Γράφει ο Χρυσοβαλάντης Λουκά
Εκπαιδευτικός με μεταπτυχιακό στην Δημοσιογραφία
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην Κύπρο βουίξαν όταν ο Ερντογάν αποφάσισε να στείλει τον Εκρέμ Ιμάμογλου στην φυλακή με την κατηγορία της διαφθοράς και η κυβέρνηση άσκησε δριμεία κριτική για αυτή την απόφαση χαρακτηρίζοντας την ως αυταρχική. Στην περίπτωση όμως του τέως Γενικού Ελεγκτή ο οποίος πλέον αποφάσισε να πολιτευτεί δεν κουνήθηκε φύλλο. Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης βρέθηκε αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη όταν εξέφρασε δημοσίως την θέση ότι στενός συνεργάτης του προέδρου γνώριζε ότι η ετυμηγορία του Ανώτατου Δικαστηρίου ήταν προειλημμένη.
Δεν θα σταθώ στο γεγονός αν ο κύριος Μιχαηλίδης έχει δίκαιο ή άδικο αλλά αυτό που με ερεθίζει περισσότερο είναι η ταχύτητα με την οποία ο Γενικός Εισαγγελέας και η αστυνομία έφεραν τον τέως Γενικό Ελεγκτή στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Παράλληλά κάλεσαν και δημοσιογράφους για κατάθεση αφού απομαγνητοφώνησαν τις εκπομπές στις οποίες παρουσιάστηκε ο κύριος Μιχαηλίδης.
Νομίζω τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο. Δυστυχώς η δικαιοσύνη στην Κύπρο ενεργεί κατά το δοκούν. Ένας απλός πολίτης όταν χρωστάει ένα εξώδικο αν περάσουν τρεις μήνες θα βρεθεί αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη.
Ας προχωρήσουμε ακόμη παραπέρα… Η μητέρα του Θανάση πάλευε για πάνω από μια εικοσαετία να αποδείξει τα αυτονόητα, ότι ο γιος της δολοφονήθηκε, αλλά κανένας δεν την άκουγε. Η πάροδος του χρόνου και η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης άφησε τους δράστες να κυκλοφορούν ανενόχλητους. Ο Γενικός Εισαγγελέας παρόλο που η έρευνα κατέδειξε ότι πρέπει να διωχθούν ποινικά πρόσωπα ανέστειλε κάθε ποινική δίωξη.
Τι να πούμε άλλο;
Να αναφέρουμε το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου…Να αναφέρουμε το κούρεμα καταθέσεων όπου σε ένα βράδυ ο κόσμος έχασε τους κόπους μιας ζωής,..Να αναφέρουμε την κατάρρευση του Συνεργατισμού και το πόρισμα Αρέστη…Να αναφέρουμε τα χρυσά διαβατήρια όπου γίναμε ρεζίλι παγκοσμίως και σπιλώθηκε το όνομα μιας ημικατεχόμενης πατρίδας…Και το άκρον άωτον όλων αυτών των υποθέσεων είναι ότι κανένας δεν τιμωρήθηκε…
Τι να πούμε και τι να αφήσουμε για αυτή την δύσμοιρη πατρίδα…
Και ο απλός πολίτης να βρίσκεται στο περιθώριο και να φωνάζει αγανακτισμένος αλλά Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Αυτό που δεν κατάλαβαν κάποιοι είναι ότι ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να ξυπνάει από τον λήθαργο του και να σιγοβράζει. Το τραγικό όμως είναι ότι πλέον η εμπιστοσύνη του πολίτη προς τους θεσμούς της Δικαιοσύνης είναι στα Τάρταρα…Εντούτοις όμως στο πρόσωπο του Οδυσσέα βρήκαν την ελπίδα και όσο ανελέητα τον πολεμούν τόσο ανεβαίνει στα μάτια του κόσμου. Και αυτό δεν το κατανοούν…
Ο Λαός σώπαινε και δεν μιλούσε αλλά καταλάβαινε ότι οι συνωμότες ΄΄ήταν πολλοί….
