[ad_1]
Γιατί δεν είσαι η τέλεια σύζυγος, γιατί δεν έχεις αρκετό χρόνο για τα παιδιά, γιατί έχεις παραμελήσει τους φίλους σου, γιατί δεν προλαβαίνεις να μαγειρέψεις, γιατί ήσουν κουρασμένη, νευρίασες και μίλησες απότομα…
Ένα “εγώ φταίω” υπάρχει συνεχώς να σε ταλαιπωρεί, να σε αγχώνει, να μην σου επιτρέπει να πάρεις ανάσα. Το να έχεις ενοχές είναι φυσιολογικό -έως και αναγκαίο, δείχνει υγεία, ψυχική ισορροπία, η οποία όμως μπορεί εύκολα να διαταρχτεί όταν τα όρια ξεπερνιούνται και φτάνουμε στην υπερβολή!
Η ψυχολόγος Δήμητρα Ζάφειρα εντοπίζει ένα σύγχρονο πρόβλημα που μας ταλαιπωρεί συχνά -ίσως και καθημερινά…
Ειδικά για εμάς τις γυναίκες, η πολυπλοκότητα των ρόλων στους οποίους καλούμαστε να ανταποκριθούμε, το καθιστά σχεδόν αδύνατο στο τέλος της ημέρας να μην αισθανόμαστε ενοχές για κάτι! Η τέλεια σύζυγος, μητέρα, επαγγελματίας, ερωμένη και φίλη είναι άραγε υπαρκτό είδος; Πώς να αναπεξέλθεις με επιτυχία σε ένα σωρό ρόλους;
Δεν ευθύνεστε μόνο εσείς (τα είπαμε αυτά!) για τις ενοχές που νιώθετε. Όλος αυτός ο τρόπος σκέψης είναι αποτέλεσμα ασυνείδητης εσωτερίκευσης γονεϊκών εντολών, κοινωνικών στερεοτύπων και κανόνων, θρησκευτικών προκαταλήψεων κτλ.
Η ενοχή είναι ένας τρόπος διατήρηρησης της κοινωνικής ομαλότητας και σε προσωπικό επίπεδο μπορεί να αποβεί ένα συναίσθημα οφέλιμο, ικανό να συμβάλλει στην αυτοβελτίωσή μας. Άλλο βέβαια αυτό κι άλλο η ενοχή να κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από κάθε σας ενέργεια και να σας εμποδίζει να απολαμβάνετε τη ζωή.
Μην φαντάζεστε ότι οι ενοχικές προσωπικότητες ανήκουν απαραίτητα σε άτομα αδύναμα ή με χαμηλή αυτοπεποίθηση που δεν μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους. Παραδόξως η τάση για ενοχές εμφανίζεται το ίδιο συχνά σε άτομα που τους αρέσει να έχουν και να ασκούν τον έλεγχο.
Και τώρα τι; Τι μπορείς να κάνεις;
-Σταμάτα να σκέφτεσαι με γνώμονα το “πρέπει”, τόλμα να αντιμετωπίζεις τα πράγματα σύμφωνα με το ρήμα “θέλω” και να τα αξιολογείς βάση του δικού σου συστήματος αξιών και προτεραιοτήτων.
“Πρέπει να φαίνομαι νέα και όμορφη… Πρέπει να ασχοληθώ περισσότερο με τον σύντροφό μου… Πρέπει να είμαι αδύνατη για να είμαι ερωτική… Πρέπει… Πρέπει… Πρέπει…”. Δεν κουράστηκες;
-Θα σου φανεί τετριμένο αλλά μην ξεχνάς ποτέ ότι κανείς δεν είναι τέλειος… Ευτυχώς!!! Το πώς ορίζεται η επιτυχία και η αποτυχία είναι μερικές φορές σχετικό. Εξάλλου, ο καθένας μαθαίνει… ψάχνοντας, δοκιμάζοντας και ίσως ρισκάροντας και το λάθος. Διαφορετικά, αν μέναμε στην ασφάλεια των όσων ξέραμε, τίποτα δεν θα εξελισσόταν.
-Αν πραγματικά νιώθεις ότι έφταιξες σε κάτι ή ότι η συμπεριφορά σου έβλαψε κάποιον, φρόντισε να το αναγνωρίσεις, να εξηγήσεις (στον εαυτό σου και στον ίδιο) γιατί το έκανες και να υποστείς τις συνέπειες. Δύσκολο, αλλά καθαρτικό! Μόνο έτσι αναλαμβάνεις ξανά τον έλεγχο της ζωής σου.
-Μην αναβάλεις να έρθεις σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον εαυτό σου ή τους άλλους για αυτά που αισθάνεσαι. Οι ενοχές μπορεί να σε βασανίζουν καιρό, να σου διαταράσουν τον ύπνο, το φαγητό, την ικανότητά σου για εργασία κτλ., ενώ μια ειλικρινής συζήτηση κρατά συνήθως πολύ λιγότερο και λειτουργεί σαν βαλβίδα που απελευθερώνει πίεση.
-Υποψιάσου ότι αν με ευκολία αναλαμβάνεις πάντα το ρόλο της ένοχης είναι γιατί θέλεις να το παίξεις “καλούλα αλλά αδύνατη”… και να τύχεις της προσοχής, της κατανόησης, του καλού λόγου και της συγχώρεσης των άλλων! Αν αυτό έχει γίνει πάγια τακτική σου, σύντομα κανείς δεν θα σε παίρνει στα σοβαρά.
…“Τώρα εγώ που νομίζω ότι αυτό το άρθρο δεν είναι αρκετά καλό φταίω εγώ ή που η μαμά μου ήταν δασκάλα και νόμιζα ότι έπρεπε να είμαι τέλεια σε όλα για να με αγαπάει;”
Μπααα…. Εγώ φταίω!!!
[ad_2]
Source link
