Τα τελευταία χρόνια έχουν
παρατηρηθεί πολλές αλλαγές στο οικονομικό, αιτιολογικό αλλά και επιδημιολογικό προφίλ των νόσων, με αποτέλεσμα οι κοινωνίες να έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν
τα όρια της σύγχρονης θεραπευτικής / νοσοκομειακής ιατρικής απέναντι στα μεγάλα προβλήματα – κοινωνικά δεδομένα για την ιατρική της εποχής μας, μερικά από τα οποία, μεταξύ άλλων, είναι:
* οι «νόσοι του πολιτισμού», όπως, για παράδειγμα, οι καρδιοπάθειες, τα εγκεφαλικά επεισόδια, τα τροχαία ατυχήματα, ο καρκίνος, οι ψυχικές νόσοι
* η αύξηση των ορίων του προσδόκιμου ζωής ως παράγοντας ο οποίος καθιστά τους ηλικιωμένους το σημαντικότερο καταναλωτή υπηρεσιών υγείας
* τα οικονομικά και ταυτόχρονα ψυχικά οφέλη τα οποία παρέχει η κατ’ οίκον νοσηλεία, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους ασθενείς
* η αύξηση της κατά κεφαλήν δαπάνης για την ιατρική περίθαλψη των ηλικιωμένων συγκριτικά με τους νεότερους
* ο ρόλος του φυσικού, οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος, καθώς και των διαπροσωπικών σχέσεων στην εξέλιξη πολλών ασθενειών
* η αναγκαιότητα της χρήσης ακριβής τεχνολογίας προκειμένου για τη διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση των ασθενών
* οι αυξημένες απαιτήσεις και προσδοκίες των χρηστών των υπηρεσιών υγείας, σε σχέση πάντα με τους στόχους των πολιτικών της υγείας οι οποίες αποβλέπουν σε εκσυγχρονισμό και ποιότητα με το χαμηλότερο δυνατό κόστος
Είναι προφανές ότι σε σχέση προς τις ανάγκες των ασθενών υπάρχουν σοβαρές ανισορροπίες οι οποίες σχετίζονται με την οργάνωση, τον προγραμματισμό, την ποιότητα, τον έλεγχο και την κατανομή των επενδύσεων στον χώρο της υγείας.
Ιδιαίτερα μεγάλες ελλείψεις παρουσιάζονται σε νοσηλευτικά ιδρύματα για χρονίως πάσχοντες και ηλικιωμένους, σε ιδρύματα για τη φυσική αποκατάσταση των ασθενών καθώς επίσης και σε νοσηλευτήρια ψυχικής υγείας, με αποτέλεσμα, πέρα από τις ανισότητες οι οποίες παρατηρούνται στην πρόσβαση, να παρατηρούνται μεγάλες ανισότητες και στη πρόσβαση σε ειδική φροντίδα με ικανοποιητική ποιότητα.
Τα παραπάνω φαινόμενα ευλόγως πρέπει να μας οδηγήσουν στην αναζήτηση καινοτόμων πολιτικών υγείας όσο και στην αναβάθμιση κάποιων ήδη υφιστάμενων, σε μια προσπάθεια αποτελεσματικότερης αλλά ταυτόχρονα και οικονομικότερης αντιμετώπισης των προβλημάτων της υγείας του πληθυσμού.
Τα οφέλη τα οποία προκύπτουν από την ικανοποίηση των ασθενών αφορούν τόσο τους ίδιους τους ασθενείς – από άποψη υγειονομική,
οικονομική, ψυχολογική – όσο και τους επαγγελματίες υγείας (επιβράβευση έργου, σεβασμός και εκτίμηση από τους ασθενείς), ενώ, συγχρόνως, η συστηματική μέτρηση της ικανοποίησης των ασθενών συντείνει οπωσδήποτε στην βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών.
Θα ήταν καλό, λοιπόν, οι εμπλεκόμενοι με τις μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγείας – όσο και οι λειτουργοί της υγείας σε καθημερινή βάση – να στοχεύουν ακριβώς στην ανάπτυξη πολιτικών οι οποίες θα αναβαθμίσουν το Σύστημα Υγείας, ως υπόθεση, τελικά, όλων μας.
Δημητρης Δημητρίου (Σαβουλλής) Δημοτικός Σύμβουλος ΕΔΕΚ Αμμοχώστου/ Υποψήφιος βουλευτής ΕΔΕΚ Αμμοχώστου.
