Άλκης Αναστασιάδης: Δεν ξεχνάμε! Παίρνουμε τη σκυτάλη του αγώνα και διεκδικούμε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας
19 Μαΐου, Ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον μικρασιατικό Πόντο. Χάθηκε μια ολόκληρη πατρίδα, όμως οι μνήμες παραμένουν ως φάρος για να θυμίζουν τα μέρη που μεγάλωσαν οι προγονοί και τον βίαιο εκ διωγμό των Ελλήνων του Πόντου από τις Πατρογονικές τους Εστίες.
Αγαπητέ κ. Άλκη Αναστασιάδη κάθε χρόνο τέτοιες μέρες έρχονται στο μυαλό τα λόγια τον προγόνων σας για να σας θυμίσουν την πατρίδα.
Η επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων μας βοηθάει να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη και ταυτόχρονα να τονώσει την εθνική μας συνείδηση. Έχοντας λοιπόν ως οδηγό την ιστορική μνήμη και συνείδηση, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας.
Αφιερώνουμε τις σημερινές εκδηλώσεις όπως και κάθε χρόνο στην αλήθεια και το δίκαιο. Εκφράζουμε την πίστη μας ότι η αλήθεια θα λάμψει, ότι το δίκαιο θα αποδοθεί. Εκφράζουμε την πίστη μας στη νίκη του πολιτισμού απέναντι στον ολοκληρωτισμό, τη βαρβαρότητα και το σκότος.
Δεν ξεχνάμε! Παίρνουμε τη σκυτάλη του αγώνα και διεκδικούμε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας. Διεκδικούμε την ιστορική αλήθεια και τη δικαίωση της ιστορίας για τις 353.000 των αθώων θυμάτων.
Γενοκτονία ή εθνοκάθαρση;
Ο όρος γενοκτονία είναι ένας καθαρά νομικός όρος που εισήχθη το 1948 στη διεθνή νομολογία και καρασκευάστηκε μόνο και μόνο για να περιγράψει τη συγκεκριμένη μορφή εγκλήματος.
Αντιθέτως ο όρος εθνοκάθαρση όπως και οι όρι εκκαθάριση, σφαγή, δολοφονίες, ανταλλαγές πληθυσμών χρησιμοποιούνται για να προσδιορίσουν μια πολύ συγκεκριμένη τακτική, μια πράξη που ακολουθεί ένα κυρίαρχο κράτος μια εξουσία κατά στοχοποιημένων κοινοτήτων.
Ο όρος γενοτκονία είναι εντελώς σαφής. Ορίζεται με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια από τη Συνθήκη του 1948 του ΟΗΕ. Αν μια πράξη βίαιη υπακούει σε αυτά τα πέντε κριτήρια σε νομικό επίπεδο, θεωρείται γενοκτονία.
Η γενοκτονία των Ποντίων νομικά έχει λυθεί από τη Διεθνή Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας , η όποια έχει αναγνώρισε τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Επομένως μιλάμε για Γενοκτονία.
Από πόσα κράτη είναι αναγνωρισμένη επισήμως η γενοκτονία των Ποντίων;
Η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS, International Association of Genocide Scholars) με βαρυσήμαντο ψήφισμά της στις 15 Δεκεμβρίου 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Σε αναγνώριση προχώρησε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιοτο 2006.
Η Κύπρος ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τη Γενοκτονία με απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 19 Μαΐου 1994, και έκτοτε τιμά τη μνήμη των θυμάτων. Είχε προηγηθεί, ασφαλώς, η Ελλάδα, στις 24 Φεβρουαρίου 1994, που καθιέρωσε την Ημέρα Μνήμης με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, η οποία έγινε νόμος του κράτους.
Στις 11 Μαρτίου 2010 η Σουηδία προχώρησε στην αναγνώριση των γενοκτονιών των χριστιανικών πληθυσμών Ελλήνων, Αρμενίων και Συροχαλδαίων, με απόφαση της Βουλής. Πέντε χρόνια αργότερα, στις 24 Μαρτίου 2015, η Αρμενία έστειλε το μήνυμα, με αντίστοιχη απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της Αρμενικής Δημοκρατίας. Στις 9 Απριλίου 2015 και η Ολλανδίααναγνώρισε τη Γενοκτονία.
Πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής που αναγνώρισαν τη Γενοκτονία
- Νέα Υόρκη, 19 Μαΐου 2002
- Νιου Τζέρσεϊ, 2 Σεπτεμβρίου 2002
- Κολούμπια, 8 Δεκεμβρίου 2002
- Νότια Καρολίνα, 10 Ιανουαρίου 2003
- Τζόρτζια, 3 Φεβρουαρίου 2003
- Πενσιλβάνια, 12 Δεκεμβρίου 2003
- Φλόριντα, 20 Απριλίου 2005
- Κλίβελαντ, 11 Μαΐου 2005
- Ρόουντ Άιλαντ, 2008
- Ιντιάνα, Δεκέμβριος 2014
- Νότια Ντακότα, 26 Φεβρουαρίου 2015
- Δυτική Βιρτζίνια, 24 Απριλίου 2016 με διακήρυξη του κυβερνήτηκαι αφορμή τη Γενοκτονία των Αρμενίων)
Πολιτείες της Αυστραλίας που έχουν προβεί σε αναγνώριση
- Νότια Αυστραλία, 30 Απριλίου 2009
- Νέα Νότια Ουαλία. Την 1η Μαΐου 2013 η Γερουσία, και στις 12 Μαΐου η Βουλή αναγνώρισαν τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Στις 4 Μαΐου 2016 και η πόλη του Τορόντο στον Καναδά προχώρησε στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, κάτι που στις 11 Μαΐου 2015 είχε πράξει και η αυστραλιανή πόλη Γουίλομπι, στην περιοχή του Σίδνεϊ.
Σε αναγνώριση με ψηφίσματά τους έχουν προβεί και θεσμικά όργανα νεολαιών, όπως αυτή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), στα τέλη Μαΐου του 2015.
Ποια είναι η στάση της Τουρκίας;
Στις μέρες μας, η Τουρκία εξακολουθεί να αρνείται τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων. Την ίδια ώρα που αδιάσειστα στοιχειά και ντοκουμέντα εποχής και από διεθνείς πηγές, στοιχειοθετούν τα εγκλήματα της, αυτή προσπαθεί εργολαβικά να αλλοιώσει την ιστορία με ψεύδη. Πεισματικά, αρνείται να ακολουθήσει το παράδειγμα της Γερμανίας αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρνείται ουσιαστικά να συμφιλιωθεί με το ίδιο της το παρελθόν. Η Τουρκία, οφείλει να απολογηθεί στην διεθνή κοινότητα για τα όσα φαιδρά διέπραξε σε βάρος των Ελλήνων και των Αρμενίων. Μόνο έτσι θα αποδείξει έμπρακτα, ότι σέβεται τις αρχές, τις αξίες και το πνεύμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Η παραδοχή της αυτή, θα αποτελέσει και την εγγύηση, ότι δεν θα επαναλάβει ξανά στο μέλλον, τα εγκλήματα που διέπραξε στην Μ.Ασία, το Κουρδιστάν, την Ίμβρο, την Τένεδο την πόλη και την Κύπρο .
Τι θα σημαίνει για το μέλλον του ποντιακού ελληνισμού η αναγνώριση της γενοκτονίας των προγόνων τους; Τι θα κάνετε προκειμένου να την πετύχετε;
Η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας δεν είναι θέμα συλλογικού εγωισμού, αλλά στέλνει μηνύματα εξαιρετικά σύγχρονα, που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μηνύματα ειρήνης, συμφιλίωσης και συνύπαρξης των λαών. Η εικόνα της πορείας των ξεριζωμένων Σύριων προς αναζήτηση νέας πατρίδας, δεν σας φέρνει στο νου το μακρύ καραβάνι του ξεριζωμού των δικών μας ανθρώπων; Τι κι αν πέρασαν 90 και πλέον χρόνια. Το δράμα της προσφυγιάς, παραμένει αναλλοίωτο!
Πιστεύετε ότι οι Πολιτικοί μας έχουν διδαχθεί από το παράδειγμα του Πόντου;
Αποτελεί κορυφαίο ερώτημα, το κατά πόσο έχουμε διδαχθεί ως έθνος, από τα θλιβερά γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής και σε ποιο βαθμό. Η απάντηση είναι όχι. Δεν έχουμε διδαχθεί από εκείνη την μελανή, μαύρη για τον Ελληνισμό περίοδο. Απόδειξη, το γεγονός ότι εξελικτικά, επαναλάβαμε εθνικά λάθη που θα μπορούσαμε να αποφεύγαμε. Θλιβερή πραγματικότητα, αποτελεί επίσης το γεγονός ότι αμέσως μετά το ΄22, επιχειρήθηκε η αλλοίωση της ιστορικής και συλλογικής μνήμης, αλλά και η διαγραφή και εξαφάνισης της Μικρασιατικής εκκρεμότητας.
Επομένως η απαντήση είναι όχι, οι πολιτικοί μας δεν έχουν διδαχθεί είναι κοινό μυστικό ότι η Ελλάδα και Κύπρος δεν διαθέτουν ισχυρό και μακροχρόνιο διπλωματικό σχεδιασμό.
Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους νέους του Πόντου;
«Έχουμε δώσει μια υπόσχεση τους προγόνους μας και έχουμε σκοπό να την τηρήσουμε. Θα διεκδικήσουμε μια συγνώμη για τη γενοκτονία των προγόνων μας.,
ΕΜΕΙΣ έχουμε χρέος να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή.
ΕΜΕΙΣ έχουμε χρέος να τιμούμε τον Πόντο με την παρουσία μας στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη.
Όλοι μαζί ενωμένοι με πάθος και δύναμη ψυχής, μπορούμε να διεκδικήσουμε περισσότερα..
Πηγή: aftodioikisi.com.cy