Χρίστος Μισός στο Larnakaonline: «Προσωπική δικαίωση, δεν υπάρχει συνεχόμενη στήριξη απ’ το Κράτος»
Ρεπορτάζ: Πάνος Λάρκος
Για μία ακόμη φορά ο Χρίστος Μισός, ο παραθλητής μας στην τοξοβολία, κατάφερε να καταγράψει μία ακόμη τεράστια επιτυχία για τον κυπριακό αθλητισμό και την τοξοβολία. Κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα παρατοξοβολίας που έγινε στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας και τίμησε για μία ακόμη φορά την χώρα μας.
Το Larnakaonline επικοινώνησε με τον Χρίστο για να μας μεταφέρει τα δικά του συναισθήματα μετά τη νέα του επιτυχία.
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε με έντονο παράπονο, για μία ακόμη φορά, στην μη επαρκεί στήριξη του Κράτους.
Αναλυτικά όλα όσα μας δήλωσε λίγο μετά την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου:
Χρίστο πολλά συγχαρητήρια. Ποια τα συναισθήματα σου μετά τη δεύτερη θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα;
«Είναι επιτυχία για την Κύπρο μας…».
Και για σένα προσωπικά θα έλεγα…
«Και για μένα, ναι».
Δεν νοιώθεις ότι είναι δικαίωση και προσωπική;
«Ναι, ήταν υπερβολικά πολλή η δουλειά που έγινε. Όλος ο κόσμος κάνει καλοκαίρι στις θάλασσες, εγώ όμως πέρασα το καλοκαίρι στο γήπεδο. Έχω 25 μέρες για να ξεκινήσω τώρα για την επόμενη χρονιά. Στις 23 Σεπτεμβρίου ξεκινά το κυπριακό πρωτάθλημα. Ο πρωταθλητισμός είναι ολόχρονος και είναι υπερβολικά πολλή η δουλειά».
Περίμενες τη δεύτερη θέση στο Ρότερνταμ; Ήταν κάτι που είχες στο μυαλό σου;
«Ναι, διότι μελετημένα προχωράμε και προετοιμαζόμαστε».
Πως ήταν ο τελικός με τον Βέλγο; Που κρίθηκε;
«Κρίθηκε στις λεπτομέρειες ο τελικός…».
Φαίνεται ότι γίνονται βήματα προόδου στην τοξοβολία και στην παρατοξοβολία.
«Είναι ίσως η πιο αρχαία πολεμική τέχνη, είναι τεχνικό άθλημα. Έχασες λίγο τις λεπτομέρειες μπορεί να χαθείς, αλλά μπορεί και σαν είσαι στον πάτο να βρεθείς στα ύψη. Για να είσαι ψηλά θέλει υπερβολή δουλειά συνέχεια».
Θυμάμαι πρόσφατα που είχαμε μιλήσει ξανά ότι δεν είχες την στήριξη που θα ήθελες. Τώρα βελτιώθηκαν λίγο τα πράγματα;
«Κρατικά όχι. Ούτε εγώ, ούτε η ομοσπονδία μου έχουμε την στήριξη που θα θέλαμε. Απλά έχουμε κάποια βοήθεια για τους δυο σημαντικούς αγώνες που γίνονται. Δεν υπάρχει συνεχόμενη στήριξη, ούτε πριμ πήρα τόσα χρόνια, ούτε τίποτα. Ότι κάνουμε από μόνοι μας ουσιαστικά μαζί με την ομοσπονδία».
Νοιώθεις την ομοσπονδία στο πλευρό σου αλλά όχι το Κράτος όπως θα ήθελες…
«Όχι, γιατί το Κράτος δεν αναγνωρίζει πρωταθλητισμό αλλά παραολυμπισμό και Ολυμπισμό. Είναι δυο μέτρα και δυο σταθμά. Η κατηγορία αυτή δεν εμπίπτει στην παραολυμπιάδα και αυτή είναι η δικαιολογία που δεν μας δίνουν ότι θα έπρεπε να μας δίνουν».
Εσύ συνεχίζεις όμως έτσι;
«Βεβαίως, είναι η ζωή μου!».
