Γράφει ο Δρ. Κυριάκος Βερεσιέ μόλυνση του κορονοϊού και οι ψυχολογικές του επιπτώσεις, τόσο σαυτούς που πέρασαν την ασθένεια και όσους βιώνουν τα επακόλουθα ( καραντίνα, κοινωνική απομόνωση, περιορισμοί, απώλεια εργασίας, οικονομικές δυσκολίες και άλλα) αλλά και τον φόβο που έχουν από πιθανή μόλυνση έφεραν στην επιφάνεια νέα ορολογία στον καθορισμό των ψυχικών συμπτωμάτων και νοσημάτων που παρατηρούνται σε σχέση μαυτό.
Ένα από αυτά είναι και το «Σύνδρομο άγχους COVID-19».
Αυτό περιγράφεται ως καταναγκαστικός έλεγχος για τις εξόδους από το σπίτι, ακόμη και αν δεν υπάρχει κανένας άμεσος κίνδυνος ή ο κίνδυνος μόλυνσης είναι πλέον αρκετά μειωμένος.
Με την εμφάνιση του κορονοϊού οι περιπτώσεις αυτού του είδους άγχους ήταν ελάχιστες και στην αρχή ήταν μια απλή ανησυχία, αλλά η συνέχιση της έκτακτης κατάστασης όπως την βιώνει ο καθένας οδήγησε σε ένα μέρος των ανθρώπων να την έχουν συνέχεια.
Με την πάροδο του χρόνου τα πράγματα διαφοροποιούνται σε παγκόσμια κλίμακα- αυξάνεται το ποσοστό των ατόμων που λόγω ασθένειας του COVID-19 απόκτησαν την ανοσία αγέλης και από την άλλη αυξήθηκαν και διευρύνονται οι εμβολιασμοί, που μειώνουν αρκετά τις πιθανότητες μόλυνσης και διάδοσης του ιού.
Επίσης ανέβηκε κατά πολύ η κουλτούρα της πρόληψης- αρκετοί άνθρωποι λαμβάνουν με πολύ σοβαρό τρόπο τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης.
Είναι γιαυτό που παντού χαλαρώνουν τα απαγορευτικά μέτρα που οι κυβερνήσεις επέβαλλαν με πολύ αυστηρό τρόπο πιο πριν.
Παρά το ότι όλα αυτά αλλάζουν και οι περιορισμοί χαλαρώνουν, ορισμένα άτομα συνεχίζουν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο όπως πριν, βιώνουν άγχος, προτιμούν να μένουν κλειστοί στο σπίτι λόγω του φόβου της μόλυνσης, νοιώθουν καλύτερα όταν είναι μακριά από άλλους ανθρώπους.
Το σύνδρομο αυτό παρουσιάζει ίδια συμπτώματα όπως στην αγχώδη διαταραχή, ιδεοψυχαναγκασμό και Μετατραυματικό στρες, με την μόνη διαφορά πως η αιτία της εμφάνισης του σχετίζεται με την πανδημία και το περιεχόμενο του σε ιδέες και φόβους έχει πάλι άμεση σχέση με τα βιώματα της.
Οι τρόποι αντιμετώπισης είναι όπως και στις άλλες παθήσεις που αναφέραμε πιο πάνω- φαρμακευτικά και ψυχοθεραπευτικά.
Είμαστε σε μια συνεχή πορεία απελευθέρωσης πολλών περιορισμών και με τα εμβόλια σημειώνεται και συνεχής μείωση των νέων κρουσμάτων και των θανάτων, Είναι γιαυτό που λέμε πως είναι πολύ νωρίς να θεωρήσουμε πως αυτό το σύνδρομο θα έχει μονιμότητα.
Πιθανόν η σύνδεση του με ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ξεχωριστού ατόμου- εσωστρέφεια και νευρωτισμός- να είναι μια από τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση του και την πιο δύσκολη πιθανή απελευθέρωση του από το σύνδρομο άγχους του COVID-19.
Ο χρόνος και οι μελέτες θα το δείξουν.
