Μιχάλης Ππεκρής: Η φωτιά που ξέσπασε δείχνει δυστυχώς τις σοβαρές αδυναμίες του κράτους
Την ώρα που η Κύπρος καίγεται για ακόμη ένα καλοκαίρι, και οι πολίτες βιώνουν την απόγνωση μπροστά σε κατεστραμμένες περιουσίες, καμένα δάση και διαρκή απειλή για τη ζωή τους, η κυβέρνηση συνεχίζει να μιλά με όρους γραφειοκρατίας και μελλοντικών σχεδιασμών.
Η αρμόδια Υπουργός Γεωργίας, Μαρία Παναγιώτου, είχε δηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν πως στόχος είναι «μέσα στο 2025 να αγοραστούν τρία νέα πτητικά μέσα». Μια δήλωση που, σε οποιαδήποτε άλλη συγκυρία, θα μπορούσε να θεωρηθεί χρήσιμη. Ωστόσο, τη στιγμή που η Κύπρος κυριολεκτικά φλέγεται, προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.
Σοβαρή και απόλυτα εστιασμένη στην κρίσιμη πραγματικότητα ήταν η δημόσια τοποθέτηση του Μιχάλη Ππεκρή, του ορισμένου από την αντιπολίτευση “σκιώδη” Υπουργού Γεωργίας και Περιβάλλοντος.
Με λόγο που απέφυγε την εργαλειοποίηση της καταστροφής και χωρίς να καταφύγει σε μικροπολιτική, ο κ. Ππεκρής έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα:
Πρώτα σβήνουμε τη φωτιά, μετά αποδίδουμε ευθύνες. Πρώτα στεκόμαστε δίπλα στους ανθρώπους που δοκιμάζονται.
Αντί να προβεί σε ευχολόγια ή αόριστες αναφορές για «μελλοντικές δυνατότητες», ανέδειξε την ανάγκη άμεσης δράσης, ενότητας και ουσιαστικής στήριξης προς τους πολίτες και τις δυνάμεις πυρόσβεσης. Αυτό ακριβώς έχει ανάγκη η κοινωνία αυτή τη στιγμή.
Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη – και καθόλου τιμητική για την ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας. Όσο η πραγματικότητα καίει, δεν υπάρχουν περιθώρια για επικοινωνιακή διαχείριση. Οι φωτιές δεν σβήνουν με συνεντεύξεις. Χρειάζονται σχέδιο, εξοπλισμό, εκπαίδευση, και κυρίως πολιτική βούληση. Αυτή που, όπως φαίνεται, είναι πιο παρούσα στους σκιώδεις εκπροσώπους της αντιπολίτευσης, παρά στους κυβερνητικούς θώκους.
Αυτό που ζητά η κοινωνία είναι ξεκάθαρο: ένα κράτος που να προστατεύει, όχι να παρακολουθεί. Ένα Υπουργείο που να προβλέπει, όχι να εξαγγέλλει εκ των υστέρων.
