Ο Ντίνος Λευκαρίτης ήταν καλεσμένος στον Super Sport FM 104,0 και την εκπομπή «Δώσε Πάσα» με τον Στέλιο Παπαμωϋσέως.
Αναλυτικά:
Πότε αποφάσισε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο: «Μπήκα στα διοικητικά του Πεζοπορικού το 1982-83. Ήταν όταν επέστρεψα στην Κύπρο από τις σπουδές μου. Μπήκα στο συμβούλιο σαν βοηθός γραμματέας. Πάντοτε ήμουν φίλαθλος και οπαδός του Πεζοπορικού. Η οικογένεια ήταν με την ομάδα. Υπήρχε μία προϊστορία με την οικογένεια. Προσωπικά δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου πως θα εμπλεκόμουν με τα διοικητικά, όμως έγινε».
Για το πρώτο πρωτάθλημα: «Είχαμε πάει τελικό κυπέλλου, χάσαμε στην παράταση. Είχαμε αρκετά παιχνίδια, χαρές και λύπες. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Το 1987 ανέλαβα την προεδρία και στην πρώτη μου χρονιά κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Είχαμε φέρει τον Σταύρο Παπαδόπουλο, τον Σπύρο Λιβαθηνό, τον Μπίαλο που τον φέραμε τελευταία στιγμή και μας βγήκε λίρα εκατό».
«Είχαμε παίκτες πρωταθλητισμού στην ομάδα και αυτή ήταν η δυναμική που απέκτησε η ομάδα τότε. Δεν ήμασταν η καλύτερη ομάδα, αλλά ήμασταν η πιο σταθερή. Δεν χάναμε εύκολα. Είχαμε μόνο μία ήττα από το ΑΠΟΕΛ με 5-0, αλλά μετά το παιχνίδι εκείνο ήρθαμε στη Λάρνακα που είχαμε χορό με την παρουσία 1500 ατόμων και περάσαμε ωραία».
«Μετά που κερδίσαμε το ΑΠΟΕΛ, στον Β’ γύρο, είχαμε ένα σερί 3-4 παιχνίδια που κερδίσαμε. Αλλά πίστευα πως θα κατακτήσουμε το πρωτάθλημα από την πρώτη ημέρα. Όταν ετοιμάσαμε την ομάδα με τον αείμνηστο Έρικ Σμιθ, κάναμε ένα διοικητικό συμβούλιο και τους το είπα πως φέτος θα πιάσουμε το πρωτάθλημα. Έμειναν όλοι και με κοιτούσαν».
Πως υποδέχθηκε ο κόσμος αυτό το πρωτάθλημα: «Πανηγυρίστηκε έξαλλα από όλη τη Λάρνακα. Θυμάμαι φέραμε καμήλα, πανηγύρισε ο κόσμος όλης της πόλης. Ήταν χαρούμενος ο κόσμο.
Για το γεγονός πως δεν πήρε άλλον τίτλο μετά: «Η χρονιά που πιάσαμε το πρωτάθλημα, δεν μας υπολόγιζε κανένας. Μετά όλοι μας υπολόγιζαν και ήταν πιο δύσκολο. Είχαμε και κάποια άλλα προβλήματα. Είχαμε όμως δύο-τρεις χρονιές που πηγαίναμε καλά. Είχαμε πάει σε έναν ημιτελικό ή τελικό του πρωταθλήματος και βγήκαμε Ευρώπη ξανά».
Για την ενοποίηση: «Είχαν γίνει προσπάθειες να ενωθούν οι ομάδες της Λάρνακας. Νομίζω πως είχε ωριμάσει η ιδέα και είχε πολύ κόσμο που το ζητούσε. Όλοι είχαμε τις αμφιβολίες μας. Υπάρχαν πολλά άτομα που βοήθησαν, θα αναφέρω τον Σταυρινό που ήταν το δεξί μου χέρι. Είχαμε ανθρώπους που δεν επιθυμούσαν την ενοποίηση. Βόλεψε που η ΕΠΑ πήγε διαβάθμιση και εμείς ήμασταν στον Α’ κατηγορία και έγινε η ενοποίηση. Τον πρώτο καιρό είχαμε προβλήματα, για το πόσοι παίκτες ήταν της ΕΠΑ και πόσοι ήταν του Πεζοπορικού, πόσο ήταν το πράσινο και πόσο το κίτρινο. Φάγαμε πολύ… ξύλο από την κριτική του κόσμου».
Για την ατάκα του Μουσκάλη: «Φέραμε τον Ανδρέα Μουσκάλη που είπε πως το μωρό θα μεγαλώσει και έτσι έγινε, είχε πολύ δίκιο».
Πόσο έμεινε στην προεδρία: «Έμεινα για 7 χρόνια στην προεδρία. Πήγαμε τελικό κυπέλλου το 1996. Παίξαμε με την Μπαρτσελόνα που έπαιζε ο Ρονάλντο και μας κέρδισαν 2-0 εκεί και ήρθαμε 0-0 στο ΓΣΠ. Πολύ καλό αποτέλεσμα. Μετά είχαμε τα πάνω και τα κάτω μας. Κάποια στιγμή κατάλαβα πως υπήρχε κορεσμός. 19 χρόνια στον Πεζοπορικό και 7 στην ΑΕΚ, κάπου έπρεπε να αποχωρήσω, να έρθει νέο αίμα στην ομάδα».
Για τον συνδυασμό ποδοσφαίρου με καλαθόσφαιρα: «Είχα πάθος με την ομάδα και τον αθλητισμό. Ξεκινούσα στις 10 το πρωί, έβλεπα τα τσικό, στις 12 έβλεπα τα δεύτερα και 2:00-2:30 η πρώτη ομάδα. Μετά βλέπαμε το μπάσκετ και πηγαίναμε σπίτι κατά τις 9 τη νύχτα. Το αντικείμενο συζήτησης στη Λάρνακα ήταν το μπάσκετ που πήγαινε πάρα πολύ καλά. Πηγαίναμε και σε καφέ, συζητούσαμε για την ομάδα και μετά στο σπίτι».
Για την εμπλοκή του γιού του, Ανδρέα στην καλαθόσφαιρα: «Ήταν από μωρό δίπλα μου. Υπάρχει και μία φωτογραφία που πανηγυρίζαμε το πρωτάθλημα. Έπαιξε μπάσκετ και αγαπάει το άθλημα. Τότε που σταμάτησε να παίζει μπάσκετ, ασχολήθηκε με τα διοικητικά».
Αν παρέδωσε την ΑΕΚ όπως φανταζόταν: «Όταν έφυγα από την ΑΕΚ δεν ήταν στα καλά της. Δεν ήταν άσχημα, απλά δεν ήταν στα καλά της. Υπήρχαν κάποια προβλήματα οικονομικά. Ανέλαβε ο Ξενής, μετά ο Θωμάς, μετά ο Μάριος Έλληνας και μετά ο Κώστας Μιχαηλίδης. Φτάσαμε στην περίοδο που ανέλαβε ο Άνδρος Καραπατάκης».
Αν στη διαβάθμιση φοβήθηκε πως θα διαλυθεί η ΑΕΚ: «Δεν υπήρχε θέμα διάλυσης. Απλά ήταν μία κατάσταση που δεν ήταν καλή. Υπήρχε κριτική από διάφορους, τσακωμοί. Στο τέλος τα καταφέραμε, γιατί μπήκαμε κάποια άτομα και στηρίξαμε την ομάδα».
Για τον πρώτο τίτλο του 2004: «Ο Θωμάς έκανε μία πάρα πολύ καλή δουλειά τότε. Ήταν μετά την επιστροφή στην Α’ κατηγορία. Υπήρχε καλύτερη οικονομική κατάσταση, ο κόσμος αγάπησε την ομάδα, άλλαζαν και οι γενιές, υπήρχαν οι νέοι που ήξεραν την ΑΕΚ. Ξέραν για την ενοποίηση και την ιστορία ΕΠΑ και Πεζοπορικού, αλλά γνώρισαν την ΑΕΚ. Ο κόσμος ερχόταν όλο και περισσότερος. Και φτάσαμε σήμερα που είμαστε σε ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο».
Πως βιώνει την μετά-Λευκαρίτη εποχή: «Ουδέποτε ήμουν εκτός. Εννοώ πως πάντα ήμουν δίπλα στην ομάδα. Την βιώνω όπως πραγματικά είναι. Και στα καλά της και στα κακά της».
Αν είναι προληπτικός: «Δεν μπορώ να πω πως είμαι, αλλά πέρασα ιστορίες με τον Έρικ Σμιθ που ήταν προληπτικός και είδα πολλά πράγματα. Αν έπλενε το αυτοκίνητο πριν το ματς και έβρεχε, το ξαναέπλενε. Ή ερχόταν στο γραφείο και με χαιρετούσε πριν από κάθε φορά, γιατί μία φορά το έκανε και είχαμε τρομερή εμφάνιση».
Πως βλέπει την ΑΕΚ σήμερα: «Η ΑΕΚ με τον Άντρο Καραπατάκη στην προεδρία και το ΔΣ που υπάρχει σήμερα που είναι και ο Ανδρέας (σ.σ. Λευκαρίτης) σήμερα, δεμένοι σαν οικογένεια, ο κόσμος είναι μαζί με την ομάδα, πιστεύω πως κάνει πρωταθλητισμό. Μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, δεν σημαίνει πως θα πιάσει και το πρωτάθλημα. Μπορεί να μην είναι έτοιμη ακόμα. Θα έρθει σε ένα, δύο ή και τρία χρόνια. Η νοοτροπία, η κουλτούρα που άρχισε να παρουσιάζει ο κόσμος, θα φέρει και το πρωτάθλημα. Πρέπει να το πιστέψουν όλοι για να έρθει ο τίτλος. Πρέπει να σκεφτούμε πως χτίστηκε η ΑΕΚ. Χτίστηκε και σιγά-σιγά ανέβηκε. Για μία 5ετία έπαιζε Ευρώπη κάθε χρόνο. Πριν από δύο χρόνια που διακόπηκε το πρωτάθλημα, πιστεύω πως θα βγαίναμε και τότε αν συνεχιζόταν. Θα έρθει σιγά-σιγά το πρωτάθλημα. Καμία ομάδα δεν ξεκίνησε και έπιασε το πρωτάθλημα».
Για το γεγονός πως ενοχλήθηκε ο κόσμος από την ήττα από το ΑΠΟΕΛ: «Είναι θετικό αυτό. Όταν χάνεις από μία ομάδα και δεν κοιμάσαι τη νύχτα γιατί έχασες, αυτό σημαίνει πως έχεις την νοοτροπία του πρωταθλητισμού».
Για το γήπεδο: «Ας μην ξεχνάμε το γήπεδο-στολίδι που έχτισε ο Άντρος Καραπατάκης. Πρέπει να είναι το κάστρο της. Στο γήπεδο πλέον δικαιούσαι να παίξεις και Τσάμπιονς Λιγκ, με όλες τις προδιαγραφές της UEFA και είναι ένα μεγάλο επίτευγμα».
Αν είναι ικανοποιημένος από την προσέλευση του κόσμου: «Με τα σημερινά δεδομένα, ναι. Μην ξεχνάμε πως έχουμε τον κορονοϊό, έχουμε και άλλα μέτρα που κρατούν τον κόσμο πίσω. Δεν έχουμε πρόβλημα με την κάρτα φιλάθλου, αλλά ο κορονοϊός κρατάει τον κόσμο στο σπίτι. Στο παιχνίδι με το ΑΠΟΕΛ είχαμε σχεδόν γεμάτο γήπεδο. Θα μπορούσαν να ήταν λίγο περισσότερος, όμως δεν μπορώ να πω ότι δεν είμαστε ικανοποιημένοι».
Για το κλείσιμο της σεζόν φέτος: «Η ΑΕΚ έχει τις καλύτερες μονάδες των τελευταίων χρόνων. Η ομάδα αδίκησε τον εαυτό της σε κάποια παιχνίδια, όμως είναι εκεί. Πιστεύω πως θα επανέλθουμε στις καλές εμφανίσεις. Και με την Ανόρθωση και με το ΑΠΟΕΛ παίξαμε πολύ καλά. Με τον Άρη ήταν πολύ περίεργο παιχνίδι, γιατί στο πρώτο ημίχρονο αν πετυχαίναμε ένα γκολ, θα παίρναμε τη νίκη. Έγινε ότι έγινε και χάσαμε. Έχουμε ακόμα 7 παιχνίδια στα οποία δεν χάνουμε την Ευρώπη και έχουμε και το κύπελλο».
Αν θα πάρει κάποιο τρόπαιο φέτος: «Ένα τρόπαιο θα το σηκώσουμε. Και θα κάνω μία πρόβλεψη. Αν δεν ήμαστε πρώτοι στο πρωτάθλημα, θα ήμαστε δεύτεροι».
Για το πρωτάθλημα στο μπάσκετ: «Έχει δρόμο ακόμα. Κερδίσαμε τον Κεραυνό κάνοντας πολύ καλό παιχνίδι, αλλά υπάρχει δρόμος ακόμα. Δεν αρνούμαι να πιάσω την πάσα του φαβορί, απλά πρέπει να καταλάβουμε πως δεν παίζουμε μόνοι μας».
Για το ντέρμπι με τον Κεραυνό: «Δεν ήταν κακός ο Κεραυνός, αλλά ήταν πολύ καλή η ΑΕΚ! Στο παιχνίδι έβαλε στο πρώτο δεκάλεπτο μόνο πέντε πόντους, από την καλή άμυνα της ΑΕΚ. Αυτό πρέπει να τονίζεται».
