Δεν υπάρχει κάποιος στην Λάρνακα που να μην γνωρίζει πως μία από τις οικογένειες που σφράγισαν την ιστορία της είναι η οικογένεια Ευρυβιάδη.
Το υπενθυμίζουν άλλωστε το Ευρυβιάδειο Γυμνάσιο, η οδός Ευρυβιάδου, καθώς και το θρυλικό ξενοδοχείο Τέσσερα Φανάρια, που μπορεί να κατεδαφίστηκε αλλά η επωνυμία του παραμένει στα σύγχρονα διαμερίσματα, που πήραν τη θέση του στο παραλιακό μέτωπο των Φοινικούδων.
Έτσι δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1950 το ιστορικό ξενοδοχείο Τέσσερα Φανάρια (The Four Lanterns Hotel), που συνέδεσε την πορεία του με τις αναμνήσεις των Λαρνακέων του περασμένου αιώνα. Στις μεγάλες του αίθουσες διοργανώνονταν θρυλικές εκδηλώσεις, ενώ από αυτές πέρασαν και διάσημοι καλλιτέχνες της εποχής όπως η Μούσχουρη, η Βουγιουκλάκη και ο Ζαμπέτας.
Κάποια από τα αντικείμενα του ξενοδοχείου εκτίθενται σε μια γωνιά στο Δημοτικό Μουσείο Ιστορικού Αρχείου Λάρνακας, που ομόρφυνε με κάτι ξεχωριστό. Η δωρεά αφορά πίνακες από την τραπεζαρία του ξενοδοχείου, βάζα και μια βιτρίνα που έχει μέσα φλυτζάνια και διάφορα άλλα αντικείμενα από διάφορες εποχές».
Κάποιοι δεν βλέπουν τα προβλήματα στην πόλη
Έπειτα από σπουδές στη σχολή Καλών Τεχνών στη Μασσαλία, λίγο μετά την επανάσταση του 1968, ο Εύρος Ευρυβιάδης επέστρεψε στην Κύπρο και διορίστηκε ως καθηγητής τέχνης.
«Δεν μετανιώνω που το έκανα, αλλά παραμελείς την τέχνη σου. Ζωγράφιζα κατά περιόδους. Έμεινα 30 χρόνια στα σχολεία. Διορίστηκα το 1975 και ήταν όλα αλλαγμένα, λόγω του πραξικοπήματος και της εισβολής. Ήταν ένα σχολείο και για μένα. Όσο περνούσαν τα χρόνια μάθαινα, μέχρι που έφτασα προς το τέλος της καριέρας μου και αναμίχθηκα έντονα με το θέατρο. Δημιουργούσαμε με τα παιδιά και οι παραστάσεις μας βραβεύονταν στο Παγκύπριο Λύκειο και στο Ευρυβιάδειο Γυμνάσιο.
Αφυπηρέτησα πρόωρα στα 55 μου και τώρα είμαι 74. Τα κοινά πάντα με ενδιέφεραν και αυτό το πήρα από τον πατέρα μου, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ξενοδόχων, πρόεδρος της Αρχής Λιμένων και μετά έγινε δημοτικός σύμβουλος. Όταν ήταν δημοτικός σύμβουλος του υποδείκνυα λάθη στην πόλη και του έκανα καθημερινό report. Πριν από πολλά χρόνια δημιούργησα μια σελίδα στο Facebook και αναδεικνύω τα προβλήματα και τις κακοτεχνίες της πόλης. Μέχρι και σήμερα κάποιοι δεν παραδέχονται πως υπάρχουν προβλήματα στην πόλη. Λένε, για παράδειγμα, πως η Λάρνακα είναι η πιο καθαρή πόλη. Εγώ νομίζω πως αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά μας, μαζί με την ακαταστασία. Συνεχίζω ως δημοτικός σύμβουλος, πλέον, να στέλνω φωτογραφίες για να διορθωθούν πράγματα. Η Λάρνακα αλλάζει, γίνονται πολλά έργα και προγραμματίζονται πολλά άλλα, αλλά έχω την εντύπωση πως δυστυχώς κάνουμε έργα και μετά τα παραμελούμε».
Το όραμα του για τη Λάρνακα, όπως λέει, είναι να μετατραπεί σε μια πόλη που προσφέρει ποιότητα ζωής στους κατοίκους.
«Εκείνο που πάντα ονειρεύομαι είναι να είναι η Λάρνακα ένα πολιτισμένο μέρος. Πολιτισμός είναι και η καθαριότητα, η ευγένεια, η καταπολέμηση της ηχορύπανσης και η αρμονία που, δυστυχώς, δεν τα έχουμε. Όλοι, εν τω μεταξύ, μιλούν για τον χαρακτήρα της πόλης. Μα ποιον χαρακτήρα; Χαρακτήρας υπήρχε όταν όλα τα κτήρια ήταν διώροφα με κεραμίδια. Από τη στιγμή που τα γκρεμίσαμε και αρχίσαμε να κτίζουμε πιο ψηλά κτήρια, δεν με φοβίζουν οι 15 και 20 όροφοι. Λέμε να μην γίνουμε Λεμεσός. Στην επίχωση της Λεμεσού, όμως, έγιναν ποδηλατόδρομοι, φυτεύτηκαν χιλιάδες δέντρα, δημιουργήθηκαν υπαίθρια θέατρα κ.λπ. Δεν συμφωνώ με την άποψή που εκφράζεται για τους πύργους. Δεν λέω να είναι πάνω στην θάλασσα, αλλά προτιμώ ένα κομψό πύργο, παρά ένα κτήριο εξάμβλωμα με πέντε ορόφους. Η άποψή μου είναι πως τα κτήρια δεν πρέπει να κρίνονται από το ύψος, αλλά από τον σχεδιασμό και την κομψότητά τους και η Λεμεσός έχει γεμίσει με αριστουργήματα».
Πηγή: www.philenews.com
