Χρυσοβαλάντης Λοΐζου : “Zήσε σαν να μην υπάρχει αύριο!”
Γράφει η Ρέα Κουμπαρή
Έχουμε την ιδιαίτερη χαρά να φιλοξενούμε στη σελίδα μας έναν ταλαντούχο καλλιτέχνη, τον Χρυσοβαλάντη Λοΐζου. Με μια εντυπωσιακή πορεία στον χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ο Χρυσοβαλάντης έχει καταφέρει να κατακτήσει το κοινό με την αφοσίωσή του και την πολυδιάστατη καλλιτεχνική του παρουσία.
Από τα πρώτα του βήματα στην Πάφο, μέχρι την αποφοίτηση του από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης και τις σπουδές του στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Χρυσοβαλάντης έχει αποδείξει ότι η αγάπη του για την τέχνη και τη γνώση είναι αστείρευτη.
Με συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις, ταινίες, διαφημίσεις και τηλεοπτικά προγράμματα, συνεχίζει να εντυπωσιάζει με το ταλέντο και την δημιουργικότητα του. Στη συνέντευξη αυτή, θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον Χρυσοβαλάντη Λοΐζου, να ακούσουμε τις εμπειρίες του και να μοιραστούμε τις σκέψεις και τα όνειρά του για το μέλλον.
Ρ. Κ: Χρυσοβαλάντη μου, καλώς όρισες και σε ευχαριστούμε που είσαι σήμερα μαζί μας. Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για σένα;
Χ. Λ: Καλώς σας βρήκα Ρέα μου, η χαρά είναι όλη δική μου.
Αρχικά, έχω σπουδάσει υποκριτική στην Αθηναϊκή σκηνή Κάλβου-Καλαμπόκη και δημοσιογραφία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τελείωσα τις σπουδές μου το 2024 και επέστρεψα Κύπρο. Από τότε έχω συμμετάσχει σε παιδικές θεατρικές παραστάσεις, όπου κάποιες από αυτές είναι: “Λάχανα και χάχανα-Ο καλός μου εαυτός”, “Ο Ποντικομπουρμπουλήθρας” κ.α. Επίσης, συμμετείχα σε διαφημιστικές καμπάνιες και στο “social experiment” του Χάρη Αριστείδου. Λοιπόν να σου πω και το μικρό μου μυστικό… Είμαι φανατικός λάτρης της Disney! (γέλια) Το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι κάποια στιγμή να βρεθώ, να συμμετέχω εννοείται, σε ένα μιούζικαλ ή ταινία της.
Ρ. Κ: Στο εύχομαι από καρδιάς!
Χ. Λ: Η μαγεία της υποκριτικής Ρέα μου δεν συγκρίνεται με καμία άλλη “δουλειά”. Δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς αυτήν.
Ρ. Κ: Τι σε ώθησε να επιλέξεις το τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Χρυσοβαλάντη;
Χ. Λ: Η αλήθεια είναι πως ήταν από τις ελάχιστες επιλογές που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον. Πίστευα πως κάπως θα συνδεόταν με την υποκριτική και θα με βοηθούσε να ανταπεξέλθω καλύτερα στις σπουδές μου. Και όντως όταν ξεκίνησα παράλληλα τις δυο σχολές, υπήρχαν μαθήματα που συνδέονταν και μπορούσα να συμμετέχω περισσότερο.
Βέβαια τα μαθήματα με θέμα την πολιτική δεν ήταν του ενδιαφέροντος μου, αλλά αναγκαστικά έπρεπε να τα παρακολουθώ. Έτσι, είχα την ευκαιρία να μάθω πληροφορίες που δεν είχα σκεφτεί ότι θα ήταν ενδιαφέρον εν τέλει.
Δεν το μετάνιωσα, σίγουρα κάπου θα με βοηθήσει.
Ρ. Κ: Υπάρχει κάποιος δάσκαλος ή μέντορας που σε επηρέασε καθοριστικά στην καριέρα σου ως ηθοποιός;
Χ. Λ:Από μικρός είχα την αγάπη για το θέατρο και μάλιστα ήταν μέσα στους στόχους μου να γίνω ηθοποιός.
Στη σχολή πολλοί δάσκαλοι με βοήθησαν να εξελιχθώ και να μου μεταφέρουν τις γνώσεις τους.
Αρχικά, η δασκάλα χορού, η κυρία Χριστίνα Βασιλοπούλου με βοήθησε πολύ να ενεργοποιήσω το σώμα μου και να το εξελίξω. Επιπρόσθετα, ο κύριος Μοσχολιδάκης, δάσκαλος ορθοφωνίας μέσα από τις τεχνικές και από την εκμάθηση της σωστής τοποθέτησης φωνής και σώματος, με βοήθησε στο να έχω καλή άρθρωση και να προετοιμάζομαι σωστά για ένα ρόλο.
Όλοι οι δάσκαλοι μου έβαλαν το λιθαράκι τους, ώστε να εξελιχθώ.
Ρ. Κ: Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισες κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής σου στη δραματική σχολή και πώς την ξεπέρασες;
Χ. Λ: Θα πάω λίγο πίσω στην περίοδο της καραντίνας. Είχα αποφασίσει να μείνω Αθήνα και να παρακολουθώ τα μαθήματα διαδικτυακά γιατί είχα την ελπίδα ότι θα ανοίξουν σύντομα οι σχολές και θα επιστρέφαμε στην “κανονική” μας ρουτίνα.
Παρακολουθούσα τα μαθήματα της δραματικής 17:00-23:00 και το πρωί είχα μαθήματα δημοσιογραφίας, κάποιες μέρες από τις 9 το πρωί μέχρι το απόγευμα πριν ξεκινήσω τη δραματική. Όντας μόνος μου και έχοντας αυτή την καθημερινή επαφή με τον υπολογιστή, μακριά από ανθρώπους και κλεισμένος σε ένα σπίτι ήρθε η στιγμή που δεν άντεξα άλλο.. είχα κρίσεις πανικού. Ευτυχώς το κατάλαβα νωρίς και το αντιμετώπισα μόνος μου.
Ήταν δύσκολη περίοδος για μένα τότε, αλλά ευτυχώς πέρασε.
Ρ. Κ: Ποιο ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετώπισες στην επαγγελματική σου πορεία και πώς το αντιμετωπίσες;
Χ. Λ: Το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετώπισα και συνεχίζω να αντιμετωπίζω στο χώρο της υποκριτικής είναι ότι δεν υπάρχει σταθερότητα.
Σήμερα μπορεί να είσαι σε μια παράσταση και μετά από 3 μήνες να είσαι άνεργος και να ψάχνεις για καιρό την επόμενη παράσταση-σειρά στην οποία θα συμμετέχεις.
Είναι δύσκολος χώρος και πρέπει να έχεις γερό στομάχι για να ανταπεξέλθεις.
Αυτό που προτείνω σε όλους όσους θέλουν να ασχοληθούν με τον κλάδο της υποκριτικής, είναι να τον συνδυάσουν με κάποια άλλη δουλειά. Μία δεύτερη απασχόληση ώστε να μην δυσχεραίνονται οικονομικά.
Ρ. Κ: Ποιες είναι οι πιο σημαντικές συνεργασίες που είχες μέχρι σήμερα;
Χ. Λ: Οι συνεργασίες που είχα μέχρι σήμερα ηταν όλες σημαντικές μπορώ να πω. Δεν μπορώ να επιλέξω κάποια, γιατί από όλες αποκόμισα και κάτι.
Οι συνεργασίες μου στο θέατρο μου πρόσφεραν την αλληλεπίδραση με το κοινό, την ζωντάνια και την χαρά που σου δίνει αυτή η εμπειρία. Είναι μαγικό το συναίσθημα να φοράς τα ρούχα κάποιου άλλου ανθρώπου και μαζί με τους συναδέλφους σου να ζωντανεύετε ξανά κάποιες προσωπικότητες επάνω στη σκηνή!
Ρ. Κ: Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ρόλος από όλους αυτούς που έχεις παίξει και γιατί;
Χ. Λ: Ο “Πίπης” (γέλια), από την παράσταση: “Λάχανα και χάχανα”. Ήταν ο πρώτος μου ρόλος στο θέατρο, ως επαγγελματίας ηθοποιός.
Ο Πίπης ήταν συνοδοιπόρος μου για 6 μήνες και με έκανε να μπω στα παπούτσια του, τα ρούχα του, στις σκέψεις του και να τον ζωντανέψω στη σκηνή. Ήταν μαζί μου σε εύκολες, δύσκολες, όμορφες και άσχημες στιγμές. Δεν μπορώ να τον ξεχάσω, ήταν από τους αγαπημένους μου ρόλους και μακάρι κάποια στιγμή να ξανασυναντηθούμε!
Ρ. Κ: Πώς προετοιμάζεσαι για έναν νέο ρόλο; Υπάρχουν συγκεκριμένες τεχνικές ή διαδικασίες που ακολουθείς;
Χ. Λ: Ο κάθε ρόλος προσεγγίζεται διαφορετικά ανάλογα με το είδος του θεάτρου.
Ως γενική προετοιμασία, ο ρόλος πρέπει να μελετηθεί εις βάθος και να γίνεις ένα με αυτόν.
Ποιος είναι αυτός ο ρόλος; Τι συνήθειες έχει; Τι φοράει; Με ποιους συνυπάρχει; Ποια είναι η οικογένειά του; Τι θέλει να πετύχει κλπ.
Σίγουρα πριν από κάθε παράσταση χρειάζεται το ζέσταμα φωνής και σώματος, όπου σε βοηθάει να κρατηθείς σε ενέργεια κατά τη διάρκεια της παράστασης.
Ρ. Κ: Υπάρχει κάποια σκηνή ή στιγμή από μια παράσταση ή ταινία που σου έχει μείνει αξέχαστη;
Χ. Λ: Πριν από χρόνια είχα παρακολουθήσει στην τηλεόραση μια ταινία και μου έκανε τρομερή εντύπωση. Μετά από τόσα χρόνια ακόμα τη σκέφτομαι.
Η ταινία λέγεται “3096 days” και είναι πραγματική ιστορία. Ένα κοριτσάκι 10 χρονών απήχθη και κρατήθηκε αιχμάλωτη σε ένα μπουντρούμι. Μετά από οκτώ χρόνια- 3096 ημέρες συναισθηματικών βασανιστηρίων και σωματικής κακοποίησης, κατάφερε να δραπετεύσει.
Δεν ξέρω ακόμα τι με έκανε να αγαπήσω αυτή την ταινία, αλλά είχα ενθουσιαστεί.
Ρ. Κ: Πώς αντιμετωπίζεις τις αποτυχίες και τις προκλήσεις;
Χ. Λ: Θέλουμε-δε θέλουμε οι αποτυχίες και οι προκλήσεις είναι μέσα στη ζωή. Μέσα από κάθε αποτυχία προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος και να προχωρώ.
Δεν μπορώ να πω όμως, πως είναι εύκολο. Κάθε πρόκληση θα μας φέρει πιο κοντά στους στόχους μας κι έτσι θα πετύχουμε αυτό που θέλουμε.
Στο χώρο της υποκριτικής πάντα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι μια απόρριψη σε μια ακρόαση ή αποτυχία σε μια παράσταση, πχ. να ξεχάσω λόγια ή να συμβεί κάτι εν ώρα παράστασης, πρέπει να μας δίνει δύναμη για να τα πάμε καλύτερα την επόμενη φορά.
Αυτό που πιστεύω, είναι πως “όλα γίνονται για κάποιο λόγο” και δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριόμαστε και να τα βάζουμε με τον εαυτό μας.
Ρ. Κ: Τι πιστεύεις ότι είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας επιτυχημένος ηθοποιός;
Χ. Λ: Για μένα ένας επιτυχημένος ηθοποιός δεν είναι αυτός που έπαιξε σε πολλές σειρές, παραστάσεις και ταινίες.
Είναι αυτός που είναι πλημμυρισμένος με αγάπη για αυτό που κάνει και που δίνει την ψυχή του γι’ αυτό. Πρέπει να υπάρχει η εν συναίσθηση. Η υγιής συνεργασία και όχι ο ανταγωνισμός και η ζήλεια. Επίσης η αγάπη του κόσμου! Με γεμίζει. Με κάνει να νιώθω πως τα κατάφερα. Ότι αγάπησε το κοινό αυτό που παρακολούθησε.
Ρ. Κ: Πώς η συμμετοχή σου στο πρόγραμμα “Social Experiment” του Χάρη Αριστείδου στο Omega Κύπρου επηρέασε την αντίληψή σου για την τηλεόραση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης;
Χ. Λ: Με τη συμμετοχή μου σε αυτό το κοινωνικό πείραμα, κατάλαβα πως σε ένα μεγάλο βαθμό υπάρχει η ενσυναίσθηση προς τον πλησίον μας. Είδα ανθρώπους να αντιδρούν στα κοινωνικά πειράματα που έλαβαν χώρα μπροστά τους και πως ο περισσότερος κόσμος θέλει να μιλήσει και να προβάλει την αδικία. Προφανώς υπήρχαν και άλλες αντιδράσεις όπως: “Δεν θέλω να πω την άποψη μου- μένω αμέτοχος” ή “Φεύγω από τη σημείο για να μην μπλέξω” ή “Συμφωνώ με το τι βλέπω μπροστά μου” κλπ. Μακάρι μέσα από αυτά τα πειράματα που παρακολούθησε ο κόσμος, να ευαισθητοποιήθηκε έστω και λίγο γιατί δυστυχώς συμβαίνουν καθημερινά τέτοια περιστατικά.
Ρ. Κ: Πώς ήταν η εμπειρία σου να συνεργαστείς με τους σκηνοθέτες και τους ηθοποιούς στις επαγγελματικές παραστάσεις και ταινίες;
Χ. Λ: Όσες συνεργασίες είχα μέχρι τώρα με σκηνοθέτες και συναδέλφους, σε παραστάσεις και ταινίες ήταν πολύ καλές. Από κάθε συνεργασία μου έχω να θυμάμαι όμορφες στιγμές και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Είσαι εκεί για ένα λόγο, να μπεις στα παπούτσια κάποιου άλλου και να τον παρουσιάσεις στη σκηνή. Μέσα σε αυτό υπάρχουν και άλλοι χαρακτήρες, με τους οποίους θα ζήσετε μαζί αυτό το ταξίδι. Πρέπει να συνεργαστείς και να μοιραστείς μαζί τους αρκετές ώρες προβών και να θυμάστε μετά από καιρό όλα όσα περάσατε. Αυτό προσπαθώ να πετυχαίνω κάθε φορά και μέχρι αυτή τη στιγμή μπορώ να πω ότι τα κατάφερα.
Όσο αφορά τους σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργάστηκα, δεν είχα κάποιο περιστατικό ή τσακωμός, πάντα υπήρχε συζήτηση και άψογη συνεργασία.
Ρ. Κ:Τι πιστεύεις ότι σε κάνει καλό στη διαφήμιση και πώς καταφέρνεις να συνδέεσαι με το κοινό μέσω αυτής;
Χ. Λ: Μια “επιτυχημένη” διαφήμιση δεν πετυχαίνετε μόνο από τον ηθοποιό που θα συμμετέχει σε αυτήν.
Το σενάριο παίζει σημαντικό ρόλο και πως ο σκηνοθέτης θέλει να σε παρουσιάσει μέσω αυτού. Γι’ αυτό μέσα από τις οδηγίες του σκηνοθέτη σου, καταφέρνεις τη σύνδεση με το κοινό σου.
Ρ. Κ: Ποια είναι τα χόμπι σου και πώς σε βοηθούν να ισορροπείς τη ζωή σου εκτός σκηνής και οθόνης;
Χ. Λ: Μου αρέσει πάρα πολύ το τραγούδι και ο χορός, καθώς και τα ταξίδια. Επίσης, μια βόλτα πλάι στη θάλασσα με χαλαρώνει, όπως και το διάβασμα ενός βιβλίου ή η παρακολούθηση ενός θεατρικού έργου ή μιας ταινίας.
Αυτές οι δραστηριότητες με βοηθούν να χαλαρώνω και να είμαι έτοιμος όταν μου ζητηθεί να υποδυθώ κάποιο ρόλο ή να συμμετέχω σε μια ταινία κλπ.
Ρ. Κ: Τελευταία ερώτηση Χρυσοβαλάντη μου. Ποιά είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και φιλοδοξίες στον χώρο του θεάτρου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης;
Χ. Λ: Έχω τη θετική διάθεση και όρεξη να κάνω πολλά στον χώρο του θεάτρου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ελπίζω να υπάρχουν ευκαιρίες για να δημιουργούμε. Ο κόσμος το χρειάζεται αυτό.
Κλείνοντας θέλω να στείλω τη δύναμη και την αμέριστη συμπαράσταση μου σε όλους εκείνους που αντιμετωπίζουν οποιεσδήποτε δυσκολίες. Θέλω να τους ενθαρρύνω να πιστέψουν ότι το αύριο πως φέρνει ελπίδα και τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα…!
Ρ. Κ: Κι εγώ με τη σειρά μου σου εύχομαι να συνεχίσεις να λάμπεις και να εμπνέεις με το ταλέντο σου. Καλή επιτυχία σε όλα τα μελλοντικά σου σχέδια
