[ad_1]
Σου έχει τύχει ποτέ να γνωρίσεις έναν άνθρωπο μυθομανή; Που να λέει συνέχεια ψέματα για το κάθε τι. Να λέει τα πράγματα όπως θα ήθελε να είναι ενώ δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα. Να σου φτιάχνει μια φανταστική ζωή τέλεια ενώ δεν είναι έτσι; Να παρουσιάζει τον εαυτό του ακριβώς όπως ΔΕΝ είναι;
Με λίγα λόγια έχεις γνωρίσει ποτέ τον ”πινόκιο” αυτοπροσώπως, που φτιάχνει παραμύθια στο μυαλό του και μετά τα πασάρει σε άλλους; Έχεις γνωρίσει κάποιον που ζει μέσα στο ψέμα και σε βουτάει κι εσένα μέσα σε αυτό χωρίς καν να σε ρωτήσει;
Μυθομανία λέγεται αυτό και δυστυχώς είναι συχνό φαινόμενο…
Τι είναι ακριβώς;
“Η μυθομανία είναι μία τάση του ανθρώπου να φτιάχνει φανταστικές ιστορίες και να τις παρουσιάζει σαν πραγματικές, έχοντας πείσει και τον ίδιο του τον εαυτό ότι είναι πραγματικές” εξηγεί η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη.
Δεν είναι δηλαδή ο στόχος του να σε κοροϊδέψει, γιατί το μεγαλύτερο θύμα του στην ουσία είναι ο ίδιος του ο εαυτός.
Δράμα δηλαδή! Και για εκείνον και για σένα.
Εκείνος ένας ευαίσθητος άνθρωπος που διαστρεβλώνει την πραγματικότητά του, την αλήθεια του και “πουλάει” τον εαυτό του ως πετυχημένο και δυνατό. Άνθρακας ο θησαυρός at the end…
Τι κάνει τη διαφορά
Μυθομανής δεν είναι εκείνος που βγήκε από το σπίτι του για παράδειγμα και συνάντησε έναν δράκο. Αυτός είναι φαντασιόπληκτος. Ο μυθομανής σε μια ληστεία σε μια τράπεζα θα είναι αυτός που ακινητοποίησε το ληστή, ενώ στην ουσία ήταν αυτός που ακινητοποιήθηκε πρώτος.
”Η μυθομανία ξεκινάει από την ηλικία των 3 ετών περίπου όπου το παιδί αναπτύσσει τη φαντασία του. Πολλές φορές μπερδεύει το φανταστικό με το πραγματικό κάνοντας ιστορίες με το μυαλό του που το βοηθούν και να αισθάνεται καλύτερα και να ανακαλύπτει τον κόσμο και να διορθώνει πράγματα που το έχουν ενοχλήσει. Αυτή η ηλικία είναι πιο νοσηρή από την ηλικία της εφηβείας και πάνω, γιατί τότε το παιδί οφείλει να ξέρει ποιο είναι το αληθινό και ποιο είναι το ψευδές. Αν λοιπόν διαλέγει να μιλάει με μύθους και ιστορίες τότε σημαίνει ότι έχει μανία, είναι κάτι αρρωστημένο”σημειώνει η ψυχολόγος.
Αν γνώρισες έναν ενήλικα λοιπόν που το κάνει ακόμα… μάλλον κάτι δεν εντοπίστηκε στη σωστή ηλικία και τα παραμύθια συνεχίζονται, αυτός ο άνθρωπος συνεχίζει να ζει στον κόσμο του. Ίσως γιατί είναι ομορφότερος από αυτόν που καλείται να αντιμετωπίζει καθημερινά. Αυτό όμως δεν είναι καλό.
Ποιοι είναι εθισμένοι στο ψέμα;
Περισσότερο μυθομανείς είναι οι άντρες ή οι γυναίκες; Σύμφωνα με την ψυχολόγο “είναι εξίσου μυθομανείς, αλλά περισσότερο οι άντρες. Δεν είναι τυχαίο που ο Βαρώνος Μινχάουζεν ήταν άντρας”.
Οι αιτίες
Όταν δεν είναι ιστορίες για να φτιάξουν στη συνέχεια λογοτεχνήματα, όταν δηλαδή δεν είναι καθαρά μια γόνιμη φαντασία αλλά εμπεριέχει τα στοιχεία της νοσηρότητας τότε είναι:
-Χαμηλή αυτοεκτίμηση
-Κακή αυτοεικόνα
-Έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας
-Έλλειψη ευχαρίστησης και χαράς στη ζωή που οδηγεί το άτομο να κάνει ψεύτικες ιστορίες για να γίνεται πρωταγωνιστής, για να αποκτά όλα εκείνα τα στοιχεία που του αρέσουν και που θα ήθελε να έχει αλλά δεν τα έχει.
Με αυτόν τον τρόπο προβάλλει έναν άλλον εαυτό προς τα έξω για να τον θαυμάσουν, για να τον αποδεχθούν ή απλά για να δείξει ότι η ζωή του είναι πολύ ωραία και είναι έτσι όπως θα ήθελε να είναι.
Τι να κάνεις… αν υποψιάζεσαι κάτι!
Πώς αντιμετωπίζεις έναν τέτοιο άνθρωπο; Πώς του λες ότι όλα αυτά δεν ισχύουν αφού πιστεύει ότι ισχύουν;
Η κ. Μαυράκη προτείνει να είμαστε προσεκτικοί. “Χωρίς να τον ακυρώνουμε εντελώς και να τον κάνουμε να καταλάβει ότι έχουμε διαπιστώσει ότι μας λέει ψέματα, πρέπει να τον προσγειώνουμε στην πραγματικότητα κάνοντας παρατηρήσεις όπως: είναι πολύ ωραίο πράγματι να ήταν τα πράγματα έτσι, θα ήταν πολύ ωραίο αληθινά να είχες ζήσει μια τέτοια περιπέτεια”.
Θεραπεύεται;
“Βεβαίως θεραπεύεται εφόσον αντιληφθεί ότι έχει πρόβλημα ο ”Μινχάουζεν”, τότε έχει πολλές ελπίδες δουλεύοντας με τον εαυτό του, αποδεχόμενος την πραγματικότητα όπως είναι, πιστεύοντας στον εαυτό του (στο τι αξίζει) και ανεβάζοντας την αυτοεκτίμησή του. Να μην βιάζεται να φτιάχνει ιστορίες αλλά να δει την αληθινή ζωή και να παίρνει ευχαρίστηση από αυτήν. Όχι από αυτήν που θα ήθελε να είναι αλλά από αυτή που πραγματικά είναι”’ καταλήγει η ψυχολόγος.
Της Αγγελικής Χριστοπούλου
Με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου Χρυσούλας Μαυράκη
[ad_2]
Source link
