Μετά την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 1821, οι Τούρκοι έλαβαν προληπτικά μέτρα στις περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορία, όπου κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί και δεν είχαν επαναστατήσει. Από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο εκδηλώθηκαν διωγμοί σε περιοχές της Μικράς Ασίας (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κυδωνίες και Έφεσος) και της Κύπρου, που αποσκοπούσαν στην τρομοκράτηση των ραγιάδων και την εξόντωση των ηγετών τους.
Οι Τούρκοι ήξεραν πως οι Ελληνοκύπριοι όχι μόνο δεν προτίθενται να εξεγερθούν, αλλά ήταν και άοπλοι και ανάσκητοι σε πολεμικά έργα και ότι είχαν μακρά παράδοση ειρηνικής ζωής και νόμιμης συμπεριφοράς.
Η Κύπρος, όμως, είχε περιληφθεί από την Φιλική Εταιρεία στο πρόγραμμα εξεγέρσεως μαζί με όλες τις Ελληνικές χώρες. Για το σκοπό αυτό, επικοινώνησαν με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό διάφορα πρόσωπα, κληρικοί και λαϊκοί καθώς και το μέλος της Φιλικής εταιρείας Αρχιμανδρίτης Θεοφύλακτος Θησεύς.
Ακόμη είχαν επισκεφθεί τον Αρχιεπίσκοπο και τους προκρίτους του νησιού ο Δημήτριος Ίπατρος και Αντώνιος Πελοπίδας ως απεσταλμένοι της Φιλικής Εταιρείας.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης απέστειλε και επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό τον Οκτώβριο του 1820, στην οποία αναφέρεται στην υπεσχημένη βοήθεια του Κύπριου ιεράρχη για την σύσταση σχολείου στην Πελοπόννησο.
Η Φιλική Εταιρεία βρήκε πρόσφορο έδαφος εξάπλωσης στην Λάρνακα το κατεξοχήν αστικό κέντρο του νησιού με πολλούς εμπόρους, κυρίως επτανήσιους. Πολλοί συνδέουν την κάθοδο των Φιλικών με τη διάδοση του Τεκτονισμού στο νησί και την επακολουθήσασα καταδικαστική εγκύκλιο του Κυπριανού εναντίον της στα 1815, γεγονός που μεταθέτει χρονικά την κάθοδο των Φιλικών πριν το 1817.
Η Φ.Ε. σε γενικές γραμμές αρχίζει να εξαπλώνεται πρωτίστως στη Λάρνακα λόγω του ότι την περίοδο της επανάστασης η Λάρνακα ήταν ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα της περιοχής με δεκάδες εμπόρους που είχαν οικονομικές συναλλαγές με άλλες γειτονικές χώρες και είχαν πολύ καλές φιλικές σχέσεις με σημαντικά πρόσωπα του εξωτερικού.
Larnakaonline
