ΛΑΡΝΑΚΑ:Σήμερα θα της έκοβαν το ρεύμα αλλά χθες βράδυ…όλα λύθηκαν. Αυτοί είναι οι Κύπριοι!
Η συγκινητική ιστορία μιας 24χρονης κοπέλας από την Λάρνακα αλλά και η συγκινητική αγάπη του κόσμου.
Αυτή η κοπέλα πέρασε πάρα πολύ δύσκολες στιγμές…
Σήμερα είναι 24 ετών και είναι μητέρα ενός 4χρονου αγοριού. Η ιστορία της κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει σενάριο ταινίας. Ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα στη ζωή της μα παλεύει με αξιοπρέπεια να μεγαλώσει το παιδί της. Μέχρι τώρα τα κατάφερνε, δύσκολα, αλλά τα κατάφερνε. Δυστυχώς όμως, τον τελευταίο καιρό δουλεύει με μειωμένο ωράριο με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς της. Σήμερα, θα της έκοβαν το ρεύμα αλλά χθες βράδυ… όλα λύθηκαν.
Η ίδια αναφέρει στο ant1.com.cy:
«Τίποτα δεν ήταν εύκολο στη ζωή μου… Από μικρή έμαθα καλά ότι: τίποτα δεν χαρίζεται αλλά όλα αποκτώνται με σκληρή δουλειά. Οι βιολογικοί μου γονείς με έδωσαν για υιοθεσία όταν ήμουν μερικών ημερών. Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα όταν οι θετοί μου γονείς χώρισαν. Τότε πήγα να ζήσω με τη θεία μου -την αδελφή της θετής μου μητέρας-. Όταν έγινα 15 χρονών, έπιασα δουλειά ως γκαρσόνι σε καφετέρια. Κατάφερα βέβαια να τελειώσω το σχολείο και να πάω για ένα χρόνο κολέγιο. Τα έξοδά μου, τα είχε αναλάβει η γιαγιά μου. Μακάρι να ζούσε σήμερα, η ζωή μου σίγουρα θα ήταν πολύ διαφορετική. Από τα 16 μου ζούσα μόνη και στα 18, γνώρισα έναν νέο. Μαζί αποκτήσαμε ένα υπέροχο αγοράκι. Δυστυχώς όμως, χωρίσαμε όταν το μωράκι μας ήταν σχεδόν 2 ετών και σήμερα ζω μόνη με τον γιο μου. Εργάζομαι σε μια υπεραγορά και η ζωή μου μπήκε σε μια τάξη. Ο γιος μου, μου δίνει απίστευτη δύναμη, εξαιτίας του, αγαπώ τη ζωή και είμαι γεμάτη αισιοδοξία για το μέλλον. Κάποτε σκέφτομαι όσα πέρασα αλλά δεν απελπίζομαι, ξέρω πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται και πως όλα θα πάνε καλά. Είμαι χαρούμενη για χάρη του γιου μου. Θέλω να με βλέπει πάντα χαμογελαστή.
Πριν από δύο χρόνια…
Πέρασα άλλη μια σκληρή δοκιμασία…
Είχα ένα φοβερό τροχαίο ατύχημα. Ήταν απόγευμα και πήγαινα σπίτι μου. Ένας μεθυσμένος οδηγός ήρθε καταπάνω μου με αποτέλεσμα και εγώ και το παιδί μου να ταλαιπωρηθούμε μήνες ολόκληρους μέχρι να γίνουμε εντελώς καλά. Όλα όμως πέρασαν και εκεί που άρχισα να βρίσκω κάπως τα πόδια μου… μου έτυχε αυτό…
Τον τελευταίο καιρό δουλεύω με μειωμένο ωράριο, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να πληρώσω τους λογαριασμούς μου και είναι η πρώτη φορά που ζητάω βοήθεια . Πάντα προσπαθούσα και πάντα τα κατάφερνα αλλά αυτή τη φορά, μου ήταν πολύ δύσκολο. Είχα απελπιστεί και ζήτησα βοήθεια από την ομάδα εθελοντών «Προσφέρω Απλόχερα/Κύπρος», που από την αρχή της πανδημίας προμήθευσε με μάσκες, γαλότσες, στολές και γάντια νοσοκομεία, Αστυνομικούς και Πυροσβεστικούς Σταθμούς σε ολόκληρη την Κύπρο. Μέσα σε λίγες μόνο ώρες… όλα λύθηκαν και η αγάπη του κόσμου με συγκίνησε πάρα πολύ. Όλα εκείνα τα μηνύματα του κόσμου…Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου αλλά και τον Ερυθρό Σταυρό που ανάλαβε να πληρώσει τον λογαριασμό της ΑΗΚ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ».
Η διαχειρίστρια της ομάδας «Προσφέρω Απλόχερα/Κύπρος», κυρία Σάλλυ Παναγιώτου, ανάρτησε χθες βράδυ:
«Είναι μια κοπέλα 23 την οποία την πήρε ένα ζευγάρι να την μεγαλώσει από μικρή ηλικία. Όταν το ζευγάρι αυτό χώρισε, ο παπάς τράβηξε τον
δρόμο του και η μητέρα έκανε άλλο μωρό δικό της. Στα 13 της χρόνια, βρέθηκε μόνη της να την μεγαλώνει μια θεια. Στα 16 της πήγε και νοίκιασε μόνη της σπίτι. Έκανε ένα δεσμό δεν τα πήγαν καλά και χώρισε. Έχει ένα μωρό 4 χρονών. Η κοπέλα δουλεύει σε υπεραγορά για να μπορεί να πιάνει τα τρόφιμα της και της τα κόβουν με τον μήνα. Αυτούς τους 2 μήνες, δυσκολεύτηκε να βγάλει μισθό γιατί και οι ώρες που πήγαινε δουλειά ήταν πολύ μειωμένες. Αυτό το μήνυμα το έχει πάρει σήμερα. Δεν έχει κανένα στον κόσμο να την βοηθήσει. Αυτό που ζητάμε κάποιον υπεύθυνο της ΑΗΚ να την βοηθήσουν να μην κοπεί το ρεύμα της.»
Πάρα πολλοί άνθρωποι επικοινώνησαν με την κυρία Σάλλυ και λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ανάρτησε:
«Παιδιά έχει καλυφθεί από τον Ερυθρό Σταυρό. Δεν θα χρειαστούμε βοήθεια. Είναι πάρα πολλά τα μηνύματα σας και χίλια ευχαριστώ .Μόνο που τόσος κόσμος έγραψε, η κοπέλα ένιωσε μεγάλη αγάπη και είναι πολύ συγκινημένη. Που αυτό εν πολλά σημαντικό».
