Home ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΥΓΕΙΑ Χόρτα: Γιατί δεν πρέπει να λείπουν από τη διατροφή μας
Χόρτα: Γιατί δεν πρέπει να λείπουν από τη διατροφή μας

Χόρτα: Γιατί δεν πρέπει να λείπουν από τη διατροφή μας

Τα χόρτα (αγριόχορτα, ήμερα και καλλιεργούμενα χόρτα του αγρού, φυλλώδη λαχανικά) ωφελούν ποικιλλοτρόπως τον οργανισμό. Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, που βοηθούν στον έλεγχο της χοληστερίνης και της αρτηριακής πίεσης, συμβάλλουν στην ρύθμιση του σακχάρου του αίματος και συνεισφέρουν στον έλεγχο της όρεξης.

Λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε νερό, συμβάλλουν στην επαρκή ενυδάτωση και στην υγεία του δέρματος και των μαλλιών. Ακόμη, αποτελούν πλούσια πηγή μετάλλων (σιδήρου, ασβεστίου, καλίου, μαγνησίου) και βιταμινών (Κ, C, E, βιταμινών του συμπλέγματος Β).

Η βιταμίνη C βοηθά στη σύνθεση του κολλαγόνου, σημαντικού συστατικού για την ελαστικότητα των αρθρώσεων και την υγεία του δέρματος και των μαλλιών. Επιπλέον, τα χόρτα αποτελούν άριστες πηγές φυλλικού οξέος, που μειώνει τον κίνδυνο των καρδιαγγειακών παθήσεων, την απώλεια μνήμης, προλαμβάνει την κατάθλιψη, ενώ βελτιώνει τη διάθεση, δεδομένου ότι συμβάλλει στην παραγωγή της σεροτονίνης. Τέλος, όσον αφορά την θερμιδική τους αξία, είναι χαμηλή, γεγονός που τα καθιστά πολύτιμα για την απώλεια βάρους.

Οι κύριοι εκπρόσωποι

Ραδίκια

Διακρίνονται για την πικρή τους γεύση. Είναι πλούσια σε φυλλικό οξύ, βιταμίνη C και ανθοκυανίνες, συστατικά αποτελεσματικά για την πρόληψη και καταπολέμηση του καρκίνου, ενώ περιέχουν σημαντικές ποσότητες ασβεστίου, καλίου, φωσφόρου, και μαγνησίου. Επίσης, είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, C και του συμπλέγματος Β, καθώς και σε νερό (90%), που τα καθιστά φυσικά διουρητικά. Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι το φυτοχημικό κιχώριο, που περιέχουν, έχει ηπατοπροστατευτική δράση.

Ρόκα

Έχει πιπεράτη γεύση και είναι καλή πηγή καλίου, ενός μετάλλου που εμπλέκεται στην ρύθμιση της πίεσης του αίματος και την πρόληψη της οστεοπόρωσης. Η ρόκα μπορεί να ενισχύσει την μνήμη λόγω των φυτοχημικών αντιοξειδωτικών, που περιέχουν όλα τα σταυρανθή λαχανικά.

Βρούβες

Στην αρχαιότητα τις χρησιμοποιούσαν για στομαχικές διαταραχές. Αποτελούν καλή πηγή αντιοξειδωτικών (βιταμίνης C, β-καροτενίου, λουτεΐνης, ζεαξανθίνης), ενώ είναι πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, φυλλικό οξύ και βιταμίνη Κ.

Σέσκουλα

Έχουν παρόμοια γεύση με το σπανάκι. Περιέχουν καλές ποσότητες αντιοξειδωτικών (βιταμίνης Ε, β-καροτενίου, λουτεΐνης, ζεαξανθίνης) και βιταμίνης Κ. Ακόμη, αποτελούν καλές πηγές μαγνησίου και καλίου, μέταλλα που εμπλέκονται στην διαχείριση της αρτηριακής πίεσης και την πρόληψη της οστεοπόρωσης. Επιπλέον, το μαγνήσιο είναι χρήσιμο, για τα άτομα που εμφανίζουν ημικρανίες ή προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο.

Ζόχια

Τα συναντούμε συχνά στην ελληνική γη. Στη Χιλή χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα ως αντιπυρετικό και αιμοκαθαρτικό. Είναι πλούσια σε ασβέστιο και σίδηρο και στις βιταμίνες C, Κ, Β1 (θειαμίνη), Β2 (ριβοφλαβίνη) και Β3 (νιασίνη).

Αντίδια

Πρόκειται για πικρά φυλλώδη λαχανικά με πολλές ποικιλίες (αντίδια, εσκαρόλ, βέλγικα αντίδια, αντίδια Frisee). Αποτελούν πολύ καλές πηγές καλίου και βιταμίνης Κ.

Πηγή: vita.gr

Send this to a friend