Συνέντευξη με τον εικαστικό Παύλο Μητσιγιώρκη
Γράφει η Ρέα Κουμπαρή – Μιλώντας με τη Ρέα
Ο Παύλος Μητσιγιώρκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αραδίππου, είναι ένας καταξιωμένος ζωγράφος με πλούσια ακαδημαϊκή πορεία. Αποφοίτησε από την Αμερικανική Ακαδημία της Λάρνακας το 1992 και συνέχισε τις σπουδές του στις γραφικές τέχνες στο Intercollege στη Λάρνακα. Από το 1996 έως το 1998, σπούδασε στην Αθήνα στο “Campus Arts and Sciences” και στη σχολή καλών τεχνών “Βακαλό”. Το καλοκαίρι του 1998, γνώρισε τον γνωστό εικαστικό Στας Παράσκο, ο οποίος τον βοήθησε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Χαλλ στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου απέκτησε το πτυχίο “BA Honours in Fine Arts” το 2001.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον καλλιτέχνη, να μάθουμε για την πορεία του, τις επιρροές του και τα έργα του που έχουν διακριθεί σε διάφορους διαγωνισμούς. Μέσα από τα λόγια του, θα ανακαλύψουμε την αγάπη του για τη ζωγραφική και την ανάγκη του για έκφραση και δημιουργία.
Ρ.Κ: Τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιλέξεις τη ζωγραφική ως μέσο έκφρασης;
Π.Μ: Η ανάγκη μου για έκφραση και η δημιουργικότητά μου με οδήγησαν στα πρώτα καλλιτεχνικά μου βήματα. Θεώρησα πως η τέχνη είναι ένας ασφαλής τρόπος να εκφράσεις τις απόψεις, τα πιστεύω και τις ιδέες σου. Επίσης, το γεγονός ότι η ζωγραφική είναι ένας ισχυρός τρόπος επικοινωνίας, αποτελεί ένα παγκόσμιο λεξιλόγιο.
Ρ.Κ: Ποιοι ζωγράφοι ή ποιες τεχνοτροπίες επηρέασαν σημαντικά την καλλιτεχνική σου πορεία και εξέλιξη;
Π.Μ: Νομίζω πως ο εξπρεσιονισμός καθόρισε την πορεία και την εξέλιξή μου. Ζωγράφοι όπως ο Van Gogh, ο Vasily Kandinsky, ο Paul Klee, ο Paul Cezanne, ο Henry Matisse και από την Κύπρο ο Τηλέμαχος Κάνθος και ο Στας Παράσχος σημάδεψαν τον τρόπο έκφρασής μου.
Ρ.Κ: Ποιες είναι οι κύριες πηγές έμπνευσής σου για τη δημιουργία έργων τέχνης;
Π.Μ: Κυρίως αντλώ έμπνευση από στοιχεία της φύσης, όπως τη θάλασσα και τον ήλιο, τα οποία με επηρεάζουν ιδιαίτερα. Επίσης, κάποτε εμπνέομαι από θρησκευτικά και κοινωνικά θέματα. Η μουσική αποτελεί επίσης μια μεγάλη πηγή έμπνευσης για εμένα.
Ρ.Κ: Μπορείς να μας μιλήσεις για τη διάκρισή σου σε έναν διαγωνισμό φωτογραφίας στην Αγγλία που αναφέρεται στο βιογραφικό σου; Θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα για αυτή την εμπειρία σου;
Π.Μ: Ναι, έχω λάβει μια μικρή διάκριση σε έναν διαγωνισμό φωτογραφίας στην Αγγλία όταν φοιτούσα στο πανεπιστήμιο. Ήταν μια φωτογραφία που είχα τραβήξει στο Camden Town. Μια κοντινή φωτογραφία ενός σταντ με πολύχρωμα γυαλιά ηλίου, όπου στον κάθε φακό αντανακλούσε η δική μου φιγούρα. Η φωτογραφία διακρίθηκε στην κατηγορία “Fame” και ταξίδεψε, μαζί με άλλες προκριθείσες φωτογραφίες, σε διάφορες μεγαλουπόλεις της Αγγλίας όπου εκτέθηκαν.
Ρ.Κ: Συνεχίζεις να ασχολείσαι με τη φωτογραφία;
Π.Μ: Όχι, απλά φωτογραφίζω αυτά που με εμπνέουν, ώστε να συνεχίσω να δημιουργώ ζωγραφικά έργα στο εργαστήριό μου. Ομολογώ ότι με τα σύγχρονα τηλέφωνα που έχουμε πλέον στη διάθεσή μας, η φωτογραφική μηχανή έχει ξεχαστεί στο συρτάρι.
Ρ.Κ: Κάποια από τα έργα σου έτυχαν σημαντικών διακρίσεων σε διαγωνισμούς. Μίλησέ μας γι’ αυτά.
Π.Μ: Κατάφερα να πετύχω δύο σημαντικές διακρίσεις. Η πρώτη αφορά το έργο μου “Ερμής”, το οποίο κέρδισε το πρώτο βραβείο σε παγκύπριο διαγωνισμό το 2007. Ο διαγωνισμός αφορούσε το ταχυδρομείο Αγίας Νάπας και το έργο μου αυτό βρίσκεται πλέον στο μουσείο Μιχάλη και Λουκίας Ζαμπέλα.
Η δεύτερη διάκρισή μου αφορά το έργο μου “Το Κολιέ”. Είναι μια προσωπική καλλιτεχνική πρόταση για τη διακόσμηση του συντριβανιού έξω από την κεντρική είσοδο του Συνεδριακού Κέντρου, το οποίο κατασκευάστηκε το 2012 και φιλοξένησε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πρόταση αυτή ήταν μια συνεργασία μου με τον συνδημότη μας Δημήτρη Χαραλάμπους. Ο Δημήτρης είναι ένας σπουδαίος διακοσμητής εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, ο οποίος τώρα ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Η πρότασή μας κέρδισε το δεύτερο βραβείο και το ποσό των 2. 700 ευρώ.
Ρ.Κ: Υπάρχει κάποιο έργο σου που θεωρείς ιδιαίτερα σημαντικό ή ξεχωριστό από όλα αυτά τα χρόνια δημιουργίας;
Π.Μ: Νομίζω πως υπάρχουν περισσότερα από ένα έργα που ξεχωρίζω, αλλά θα ήθελα να σας μιλήσω για το έργο μου “Ο παράδεισος δεν είναι μακριά”. Είναι ένα έργο που ξεχωρίζει για το θετικό μήνυμα αισιοδοξίας που εκπέμπει. Ο καθένας μας ξυπνάει το πρωί και εξαρτάται από τον εαυτό μας πώς θα ξεκινήσει η ημέρα μας, κοντά στον παράδεισο ή στην κόλαση. Είναι πολύ πιθανό να αναπτύξω αυτό το έργο περαιτέρω στο μέλλον.
Ρ.Κ: Η τελευταία σου έκθεση ήταν η όγδοη ατομική σου, σωστά; Μπορείς να μας πεις περισσότερα γι’ αυτήν και πώς προέκυψε ο τίτλος “Η αγάπη είναι αρκετή”;
Π.Μ: Ναι, είναι η όγδοη ατομική έκθεσή μου. Ο τίτλος προέκυψε από ένα μήνυμα που ήθελα να στείλω μέσω ενός στένσιλ, το οποίο είχα φτιάξει για την περίοδο των Χριστουγέννων. Είναι ένα μικρό έργο 30X40 cm, που μεταφέρει στους αγαπημένους σας αυτό το μήνυμα. Ο λόγος που θέλω να μεταφέρω αυτό το μήνυμα στον κόσμο είναι γιατί το κυριότερο συστατικό της ευτυχίας είναι η αγάπη. Όταν στην καρδιά του ανθρώπου υπάρχει η αγάπη, τότε όλα τα άλλα είναι περιττά.
Ρ.Κ: Υπάρχουν κάποια κοινωνικοπολιτικά μηνύματα που προσπαθείς να περάσεις μέσα από την τέχνη σου; Κι αν ναι, γιατί;
Π.Μ: Υπάρχουν γεγονότα που με έχουν εντυπωσιάσει και έχω θαυμάσει. Το καθήκον μου, ως καλλιτέχνης, είναι να τα προβάλλω με τον δικό μου τρόπο μέσα από τη δουλειά μου, έτσι ώστε να μην ξεχαστούν. Ένα από τα σημαντικότερα παραδείγματα που με επηρέασαν είναι η ζωή του αείμνηστου Δώρου Λοΐζου. Ο αγώνας του για δημοκρατία και ελευθερία, το έργο του και, τέλος, η δολοφονία του.
Ρ.Κ: Πώς είναι μια συνηθισμένη μέρα στη ζωή του ζωγράφου Παύλου Μιτσίγιωρκη;
Π.Μ: Η καθημερινή μέρα είναι για μένα πηγή έμπνευσης. Κάποιες από τις πιο ωραίες ιδέες έρχονται σε στιγμές που δεν τις περιμένεις.
Η έμπνευση δεν είναι πουλί ή λαγός για να πας να την κυνηγήσεις. Η έμπνευση είναι αυτή που κυνηγάει τον άνθρωπο και τον πετυχαίνει σαν ακτίνα φωτός την ώρα που πρέπει. Κάποτε έπαιρνα τη φωτογραφική μου και πήγαινα στην Αλυκή Λάρνακας για να φωτογραφίσω τα φλαμίνγκο. Πάντα ήταν αρκετά μέσα και μακριά. Μια μέρα, πήγα αρκετά κοντά στο νερό της λίμνης για να μπορέσω να τα φωτογραφίσω. Ήταν την ώρα που ο ήλιος ήταν έτοιμος να βασιλέψει. Τότε, η ομορφιά των αντανακλάσεων και η ποικιλία των αποχρώσεων που δημιούργησαν οι μικρές λακκούβες με ενθουσίασαν και με ενέπνευσαν περισσότερο. Έτσι, ενώ κυνηγούσα τα φλαμίνγκο, κατέληξα με ένα σωρό υλικό και φωτογραφίες για τις αντανακλάσεις της αλυκής.
Ρ.Κ: Έχεις μετανιώσει ποτέ για κάτι στη ζωή σου;
Π.Μ: Ποτέ δεν μετανιώνω για κάτι που έγινε στο παρελθόν. Ακόμη και τα λάθη που θεωρώ ότι έκανα, έγιναν μαθήματα για να βελτιωθεί το μέλλον μου.
Ρ.Κ: Ποια είναι τα σχέδιά σου σχετικά με τη ζωγραφική για το μέλλον;
Π.Μ: Θα ήθελα να μάθω να δημιουργώ με πιο σύγχρονους τρόπους. Ο λόγος είναι ότι μπορείς να κάνεις πιο εύκολα αναπαραγωγή ενός έργου. Μεγαλύτερη ποσότητα σε πιο προσιτές τιμές, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει όλος ο κόσμος την τέχνη και εγώ να μπορώ να στείλω τα μηνύματά μου μέσω της δουλειάς μου. Στόχος μου είναι να ενθαρρύνω, να εμπνεύσω, να δώσω ελπίδα και να σκορπίσω μηνύματα αισιοδοξίας. Να προωθήσω αξίες όπως την οικογένεια, τη θρησκεία, την αγάπη και την ελευθερία. Θα ήθελα μέσα από τη δουλειά μου να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου για να γίνει ο κόσμος πιο όμορφος και καλύτερη η κοινωνία για το μέλλον των παιδιών μας. Τελευταία έχω απομακρυνθεί λίγο από τη δημιουργία, λόγω του ότι το εργαστήριό μου στην πλατεία έχει μετατραπεί σε παγωταρία. Παράλληλα, στολίζεται με έργα δικά μου και άλλων καλλιτεχνών, ώστε να μπορεί να τα χαζεύει ο κόσμος μέχρι να εξυπηρετηθεί. Σκοπεύω στο προσεχές μέλλον να οργανώσω διάφορες δημιουργικές δραστηριότητες για παιδιά και μεγάλους. Επίσης, έχω τυπώσει ορισμένες φανέλες που είναι προς πώληση σε αρκετά προσιτές τιμές, έτοιμες να στείλουν αισιόδοξα μηνύματα και ενέργεια. Κάτι σαν σουβενίρ, μοναδικές, εμπνευσμένες και φτιαγμένες από την Κύπρο.
Ρ.Κ: Υπάρχουν κάποιες προτάσεις ή σκέψεις που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας, ή κάτι που σε στενοχωρεί και θα ήθελες να το εκφράσεις;
Π.Μ: Πιστεύω πως θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένας χώρος που να φιλοξενεί μορφές σύγχρονης τέχνης. Θεωρώ ότι ένας τέτοιος χώρος θα έδινε την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να παρουσιάζουν τη δουλειά τους. Θα είναι ένας ιδανικός χώρος για να αναδεικνύουν το έργο τους, μέσω ατομικών ή και ομαδικών εκθέσεων. Επίσης, όλοι μαζί, αγαπημένοι και ενωμένοι, να συνεισφέρουμε, ο καθένας μας από τη δική του πλευρά, ούτως ώστε να γίνει η Αραδίππου μια δυνατή πόλη. Δεν έχουμε τίποτα να ζηλέψουμε από κανέναν. Υπάρχουν σπουδαίοι άνθρωποι, υπάρχει αρκετή αγάπη, αλληλεγγύη, δημιουργικότητα και προοπτική για ένα λαμπρό μέλλον. Συνεργασία και μόνο συνεργασία, να κτίζουμε και όχι να γκρεμίζουμε. Κάθε χρόνο και καλύτερη.
Ρ.Κ: Πού μπορούμε να σε συναντήσουμε;
Π. Μ: Στο μαγαζί μου, που βρίσκεται στην πλατεία Αποστόλου Λουκά και ονομάζεται EL22ARTLAB/EL22 Nice Cream. Μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει μαζί μου μέσω τηλεφώνου 99516692 ή μέσω email στο [email protected] Επίσης, μπορείτε να με βρείτε στο Facebook ή Instagram.
Ρ. Κ: Παύλο μου σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την υπέροχη διαδρομή .
Εύχομαι η έμπνευση και η δημιουργικότητα να σε συνοδεύουν πάντα.