Μάριος Κατσώνης: Η Μουσική ως Πάθος και Πορεία

Γράφει η Ρέα Κουμπαρή

Γεννημένος στην Αραδίππου το 1972 και πατέρας τριών παιδιών έχει αγκαλιάσει από  μικρή ηλικία τον κόσμο της μουσικής. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας βρήκε μια άλλη δημιουργική πλευρά  μέσα από τα νυχτερινά μαθήματα μαγειρικής κι όπως μας εξηγεί ο ίδιος η  μαγειρική και η μουσική έχουν κάποια κοινά, τη δημιουργικότητα, τη φαντασία και την αγάπη των καλλιτεχνισμών . Παρόλο που του προσφέρθηκε υποτροφία στη μαγειρική, η αδυναμία του για τη μουσική τον έκανε να την επιλέξει χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς ποτέ να το μετανιώσει.

Η μουσική πάθος και πορεία λοιπόν;

Για μένα η λέξη ‘’πάθος’’ κρύβει κινδύνους. Είναι επικίνδυνη λέξη έκφρασης. Όταν δεν το ελέγχεις,  μπορεί να μετατραπεί σε εφιάλτη.

Μπορεί να το πεις και πάθος. Αυτό το είδος καλλιτεχνικής έκφρασης σε κάνει πιο επίμονο, σου δίνει δύναμη να αγωνιστείς, να κάνεις το όνειρο σου πραγματικότητα και να καταξιωθείς καλλιτεχνικά.

Εγώ βλέπω τη μουσική σαν ένα ταξίδι ευτυχίας. Υπηρετώ την τέχνη,  όπως ένας στρατιώτης. Πηγαίνει σε αποστολές, περνάει από δοκιμασίες, έτσι ακριβώς και ο μουσικός καλλιτέχνης. Ο επιμένων νικά. Αγάπη, τρυφερότητα, συναίσθημα, δημιουργικότητα. Αυτό θα πει καλλιτέχνης.

Όλοι κάνουμε λάθη στη ζωή μας. Εσύ είσαι της άποψης ότι τα λάθη μας πρέπει να τα αγαπάμε;

Δεν είναι θέμα σωστού ή λάθους. Δεν είναι θέμα διάκρισης.

Κάθε εμπειρία καλή ή κακή, θετική ή αρνητική με έχει διαμορφώσει ως προς το καλύτερο. Όταν συνθέσεις τα κομμάτια του πάζλ της ζωής σου καταλαβαίνεις ότι και τα λάθη είναι βήματα προς την εξέλιξη σου.

Επιλέγω τα μονοπάτια που θα μου προσφέρουν μόρφωση και ανέλιξη στην προσωπική και την επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Στην πορεία μου αυτή κάθε μου πτώση αποτελεί και ένα μάθημα.

Πως αντέδρασε η οικογένεια σου όταν ανακάλυψε την αφοσίωση σου στη μουσική;

Από μικρός ακολούθησα το ποδόσφαιρο. Ήμουν μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας ΕΠΑ που μετονομάστηκε ΑΕΚ, αλλά ένα τραύμα μου σταμάτησε την πορεία. Όλα όμως γίνονται για κάποιο λόγο, μπορεί για μένα να μην ήταν γραφτό.

Από μικρός συνταυτιζόμουν με τη μουσική και με την παρότρυνση των γονιών μου έγινε ο προορισμός μου.

Όπως συμβαίνει και με άλλα επαγγέλματα όπως  ηθοποιία ή η δημοσιογραφία, έτσι και στη μουσική, απαιτούνται θυσίες τόσο από μας όσο και από τις οικογένειες μας. Είναι όμως δική μας επιλογή πιο μονοπάτι θα ακολουθήσεις μαζί με τις όποιες απαιτήσεις συνεπάγονται αμοιβαία εμπιστοσύνη και ο διάλογος είναι η βάση της δημιουργικής μου πορείας. Και γι’ αυτό οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη σύζυγο και τα παιδιά μου

Ποιο ήταν το πρώτο όργανο που σε γοήτευσε;

Μικρός δεν μπορούσα να επιλέξω, δεν ήταν ξεκάθαρο το τι ήθελα. Στην πορεία ανακάλυψα ότι είχα ιδιαίτερη αδυναμία στην ηλεκτρική κιθάρα. Εν συνεχεία πρόσθεσα  και τα μαθήματα φωνητική-ορθοφωνίας. Εδώ θα μου επιτρέψεις να πω ότι είχα ευλογηθεί να διδαχθώ από εξαιρετικούς  δασκάλους ψηλού επιπέδου.

Υπάρχει κάποιος δάσκαλος μουσικής που σε ενέπνευσε βαθιά και πως επηρέασε την εξέλιξη σου ως μουσικός;

Στην Κύπρο έχουμε αξιόλογους δασκάλους- καλλιτέχνες. Τους έχω ζήσει προσωπικά μέσα από τη συνεργασία μας. Παλιούς και νέους καλλιτέχνες. Απλά οι ευκαιρίες στην Κύπρο για εξέλιξη είναι δυσκολεύρετες.

Εκτός από παρακολούθηση μαθημάτων μελετούσα και την πορεία εξέλιξης άλλων καλλιτεχνών.

Θυμάμαι όταν παρακολούθησα τον Χρίστο Δάντη σε μία τηλεοπτική παρουσίαση. Κρατούσα την αναπνοή μου όσο τραγουδούσε ‘’Το παλτό’’. Μια εξαιρετική ερμηνεία που με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ο καλλιτέχνης πάνω στη σκηνή δεν είναι μόνο ένας τραγουδιστής, δεν είναι μόνο η φωνή, αλλά ένας μουσικοηθοποιός. Ένα μάθημα φωνητικής και παρουσίας.

Η κίνηση ερμηνείας έκφρασης, σε σχέση με το τραγούδι, βοηθάει το κοινό να μπει στο συναίσθημα νόημα του τραγουδιού.

Αυτό με έκανε να επαναπροσδιορίσω τη σχέση μου με τη μουσική. Αυτό το είδος μάθησης το κρατάω μέχρι σήμερα.

Ποιο ρόλο έπαιξαν τα συγκροτήματα που έπαιξες στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής σου ταυτότητας;

Μετά την απόλυση μου από το στρατό, συγκέντρωσα μια ομάδα καλλιτεχνών με σκοπό να δημιουργήσουμε μια μπάντα. Αν και το συγκρότημα για δέκα χρόνια πέρασε όμορφές μουσικές στιγμές, η έλευση του κορωνοϊού το 2013 μας διέλυσε.

Τότε ήταν που πήρα την απόφαση να πορευτώ μόνος μου ως DJ. Να κάνω μια αλλαγή στη μουσική μου πορεία. Επένδυσα σε επαγγελματικό εξοπλισμό, φώτα και ήχο. Εμπλούτισα τις γνώσεις μου στον τομέα ηχοληψίας, DJ και μουσικού παραγωγού. Άνοιξα το δικό μου στούντιο ηχογράφησης και επεξεργασίας δικών μου παραγωγών αλλά  και άλλων νεαρών καλλιτεχνών.

Δεν ήταν εύκολο. Η πορεία είχε δυσκολίες και απογοητεύσεις. Αλλά κάθε εμπειρία σε προετοιμάζει για τα καλύτερα που θα ρθούν.

Μια αξέχαστη στιγμή που σε συγκίνησε πολύ;

Το 2010στα πλαίσια ενός Ευρωπαϊκού φεστιβάλ μουσικής που διοργανώθηκε στην  Κύπρο, είχα την τιμή να συμμετάσχω σαν συνθέτης, μαζί με τον Μιχάλη Αντωνίου στιχουργό και τον Βασίλη Ιωάννου τραγουδιστή. Συμμετείχαν καλλιτέχνες από διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες. Κατακτήσαμε την δεύτερη θέση με το τραγούδι ‘’Η μοναξιά μου’.

Μετά από αυτή μας την επιτυχία, το ΡΙΚ μας πρότεινε να αντιπροσωπεύσουμε την Κύπρο στο Μουσικό Φεστιβάλ του Μόντε Νέγκρο που πραγματοποιήθηκε στη Μάλτα. Ήταν μια φοβερή εμπειρία για όλη την ομάδα.

Η σύνθεση  και η σκηνική μου παρουσία τράβηξε την προσοχή ενός στιχουργού από τη Μάλτα. Καλώς ή κακώς απέρριψα αυτή την πρόταση γιατί τότε δεν ένοιωθα έτοιμος για τέτοιο μεγάλο ξεκίνημα.

 Βλέπεις τη μουσική σαν μια μορφή αυτοθεραπείας;

Γενικά η τέχνη έχει την μοναδική ικανότητα να μετατρέπει τον πόνο και τη χαρά σε δημιουργία. Είτε είμαι στο στούντιο είτε βρίσκομαι στη δουλειά,  η μουσική είναι πάντα δίπλα μου. Είναι ένα μέσο να εκφράζω τον εαυτό και τα συναισθήματα μου.

Ποια ήταν η στιγμή που σε ώθησε να αρχίσεις να γράφεις στίχους και να συνθέτεις;

Η πρώτη μου απόπειρα ήρθε μετά από ένα προσωπικό περιστατικό και την ανάγκη μου να εκφραστώ. Το αποτέλεσμα;

Το ‘’Στερνό μου δάκρυ’’. Σε στοίχους και μουσική δική και ερμηνεία Πανικού Κυριάκου. Πανικός εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο συνεργαζόταν με το σχήμα ‘’Έκσταση’’. Το ‘’Στερνό μου δάκρυ’’ παρουσιάστηκε σε μια μεγάλη συναυλία που διοργανώθηκε στη Δερύνεια με επιτυχία.  Από τότε και μετά η έκφραση των συναισθημάτων μου μέσα από τους στοίχους και τη μουσική έγινε τρόπος ζωής

Να μας δώσεις ένα παράδειγμα από δικούς σου στοίχους;

Βεβαίως.

«Ξεκίνησε ο πόλεμος και οι σειρήνες ηχούν,

τα άρματα τρέχουν πολυβόλα κτυπούν

οι σφαίρες χτυπάνε ανελέητα πια

σκορπάνε τον πόνο στα αθώα παιδιά

Σώστε τα παιδιά, δεν ακούτε τη φωνή τους;

τους σπαράζουν την καρδιά τεμαχίζουν το κορμί τους

μα δεν έχετε καρδιά να σας πει μωρέ που πάτε;

και τι κάνετε σ’ αυτά που τα λέμε εμείς παιδιά

και πολύ τα αγαπάτε,

και πολύ τα αγαπάτε.

Πως αντιμετωπίζεις την κριτική είτε από το κοινό είτε από ειδικούς;

Ο φιλόσοφος Σωκράτης δεν ήταν ούτε επιστήμονας ούτε αστροφυσικός. Ένας απλός άνθρωπος που δίδαξε μέσα από την ταπεινότητα. Έτσι κι εγώ προσπαθώ να αντιμετωπίζω την κριτική ως ένα εργαλείο εξέλιξης.

Πείσμωσα, πάλεψα, διάβασα, εξελίχθηκα.

Αυτό το motto με ακολουθεί μέχρι σήμερα.

Όταν στα πρώτα μου βήματα δειλά-δειλά σαν μικρός καλλιτέχνης, προσέγγισα ένα στιχουργό να με βοηθήσει στην απόπειρα σύνθεσης τραγουδιού. Ήταν το πρώτο μου μάθημα συγγραφείς στοίχου.

Οι Συμβουλές του;

-Μάριε, αυτό που θα γράψεις, πρέπει να το καταλάβει και ο πιο απλοϊκός άνθρωπος.

-Μάριε, διάβασε, μελέτα και μετά γράψε.

-Μάριε αυτό που έγραψες θα ζήλευε κι ο πιο καταξιωμένος στιχουργός.

Με το δικό του τρόπο μου έδωσε τις πρώτες κατευθυντήριες γραμμές.

Ποια θεωρείς τη σημαντικότερη στιγμή σου ως DJ/παραγωγός;

Για μένα, η σημαντικότερη στιγμή δεν είναι το μέγεθος του πλήθους ή τα φώτα που αναβοσβήνουν. Είναι αυτή η σπάνια, ηλεκτρισμένη στιγμή που νιώθω όταν πραγματικά το κοινό να ταξιδεύει μαζί μου. Υπάρχουν δύο είδη διασκέδασης: αυτή που αγγίζει την ψυχή και αυτή η απλώς επιφανειακή. Για να κερδίσεις πραγματικά ένα πλήθος, πρέπει πρώτα να το αγγίξεις συναισθηματικά, κτίζοντας μαζί όμορφες αξέχαστες αναμνήσεις. Αυτή είναι η μαγεία.

Πόσο δύσκολο είναι να βρεις άτομα που μπορούν να προωθήσουν τη δουλειά σου;

Η εύρεση συνεργατών και παραγωγών είναι πολύ δύσκολη διαδικασία στην Κύπρο. Πρέπει να το τρέξεις ο ίδιος. Να βρεις συνεργάτες που θα πιστέψουν σε σένα και στο όραμα σου. Να έχουν το χρόνο και το κοινό πάθος να αφιερωθούν στην υλοποίηση του κοινού στόχου. Η επικοινωνία μεταξύ καλλιτεχνών και παραγωγών, η εμπειρία και ο ενθουσιασμός, είναι η βάση για τις μελλοντικές προκλήσεις και απαιτήσεις μιας συνεργασίας. 

Που μπορούμε να σε βρούμε διαδικτυακά;

Ο κόσμος μπορεί να με βρει στο:

FB: DJ MariosK και στο

email: [email protected] και [email protected]

Τηλ/99414406

Σ’ ευχαριστώ πολύ Μάριε μου γι’ αυτή την υπέροχη συνομιλία.