέπει να είναι ευέλικτος και να μην βασίζεται μόνο σε μια συγκεκριμένη δεξιότηταπου μπορεί να έχει. Με τον καιρό, όμως, η δουλειά και κάθε έργο που αναλαμβάνει θα του φαίνεται πιο εύκολο και λιγότερο απαιτητικό.

Όσο αφορά τις ευκαιρίες απασχόλησης, θα σου δοθούν πολλές. Πώς όμως θα αποκτήσεις αυτή την ευελιξία, έτσι ώστε να μπορέσεις να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας;

Το πρόγραμμα σπουδών Γραφικών Τεχνών στο AlexanderCollege,περιλαμβάνει μια σειρά από μαθήματα έτσι ώστε ο φοιτητής να αποκτήσει μια ευρεία γκάμα γνώσεων, από 3D, μέχρι πώς θα παρουσιάζει τη δουλειά του! Είναι καλό να γνωρίζουμε ότι σε μια συνέντευξη για μια θέση εργασίας, ο εργοδότης ποτέ δεν ρωτά αν «ξέρεις να σχεδιάζεις» ή αν «έχεις πολλές ιδέες». Μπορούν όμως, να καταλάβουν από το πορτφόλιο εάν ο υποψήφιος μπορεί να αναλάβει ένα projectκαι να το φέρει επιτυχώς εις πέρας, από την αρχή μέχρι και το τέλος.

Μια ιδέα αναπτύσσεται και εξελίσσεται μέσα από διάφορα στάδια. Η εξέλιξή της εξαρτάται από το πόσο αφοσιωμένος είναι ο σχεδιαστής και εάν εργάζεται με το σωστό τρόπο. Επομένως, ένας φοιτητήςτου κλάδου, ο οποίος δεν έχει καλλιεργήσει το ταλέντο του, μπορεί να παράγει τις πιο δημιουργικές ιδέες, ακριβώς για το λόγο ότι μπορεί να ξεφύγει από τα στερεότυπα και τον αναχρονιστικό τρόπο σκέψης.

Η εμπειρία μου με διδάσκει ότι οι δεξιότητες μπορούν να διδαχθούν στον οποιονδήποτε – μαθήματα όπως η γνώση των προγραμμάτων σχεδιασμού, μέθοδοι έρευνας, 3D, τεχνικές παρουσίασης και εκτύπωσης. Αυτά εννοείται ότι διδάσκονται στο AlexanderCollege. Εισάγουμε, επίσης, τους σπουδαστές σε νέους αναπτυσσόμενους τομείς του κλάδου, όπως είναι το lasercut, 3Dprintingκ.ά. Παρόλα αυτά, ακόμα κι αν κάποιος κερδίσει όλες αυτές τις γνώσεις και δεν κατανοήσει την «Ιδέα» ενός project, τότε η δουλειά του δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Υπάρχουν πολλά «εργαλεία» δημιουργικής σκέψης που διδάσκονται στην αρχή των σπουδών, όπως είναι «Ο καταιγισμός ιδεών», «Το παιχνίδι ρόλων», τα «MindMaps», που στόχο έχουν να κάνουν το φοιτητή να ξεπεράσει τα όριά του κ.ά.

Δυστυχώς, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι, το σχολείο δεν ενθαρρύνει τα παιδιά να σκέφτονται, αλλά να λειτουργούν μόνο σαν «παπαγάλοι», δηλαδή, να διαβάζουν αυτά που τους δίνουν, να τα μαθαίνουν και μετά να απαντούν ένα διαγώνισμα.Αυτή η μέθοδος δεν προάγει την ελεύθερη σκέψη, εκτός από συγκεκριμένα μαθήματα που βρίσκονται στο αναλυτικό πρόγραμμα των σχολείων, όπως είναι η Τέχνη ή ο Σχεδιασμός και Τεχνολογία. Οι νεαροί πρέπει να αντιμετωπίζουν «ασκήσεις του εγκεφάλου», όχι μόνο γιατί θα τους βοηθήσουν στις μελλοντικές σπουδές τους, αλλά και για τη ζωή τους γενικότερα. Οι περισσότεροι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις όπου πρέπει να πάρουν μια σοβαρή απόφαση και να λύσουν σημαντικά προβλήματα.

Οι περισσότεροι δημιουργικοί άνθρωποι ή οι καλλιτέχνες, όπως είναι οι σχεδιαστές, ποιητές, στιχουργοί και συγγραφείς, βρίσκονται ανάμεσα σε άτομα με τους οποίους μπορούν να ανταλλάζουν ιδέες, σύμφωνα με τις δικές τους εμπειρίες. Αυτές οι εμπειρίες θα μπορούσαν να είναι από ένα ταξίδι, μια εξερεύνηση διαφορετικών πολιτισμών, ποδηλασία στην εξοχή, παιδικά χρόνια σε ένα ψαροχώρι κλπ. Λαμβάνοντας όλα αυτά τα ερεθίσματα, το κάθε άτομο, θα εμπνευστεί και θα αναπτύξει τη δημιουργικότητα με το δικό του τρόπο. Έμπνευση μπορούμε να αντλήσουμε από την ανάγνωση βιβλίων, να βλέπουμε τη δουλειά των άλλων σχεδιαστών, να μελετάμε τα χρώματα και τις τεχνικές.

Υπάρχουν πολλά είδη φοιτητών…

Πολλοί φοιτητές επιλέγουν να εργαστούν με το MoodBoard, να συλλέγουν πληροφορίες, αναφορές, εικόνες και δείγματα υλικών και στη συνέχεια να τις μαζεύουν στο χώρο εργασίας τους, ώστε να τα έχουν όλα γύρω τους ενώ εργάζονται. Επίσης, η χρήση περιοδικών ή βιβλίων, είναι ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι σχεδιαστές για να δημιουργήσουν και να αναπτύξουν τις ιδέες τους. Συνήθως, οι σχεδιαστές έχουν μαζί τους ένα τετράδιο και ένα στυλό και γράφουν οποιαδήποτε στιγμή μια ιδέα που πέρασε από το μυαλό τους.

Οι νέοι φοιτητές πολλές φορές απογοητεύονται όταν δεν έχουν πολλές ιδέες, αλλά αυτό είναι κάτι που στην πορεία ξεπερνιέται. Κάποιοι επιδιώκουν την τέλεια ιδέα, την οποία προσπαθούν σχεδιάζοντας να την υλοποιήσουν μόνο αυτήν, ενώ «πειραματίζονται» με πολλά και διάφορα σχέδια, ακόμα κι αν μερικά τα θεωρούν ανόητα. Αυτός ο τρόπος αυξάνει τη διαδικασία επιλογής.

Όποιος ακολουθεί αυτές τις απλές τεχνικές, μαθαίνει τους κανόνες σχεδιασμού και είναι έτοιμος να βιώσει μια νέα προοπτική στον κλάδο της Γραφιστικής, αφού αποκτά την ικανότητα της δημιουργικότητας.

Μαρία Παλλήκαρος

Υπεύθυνη Καθηγήτρια

Κλάδου Γραφιστικής

Alexander College