Πέρσι, ανάμεσα στις κάπου 14.000 φλαμίνγκος που κατάκλυσαν την αλυκή της Λάρνακας, ήταν κι ένα πληγωμένο φλαμίνγκο, που το βλέπαμε καθημερινά απομονωμένο και κακορίζικο να στέκει στο ένα πόδι, περιμένοντας βοήθεια δεν ξέρω από πού.
Δεν ξέρω τι απέγινε το πουλί αυτό. Ξέρω ότι και φέτος, όπως κάθε χρόνο, υπάρχουν χιλιάδες πληγωμένα πλάσματα του Θεού, που περιφέρονται γύρω μας , ίσως χωρίς να το ξέρουμε, ίσως και από δικό μας λάθος.
Αυτές τις γιορτινές μέρες καλά κάνουμε, αφήνοντας για λίγο τον εγωϊσμό και την περιρρέουσα γιορτινή ατμόσφαιρα, να σκύψουμε με ταπεινότητα. Να βοηθήσπουμε όσο μπορούμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Χωρίς να το κράζουμε, χωρίς να ζητάμε ανταπόδωση. Έτσι θα ζήσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Λούης Περεντός
