Η Ανόρθωση είναι από την Πέμπτη, η νέα πρωταθλήτρια Κύπρου στο φούτσαλ. Μία ιστορική ομάδα, δηλώνει παρών και στο χώρο του φούτσαλ, που στα πέντε χρόνια ζωής της ξεκίνησε από την Γ’ κατηγορία και έφθασε στην κορυφή. Μία πορεία που μοιάζει σαν παραμύθι, μία όμορφη ιστορία που στην ομάδα της Αμμοχώστου, δικαίως σφύζουν από περηφάνια.
Επιμέλεια: Μάριος Μυλωνάς
Ας πάρουμε τα πράματα από την αρχή…
Δειλά δειλά την άνοιξη του 2012, έβγαινε προς τα έξω η έκφραση πρόθεσης δημιουργίας φουτσαλικού τμήματος, που θα έφερε το όνομα του πιο ιστορικού σωματείου του νησιού, της Ανόρθωσης. Ένα τηλεφώνημα του πρώτου αρχηγού της ομάδας Ανδρέας Μάμα, στον πρόεδρο του τμήματος, Ανδρέα Παπαλλή, ήταν αρκετό για να μετατρέψει τη σπίθα της ιδέα, σε φλόγα της επιθυμίας για συγκρότηση φουτσαλικής ομάδας.
Η έγκριση από τον τότε πρόεδρο του σωματείου Σάββα Κάκο δόθηκε, με μοναδική προϋπόθεση πως το ταμείο ήταν μείον, οπότε θα έπρεπε το τμήμα να ήταν αυτοσυντήρητο μιας και δεν υπήρχαν χρήματα.
Τα χρόνια στα αλώνια
Εγχείρημα αφενός δύσκολο, μιας και η οικονομική κατάσταση στο νησί κάθε άλλο παρά ευνοούσε τέτοια πειράματα και αφετέρου κάτω από τη σκιά του ποδοσφαίρου, θα ήταν μεταξύ φίλων και συγγενών. Ωστόσο τα παιδιά της παρέας που εμπνεύστηκαν το εγχείρημα αυτό, έμαθαν να μασούν τα σίδερα, να μην υπολογίζουν τα εμπόδια και να ατσαλώνονται στις δυσκολίες.
Οι Παπαλλής και Μάμας θα συνθέσουν ένα δυνατό δίδυμο και θα τρέξουν για τη στελέχωση του τμήματος, τόσο σε διοικητικό επίπεδο όσο και σε αγωνιστικό. Το Δ.Σ που θα στελεχωθεί θα είναι απλοί Ανορθωσιάτες, νεαρά παιδιά με μοναδικό κίνητρο την απαράμιλλη τους αγάπη στην ομάδα και στα ιδανικά που αντιπροσωπεύει ο σύλλογος, με πολύ χρόνο αλλά και χρήμα θα ξεκινήσουν το οδοιπορικό και τον αγώνα.
Στο αγωνιστικό κομμάτι η εικόνα παρόμοια, η ομάδα απαρτιζόταν από φίλους μεταξύ τους, που κάπου κάποτε αγωνίστηκαν μαζί σε αλάνες και σε ακαδημίες ποδοσφαιρικών ομάδων. Έτσι ξεκινούσε το ταξίδι από τα κλειστά και τα ανοιχτά γήπεδα της Γ’ κατηγορίας. Πρώτη επίσημη εμφάνιση στις 27/9/12 στο κλειστό των Λατσιών απέναντι στον Εθνικό, καλή εμφάνιση αλλά με ήττα, πρωτάρα και άπειρη. Ο στόχος όμως ήταν μακροπρόθεσμος, να βρεθεί σε δύο χρόνια στα σαλόνια της Α’ κατηγορίας. Έδρα το κλειστό του απαρχαιωμένου Κοινοτικού, όμως όπως προαναφέραμε, οι δυσκολίες ήταν η διασκέδαση τους. Μεταξύ φίλων και συγγενών η πρώτη χρόνια, αλλά γεμάτη αγάπη, ελπίδα και όραμα για το μέλλον. Αρακαπάς, Γαλάτα, Κάψαλος ήταν μόνο μερικές από τις στάσεις στο διάβα προς την άνοδο για τη β’ κατηγορία. Το τέλος της χρονιάς τη βρίσκει την Ανόρθωση να ανεβαίνει κατηγορία.
Επόμενη χρονιά στη β΄ κατηγορία, ίδιος στόχος, ίδιο σκηνικό πολύ δυσκολότεροι αντίπαλοι και ψηλότερο επίπεδο. Ωστόσο, όταν φέρεις το όνομα της Ανόρθωσης με την πολύ-επίπεδη ιστορία που κουβαλά ο σύλλογος, δεν φοβάσαι και ούτε τρομάζεις σε έτσι δυσκολίες. Η ομάδα αρχίζει δειλά-δειλά να ξεφεύγει από καλούς φίλους και συγγενείς και αγκαλιάζεται όλο και περισσότερο από τον κόσμο. Δίχως αμφιβολία, η highlight στιγμή της χρονιάς ήταν το φιλικό απέναντι στους θρύλους της ποδοσφαιρικής ομάδας, με τον κόσμο της Ανόρθωσης να γεμίζει την κερκίδα του Κοινοτικού αλλά και να γιγαντώνει τη θέληση της διοικούσας επιτροπής για περισσότερη προσπάθεια και δουλειά. Το τέλος της χρονιάς, βρίσκει την ομάδα τελευταία αγωνιστική να χάνει την κορυφή από την ΑΕΚ, αλλά να κερδίζει το εισιτήριο ανόδου για τα σαλόνια της Α’ κατηγορίας.
Η αρχή στα σαλόνια
Στην πρώτη κατηγορία το παιχνίδι χοντραίνει, πολύ πιο γρήγορο, κουραστικό και με διαφορετικούς κανόνες αναφορικά με τον χρόνο. Με νέο προπονητή τον Γιώργο Κυριάκου και με στόχο την άνετη παραμονή θα ξεκινήσει η χρονιά, η οποία όμως θα τη βρει να αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος, να τερματίζει στην 3η θέση και να χάνει το εισιτήριο για τον τελικό κυπέλλου, λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος ένεκα μιας λανθασμένης διαιτητικής απόφασης.
Όμως το στοίχημα το μεγάλο είχε κερδηθεί, το φούτσαλ είχε μπει στη ζωή του Ανορθωσιάτη. Οι Πέμπτες στο σαφώς πιο μοντέρνο «Κίτιον», μετατρέπονται σε γιορτή με τους οργανωμένους της ομάδας, σε άκρως κόσμια πλαίσια, με φωνή και τραγούδι να ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα. Εκεί συχνά πυκνά θα κάνουν την εμφάνιση τους και ποδοσφαιριστές της ομάδας αλλά και άλλοι γνωστοί παράγοντες, όλοι μαζί μια οικογένεια, μια γροθιά.
Μέχρι τέλους το πρωτάθλημα και ο τελικός…
Το αίσθημα της αδικίας που ένοιωσαν από τον αποκλεισμό στο κύπελλο, δεν τους πτόησε και τους πείσμωσε ακόμη περισσότερο. Με την Ανόρθωση να κατεβαίνει την περσινή χρονιά με δεδηλωμένο στόχο το πρωτάθλημα. Για αρκετούς αγώνες θα είναι ισόβαθμη με τον ΑΠΟΕΛ στην κορυφή, ωστόσο οι τραυματισμοί και οι απουσίες θα της στοιχήσουν και θα δώσουν την ευκαιρία στον ΑΠΟΕΛ να καθαρίσει το πρωτάθλημα 3 παιχνίδια πριν το τέλος. Ο έτερος μεγάλος στόχος της χρονιάς ήταν το κύπελλο. Η ομάδα φθάνει μέχρι τον τελικό, σε ένα παιχνίδι διαφήμιση του κυπριακού φούτσαλ, απέναντι στον ΑΠΟΕΛ, θα αγγίξει το τρόπαιο, θα βρεθεί να προηγείται με 4-3 λίγο πριν το τέλος, ωστόσο θα χάσει με 6-5.
Το οδοιπορικό των πρωταθλητών
Στο τέλος της περσινής χρονιάς, πήραν γενναίες αποφάσεις. Η βιωσιμότητα του τμήματος είχε ως μονόδρομο τη μείωση του προϋπολογισμού. Για πρωτάθλημα ούτε λόγος, ευθύς εξαρχής στο τμήμα ήταν κάθετοι. Παιχνίδι με παιχνίδι, να το διασκεδάζουμε, να είμαστε πρωταγωνιστικοί και ότι βγει.
Η εμπιστοσύνη προς τον προπονητή θα μείνει ακλόνητη και στον Γιώργο Κυριάκου θα δοθεί ο κύβος, για να χτίσει τη φετινή ομάδα. Αποφασίζεται η διακοπή της συνεργασίας με όλους τους ξένους, αλλά και με τους Κύπριους, Ομήρου, Τουμαζή και Λακκούφη.
Στα κυανόλευκα θα ντυθεί ο διεθνής Βραζιλιάνος, ο Ραφίνια, ένας φουτσαλιστής που όσο δεν σου γεμίζει το μάτι, τόσο σε εκπλήσσει με τα όσα μπορεί να κάνει εντός του παρκέ. Η κίνηση ματ θα γίνει στην εγχώρια αγορά. Ο Κουλουμπρής δεν θα τα βρει με τον ΑΠΟΕΛ και ο Ανδρέας Παπαλλής θα κάνει τα αδύνατα δυνατά, να ντύσει στα «κυανόλευκα» τον κορυφαίο Κύπριο φουτσαλιστή και πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος.
Οι αναποδιές όμως δεν θα λείψουν, ο παγκοσμίου φήμης Βραζιλιάνος Μαρσελίνιο που ανακοινώθηκε θα έρθει στην Κύπρο με σοβαρό πρόβλημα τραυματισμού, οι γιατροί θα ανάψουν κόκκινο και μερικά 24ώρα πριν εκπνεύσει η μεταγραφική περίοδος, θα γίνει αγώνας δρόμου για να έρθει στην ομάδα ο Ντάγκλας.
Οι αναποδιές θα έχουν και συνέχεια, στο πρώτο παιχνίδι της χρονιάς, στο Super Cup, με τον ΑΠΟΕΛ, το παιχνίδι θα διακοπεί. Η δικαστική θα κρίνει υπαίτιες και τις δύο ομάδες, που θα κληθούν πέρα από το βαρύτατο πρόστιμο, να πληρώσουν και τα σπασμένα, αλλά και τιμωρία κεκλεισμένων. Και όταν μιλάμε για τιμωρίες χιλιάδων ευρώ, τότε είναι αυτονόητο πως το οικονομικό πλήγμα για την ομάδα ήταν τεράστιο.
Η γενικότερη απογοήτευση στα της Ανόρθωσης, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τις προσπάθειες για να έρθει κόσμος κοντά και να ενισχύσει την προσπάθεια. Η ομάδα μέσα στο γήπεδο θα εκπλήξει ακόμα και τους πιο αισιόδοξους. Με άμυνα γρανίτη, θα παίρνει τη μία νίκη μετά την άλλη. Τα πρώτα διαπιστευτήρια, θα δοθούν στην πρώτη εντός έδρας αναμέτρηση με τον ΑΠΟΕΛ, με την Ανόρθωση να κερδίζει την ομάδα της Λευκωσίας με 3-2.
Η ήττα από την Ομόνοια θα προσγειώσει την ομάδα, που όμως θα στείλει το πρώτη ηχηρό μήνυμα πως είναι εδώ στο παιχνίδι κυπέλλου με τον ΑΠΟΕΛ, εκεί όπου θα αποκλείσει τον ΑΠΟΕΛ μέσα στο Λευκόθεο και θα προκριθεί στα ημιτελικά. Ωστόσο, οι δυσκολίες και ιδιαίτερα οι οικονομικές υφίσταται και είναι πιο έντονες από ποτέ. Η σειρά των κεκλεισμένων και η γενικότερη αποσύνθεση που προκάλεσε το ποδοσφαιρικό, θα επηρεάσουν και το φούτσαλ. Τα οικονομικά δεν έβγαιναν, η ομάδα όμως έπειθε πως μπορούσε. Εκεί ήταν που αυτή η ομάδα απέδειξε πως είναι μία μεγάλη οικογένεια. Από τον πρόεδρο μέχρι τον φροντιστή. Για να μείνει η ομάδα πρωταγωνιστική και να ενισχυθεί, όλοι που βρίσκονται στο μισθολόγιο της ομάδας θα συναινέσουν σε μείωση των απολαβών τους. Όλοι πίστευαν στο πρωτάθλημα και το αποδείκνυαν με τις πράξεις τους.
Η νίκη επί της ΑΕΛ θα στείλει μήνυμα. Οικονομικά και άλλα προβλήματα, θα οδηγήσουν στη μη συνέχιση της συνεργασίας με Βάγκνερ και Ντάγκλας. Θα επιστρέψει ο Ζιαν Κάρλος, που όμως δεν μπορεί να βοηθήσει άμεσα καθώς προέρχεται από τραυματισμό. Μέχρι να αντικατασταθούν οι δύο ξένοι, η ομάδα θα δεχθεί ηχηρά χαστούκια και έντονη κριτική. Θα δεχθεί μεγάλες ήττες από ΑΠΟΕΛ και ΑΕΛ στο κύπελλο. Πολλοί έχασαν την πίστη τους στην ομάδα. Όχι όμως αυτοί που ήταν στην ομάδα.
Στο ντέρμπι κορυφής με την ΑΕΛ στη Λεμεσό, η Ανόρθωση θα προηγηθεί με 6-3 όμως θα αυτοκτονήσει. Θα χάσει με 7-6 μαζί και την κορυφή. Η αλλαγή της διοργάνωσης όμως και η εισαγωγή του θεσμού των play-off, κρατούσαν ακέραιες τις ελπίδες για τον τίτλο.
Στα play-off πρώτο εμπόδιο η ΑΜΕΚ, την οποία θα περάσει με 2-0 εκεί όπου θα βρει τον ΑΠΟΕΛ. Για να γίνεις πρωταθλητής, πρέπει να νικήσεις τον πρωταθλητή. Στο πρώτο παιχνίδι στη Λάρνακα, θα κάνει το break ο ΑΠΟΕΛ και κάπου εκεί πολλοί ήταν που πίστεψαν πως όλα είχαν τελειώσει. Σε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου στο Λευκόθεο, η Ανόρθωση σε ένα παιχνίδι που έσπαγε καρδιές θα απαντήσει με break στον ΑΠΟΕΛ και θα στείλει το παιχνίδι στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι της σειράς. Μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι, η Ανόρθωση πιο εύστοχη και πιο αποτελεσματική, θα κερδίσει με 4-2 τον ΑΠΟΕΛ και θα πάρει το εισιτήριο για τον τελικό. Εκεί που όμως δεν την περίμενε η ΑΕΛ αλλά η Ομόνοια και ως εκ τούτου το πλεονέκτημα έδρας ήταν στην Ανόρθωση.
Στον πρώτο τελικό, ένα κακό ημίχρονο ξύπνησε τους εφιάλτες των ημιτελικών. Ωστόσο το δεύτερο ημίχρονο της Ανόρθωσης ήταν ονειρικό, έπαιξε σαν η γάτα το ποντίκι την Ομόνοια, τιμώρησε τα λάθη των πράσινων και πήρε μία σπουδαία νίκη που την έφερε οδηγό στη σειρά.
Το βράδυ της Πέμπτης, στο «Ελευθερία» έμελλε να γραφτεί η πιο γλυκιά σελίδα στην ιστορία της ομάδας. Μία Ανόρθωση αποφασισμένη για το στέμμα, θα προηγηθεί με 0-5 της Ομόνοια στο ημίχρονο, για να πάρει μία σχετικά άνετη νίκη με 7-4 και να κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα στην ιστορία της.
Ο αρχηγός…
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον Φάνο Χαρή. Αν η ιστορία της Ανόρθωσης, γυριζόταν σε ταινία, θα είχε τότε πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι εκεί από τις πρώτες συνεδριάσεις για τη σύσταση της ομάδας. Ανορθωσιάτης από κούνια, που παίζει για το σήμα στην καρδιά. Δεν τον λύγισαν ούτε οι απογοητεύσεις, αλλά ούτε και τα προβλήματα τραυματισμού και οι εγχειρήσεις. Τον σεβασμό δεν τον απαιτείς αλλά τον κερδίζεις και ο Φάνος τα κατάφερε άριστα. Όσοι πέρασαν από την ομάδα, έχουν να πουν ένα καλό λόγο για τον αρχηγό.
Πιστολέρο και Συλλέκτης τίτλων…
Το επίθετο του σε οδηγεί αναγκαστικά στον Ολυμπιακό Λευκωσίας. Γιος της μεγάλης δόξας της ομάδας του Τακτακαλά, του Άντρου Κουλουμπρή. Ωστόσο ο ίδιος, γράφει τη δική του ιστορία στο κυπριακό φούτσαλ και τη γράφει με χρυσά γράμματα.
Το φετινό είναι το τρίτο σερί πρωτάθλημα που κερδίζει και η εμπειρία του ήταν καταλυτικός παράγοντας. Ικανός με το αριστερό του πόδι να «σκοτώσει» τον οποιοδήποτε τερματοφύλακα. Γεννημένος νικητής, γουστάρει τον πρωταθλητισμό και έχει για πάθος να κερδίζει, συστατικά που ήταν αναγκαία στην Ανόρθωση και της τα έδωσε με τον καλύτερο τρόπο, στα πιο κρίσιμα σημεία της χρονιάς.
Οι Διόσκουροι…
Ο λόγος για τους Νικόλα Κουππαρή και Χρίστο Κόκκινο. Αμφότεροι ήρθαν στην ομάδα, την πρώτη χρονιά που αυτή ήταν στην πρώτη κατηγορία. Κατάφεραν με τη σκληρή κα μεθοδική δουλειά, να βελτιωθούν, να φτάσουν μέχρι την Εθνική. Η άριστη τεχνική κατάρτιση του Κουππαρή, δένει με την μαχητικότητα και το πάθος του ακούραστου Κόκκινου, δίνοντας στην ομάδα στοιχεία αναγκαία στα παιχνίδια και στις ειδικές αποστολές.
Ο κέρβερος…
Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που η Ανόρθωση έφθασε μέχρι την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ήταν ο Οδυσσέας Οδυσσέως. Ο τερματοφύλακας της «Μεγάλης Κυρίας», επανήλθε από τον τραυματισμό του και την χειρουργική επέμβαση στους προσαγωγούς και επανήλθε δριμύτερος.
Στη σειρά των αγώνων με τον ΑΠΟΕΛ αλλά και με την Ομόνοια, έδειξε την εμπειρία του, έδειξε πως για να του βάλεις τέρμα πρέπει να ματώσεις. Κράτησε την ομάδα στα δύσκολα και δικαίως μπορεί να πανηγυρίζει ακόμη ένα τίτλο στην καριέρα του ως φουτσαλιστής.
Κρέμασε τα γάντια τον Αύγουστο, αποθεώθηκε τον Φεβρουάριο…
Ο λόγος για τον Χρίστο Νικολάου. Ο δεύτερος τερματοφύλακας της ομάδας, είχε αποφασίσει όπως σταματήσει την καριέρα του στο φούτσαλ. Ωστόσο, στο τέλος μεταπείστηκε και έμεινε στην ομάδα ως δεύτερος τερματοφύλακας.
Στο παιχνίδι με την Ομόνοια στην κανονική διάρκεια, έμελλε να γνωρίσει την καθολική αποθέωση. Εν τη απουσία του Οδυσσέως, ήταν ο τερματοφύλακας που στα τελευταία δευτερόλεπτα απόκρουσε πέναλτι της Ομόνοιας και κράτησε τη νίκη για την ομάδα του.
Η παλιά καραβάνα…
Ο λόγος για τον Χριστόφορο Χριστοφή. Εδώ και 13 χρόνια είναι στα παρκέ, παίζει φούτσαλ από τον καιρό που το άθλημα ήταν εντελώς μεταξύ φίλων και είχε φθάσει μέχρι την Εθνική Κύπρου. Πήγε στην Ανόρθωση τη φετινή χρονιά από την ΑΕΚ. Όταν και όποτε χρειάστηκε έδωσε λύσεις και βοήθησε με την εμπειρία του.
Το μέλλον τους ανήκει…
Αν κάτι αξίζει να σημειωθεί, είναι πως η Ανόρθωση φέτος, κατέκτησε τον τίτλο και στο πρωτάθλημα κάτω των 21. Τρία από τα μέλη της πρώτης ομάδας, ήταν ακρογωνιαίοι λίθοι για αυτή την επιτυχία. Ο λόγος για τους Κωνσταντίνο Κίτα, Κυριάκο Ηλία και τον 17χρόνο Μιχάλη Λουκά…
Μπορεί ο χρόνος τους να ήταν περιορισμένος, ωστόσο οι εμπειρίες που κέρδισαν θα είναι ότι καλύτερο για το μέλλον.
Σάμπα μαγεία…
Με παραστάσεις είναι και η τετράδα των ξένων της Ανόρθωσης. Ο Ραφίνια Μπουένο, είναι ένας ποδοσφαιριστής που δεν σου γεμίζει το μάτι, αλλά κάνει τα πάντα στον αγωνιστικό χώρο. Κόβει, μοιράζει, ντριμπλάρει και σκοράρει. Διεθνής με τη Βραζιλία και δίχως αμφιβολία ο φουτσαλιστής βαρόμετρο.
Ο Ζιαν Κάρλος μαχητικός, με καλή τεχνική και περίσσιο πάθος. Έδωσε σημαντικές βοήθειες στα παιχνίδια που χρησιμοποιήθηκε και έδειξε να ξεπερνά πλήρως το πρόβλημα με τους χιαστούς του.
Το όνομα που κάνει μπαμ στο ρόστερ της ομάδας, δεν είναι άλλο από αυτό του Φουμάσα. Ο Βραζιλιάνος πίβοτ, στο βιογραφικό του έχει και κατάκτηση του Uefa Futsal Cup. Μπορεί οι πρώτες εμφανίσεις του στην ομάδα να μην ήταν οι αναμενόμενες, μπορεί με την ΑΕΛ μέσα στη Λεμεσό να έχασε γκολ που δεν χανόταν, όμως στα ημιτελικά και στον τελικό, έδειξε γιατί πριν μερικά χρόνια, ήταν ένα από τα κορυφαία πίβοτ της Ευρώπης.
Τέλος ο Φελίπε Κόστα, γνωστότερος ως Φελιπίνιο. Ότι και να γράψεις για αυτό τον φουτσαλιστή είναι λίγο. Ήρθε αρχές του Φλεβάρη και κατάφερε να σκοράρει πέρα των 25 τερμάτων και να γίνει ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Εκρηκτικός στην επίθεση, λιοντάρι στην άμυνα…
Ο προπονητής…
Είναι ο άνθρωπος που αισθάνεται πιο δικαιωμένος από όλους αυτή τη στιγμή στην ομάδα. Δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να πιστεύει στον τίτλο και δικαιώθηκε. Βρίσκεται τρία χρόνια στην ομάδα και από την πρώτη στιγμή, είχε ως στόχο να χτίσει σε στερεές βάσεις. «Αλεπού» στον πάγκο, δίπλα στους παίκτες του και στη διοίκηση αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες. Αποτελεί δίχως αμφιβολία τον αρχιτέκτονα της επιτυχίας.
Το διοικητικό μοντέλο…
Η διοίκηση της φουτσαλικής Ανόρθωσης, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς. Ανιδιοτέλεια και ομαδικό πνεύμα, είναι τα κύρια συστατικά της παρέας που το βράδυ της Πέμπτης γιόρτασε με τη ψυχή της το πρώτο πρωτάθλημα. Αποτελεί και παράδειγμα, γιατί ο καθένας ξέρει που αρχίζει και που τελειώνει η δουλειά του. Άποψη έχουν όλοι, αλλά κανένας δεν μπαίνει στα καθήκοντα του άλλου. Αμοιβαίος σεβασμός, εκτίμηση, φιλία και πάθος για αυτό που κάνουν. Το αγαπούν, το δείχνουν και φαίνεται. Όλοι τους κάπου εκεί, γύρω στα 30, που έπαθαν αλλά έμαθαν, που έρχεται η εμπειρία των χρόνων που πέρασαν, να δέσει με τον άσβεστο ενθουσιασμό τους και τη δίψα να υπηρετήσουν την Ανόρθωση και την Αμμόχωστο.
Αν και μόλις πέντε χρονών, η φουτσαλική Ανόρθωση αποτελεί παράδειγμα για πολλούς και τους αξίζουν τα συγχαρητήρια. Δίχως μεγάλες δηλώσεις και με χαμηλούς τους τόνους, έφθασαν στην ελίτ του κυπριακού φούτσαλ, κατέκτησαν την κορυφή. Με μοναδικό όπλο την αγάπη, τη σκληρή δουλεία και τη θέληση για αναδείξουν ψηλά την Ανόρθωση όπως αρμόζει και ορίζει η ιστορία του συλλόγου.
Το φούτσαλ αποτελεί ένα από τα πιο αγχωτικά αθλήματα, οι απογοητεύσεις που γνώρισε αυτή η ομάδα δεν την επηρέασαν, ο δρόμος προς την κορυφή δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, δεν ήταν εύκολος. Μέχρι να κερδίσει, χρειάστηκε να μαθαίνει από τις αποτυχίες. Οι απογοητεύσεις δεν λύγισαν αυτή την ομάδα, τη γιγάντωσαν, τη πείσμωσαν και τους έκαναν να δουλέψουν ακόμη πιο σκληρά. Για αυτό το βράδυ της Πέμπτης δικαίως ο Ανδρέας Παπαλλής και οι συνεργάτες του, αισθάνονται οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στη γη και όλοι είπαν χαλάλι για το κόπο, χρόνο, χρήμα και ιδρώτα που δίνουν για αυτή την ομάδα.
Πηγή: balla.com.cy
