Μέχρι και αρχαία χρυσά κοσμήματα ξέβρασε το υπέδαφος της Λάρνακας, στα πλαίσια των εργασιών για το αποχετευτικό. Πρόκειται για μικρά αντικείμενα, περιορισμένα σε αριθμό, τα οποία έχουν ανευρεθεί σε τάφους των ελληνιστικών (310π.χ. – 58π.χ.) και ρωμαϊκών χρόνων (58π.χ. – 330μ.χ.).
Ο μικρός τους αριθμός και το γεγονός ότι έχουν βρεθεί σποραδικά σε ταφές και όχι σε μεγάλα σύνολα μαρτυρεί, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ότι πρόκειται για πολύ σημαντικά αντικείμενα για τους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι ήταν μέλη της κοινωνίας του αρχαίου Κιτίου.
Τα πιο πάνω τονίζονται σε απαντητική επιστολή της Υπουργού Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων Βασιλικής Αντωνιάδη, ημερομηνίας 15 Ιανουαρίου, προς τον βουλευτή Λάρνακας Χρίστο Ορφανίδη, ο οποίος ζήτησε ενημέρωση ως προς την αξιολόγηση που έτυχαν τα ευρήματα αυτά. Στην επιστολή της η κ. Αναστασιάδου σημειώνει ότι οι ανασκαφικές εργασίες για το αποχετευτικό της Λάρνακας έχουν αποκαλύψει πλήθος αρχαίων αντικειμένων από διάφορα υλικά, όπως πήλινα αγγεία, μεταλλικά εργαλεία και αντικείμενα κύρους, όπως οστέινα εργαλεία και κοσμήματα, αντικείμενα από φαγεντιανή και από εισηγμένες πρώτες ύλες, όπως για παράδειγμα από ημιπολύτιμους λίθους καθώς και χρυσά κοσμήματα.
Τα ευρήματα κάθε ανασκαφής εξετάζονται από ειδικούς κάθε κατηγορίας υλικού, έτσι ώστε να προσεγγιστούν όσο είναι δυνατό καλύτερα οι ιστορικές συνθήκες που διαμόρφωσαν ένα αρχαιολογικό σύνολο, κάτι που αποτελεί το βασικό ζητούμενο της επιστημονικής αρχαιολογικής έρευνας.
Παράλληλα, η υπουργός ενημέρωσε τον κ. Ορφανίδη ότι στη συμβολή των οδών Τεύκρου και Νικόδημου Μυλωνά, ανακαλύφθηκαν τα θεμέλια ενός ιερού κι ένας αποθέτης,
με πολλά θραύσματα από λίθινα και πήλινα αγάλματα και είδωλα. Τα περισσότερα απ’ αυτά ανήκουν σε γυναικείους τύπους απεικόνισης. Τα ευρήματα αυτά χρονολογούν τη χρήση του χώρου ως ιερού από την κυπροαρχαική μέχρι την ελληνιστική περίοδο (7ος – 3ος αιώνας π.χ.).
Στον ίδιο χώρο ανευρέθηκαν και αρκετά πήλινα ειδώλια γυναικείου τύπου, τα οποία είναι πιθανό να προέρχονται από το ιερό των Καμηλαρκών.
Επίσης, κατά τις ανασκαφικές εργασίες έχουν ανακαλυφθεί δεκάδες τάφοι, διαφόρων ειδών, που χρονολογούνται από την εποχή του χαλκού (2300π.χ.-1050π.χ.) και την εποχή του σιδήρου (1050π.χ.), μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο (58π.χ. – 330μ.χ.)
ΒΑΣΟΣ ΒΑΣΟΥ
