Ανδρέας Θεοδώρου: Το χαρούμενο, δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο πρέπει να πάψει να θεωρείται απλά ένα σύνθημα

Συνέντευξη στον Αντρέα Πολυκάρπου 

Νέος Πρόεδρος της ΠΟΕΔ Λάρνακας είναι ο Ανδρέας Θεοδώρου, ο οποίος παραχώρησε στο Larnakaonline μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη μιλώντας μας για τα προβλήματα στον χώρο της εκπαίδευσης, το μεταναστευτικό σε συνδυασμό με τα σχολεία μας, το λειτούργημα του δασκάλου και άλλα πολλά.

1. Μιλήστε μας για εσάς και την πορεία σας στον χώρο της εκπαίδευσης.

Γεννήθηκα στις 26 Ιουνίου 1963 και κατάγομαι από την Αραδίππου.  Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου και έχω εξομοίωση πτυχίου από το  Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είμαι νυμφευμένος με την  Βάσω Αντωνίου Θεοδώρου, επίσης εκπαιδευτικό Διευθύντρια Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης και έχω τρία παιδιά που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Εργάζομαι στη Δημοτική εκπαίδευση εδώ και 38 χρόνια και τα τελευταία 13 χρόνια ως Διευθυντής σχολείων Δημοτικής εκπαίδευσης. Ως ενεργός πολίτης και πιστεύοντας στον εθελοντισμό και την προσφορά προς το κοινό όφελος, ασχολήθηκα με το συνδικαλιστικό κίνημα από τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου. Ο συνδικαλισμός έχει αρχαιοελληνική προέλευση από τοσύνδικος/συνδικάτο που σημαίνει συνήγορος, υπερασπιστής. Στην πράξη πρόκειται για μια συλλογική δραστηριότητα ανθρώπων που ασκούν το ίδιο επάγγελμα και δραστηριοποιούνται με στόχους την προάσπιση των κοινών τους συμφερόντων και την προβολή των διεκδικήσεών τους.

Υπηρέτησα από τη θέση του Γενικού Αντιπροσώπου, του Γραμματέα της Επαρχιακής Επιτροπής ΠΟΕΔ Λάρνακας και του Μέλους του Κεντρικού Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΟΕΔ για πολλά χρόνια. Ταυτόχρονα κατέχω και  τη θέση του Αντιπροέδρου της Ανεξάρτητης Κίνησης Δασκάλων, Νηπιαγωγών και Ειδικών Εκπαιδευτικών (ΑΚΙΔΑ).

2. Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα στον χώρο της εκπαίδευσης;

Η θεματολογία που απασχολεί την Π.Ο.Ε.Δ. εστιάζεται σε τρεις άξονες:

Α. Συνδικαλιστικά θέματα,

Β. Κτηριακά θέματα και θέματα ασφάλειας και υγείας,

Γ. Εκπαιδευτικά θέματα,

Αρκετά από τα θέματα αγγίζουν διάφορους άξονες και αλληλοεπηρεάζονται.

Α. Συνδικαλιστικά θέματα

1. Υποστήριξη Διοικητικού Έργου του σχολείου: Με την αύξηση των ευθυνών στο σχολείο αλλά και των προβλημάτων που το δημόσιο σχολείο καλείται να διαχειριστεί, οι ρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν πριν από τριάντα και πλέον χρόνια, δεν αποτελούν την κατάλληλη συνθήκη για αντιμετώπιση της κατάστασης σήμερα. Είναι σαφές πως επιβάλλεται άμεσα να προωθηθούν ο μηδενισμός διδακτικού χρόνου του Διευθυντή, η δραστική μείωση διδακτικού χρόνου Βοηθών Διευθυντών, η πλήρης απασχόληση Γραμματειακού Προσωπικού σε κάθε σχολική μονάδα ανεξαιρέτως, 07:00 – 14:30 και να καθοριστεί φόρμουλα διοικητικής στελέχωσης των σχολείων.
2. Μείωση διδακτικού χρόνου εκπαιδευτικών: Επιβάλλεται η μείωση του διδακτικού χρόνου των εκπαιδευτικών Δημοτικής, έτσι ώστε να μπορούν να εκτελούν πιο αποτελεσματικά τα εξωδιδακτικά τους καθήκοντα, τα οποία έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και συνεχίζουν να αυξάνονται.
3. Αντικαταστάτες: Οι αντικαταστάτες/τριες είναι ίσως η πιο αδικημένη και πολύπαθη ομάδα στην εκπαίδευση, η οποία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια εκτός εκπαίδευσης το 2027, με τον τερματισμό του καταλόγου διοριστέων. Οι αντικαταστάτες/τριες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εκπαιδευτικού προσωπικού και απαραίτητη προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία κάθε σχολικής μονάδας. Το πρόβλημα έλλειψης αντικαταστατών/τριών εξακολουθεί να υφίσταται και η άποψή μου είναι πως το πρόβλημα θα οξύνεται μέχρι το 2027. Για να αποφύγουμε περαιτέρω όξυνση του προβλήματος εισηγούμαι βελτίωση των όρων υπηρεσίας των αντικαταστατών/τριών.
4. Αύξηση οργανικών θέσεων: Οι ολοένα αυξανόμενες ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό δυστυχώς καλύπτονται μόνο με συμβασιούχους εκπαιδευτικούς. Αυτό το γεγονός δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στη στελέχωση των σχολικών μονάδων, αστάθεια στο εκπαιδευτικό προσωπικό και επαγγελματική αβεβαιότητα σε μια μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών.
5. Προδημοτική: Είναι η άποψή μου πως στην Προδημοτική Εκπαίδευση που αποτελεί τη βάση της εκπαιδευτικής πυραμίδας πρέπει να δίνεται ανάλογη σημασία. Για την Προδημοτική Εκπαίδευση υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν. Ειδικότερα, για την κατάλληλη διοίκηση των Δημόσιων Νηπιαγωγείων πρέπει να δημιουργηθούν οι αναγκαίες οργανικές θέσεις Διευθυντριών και Βοηθών Διευθυντριών. Κάθε τμήμα πρέπει να έχει τη δική του αποκλειστική και κατάλληλα καταρτισμένη σχολική βοηθό. Η παρουσία Γραμματειακού προσωπικού σε όλα τα Νηπιαγωγεία, σε όλες τις ώρες λειτουργίας τους, θα βοηθήσει στην εύρυθμη λειτουργία των σχολείων και θα επιτρέψει στις Νηπιαγωγούς να εστιαστούν περισσότερο στα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα.
6. Ειδική Εκπαίδευση: Μια βαθμίδα η οποία έχει γνωρίσει απότομη και μεγάλη αύξηση σε μαθητικό πληθυσμό αλλά και εκπαιδευτικό προσωπικό.Επείγει ο εκσυγχρονισμός και η επικαιροποίησητης νομοθεσίας και των κανονισμών Ειδικής Εκπαίδευσης / Ενιαίας Εκπαίδευσης, έγκαιρες διαδικασίες αξιολόγησης παιδιών που παραπέμπονται στις Επαρχιακές Επιτροπές Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, εφαρμογή του θεσμού του υπεύθυνου τμήματος και στα Ειδικά Σχολεία, κ.ά.
7. Αξιολόγηση εκπαιδευτικού: Το σύστημα αξιολόγησης εκπαιδευτικού ομολογουμένως χρήζει εκσυγχρονισμού και βελτίωσης. Ως ΠΟΕΔ έχουμε ήδη καταθέσει τις εισηγήσεις μας και θεωρούμε πως ο διάλογος δεν έχει ολοκληρωθεί. Αναμένουμε πρόσκληση από το ΥΠΑΝ και συνέχισή του διαλόγου με βάση το νέο κείμενο που έχει προκύψει.
8. Καταγγελίες Γονιών: Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η τάση να γίνονται μαζικές καταγγελίες προς το Υπουργείο, πολλές φορές χωρίς να προηγείται οποιοσδήποτε διάλογος με το σχολείο. Παρατηρείται επίσης δημοσιοποίηση καταγγελιών και διαπόμπευση σχολείων και συναδέλφων στα ΜΚΔ ανεξέλεγκτα. Οι πλείστες από αυτές τις καταγγελίες είναι αβάσιμες, εκδικητικές και κακόβουλες. Επιβάλλεται να ετοιμαστεί ένας κώδικας καταγγελιών που να φέρνει τον καταγγέλλοντα προ των ευθυνών του και να αναλαμβάνει και τη νομική ευθύνη για το περιεχόμενο της καταγγελίας. Πρέπει δε να ξεκαθαριστεί, πως οι καταγγελίες πρέπει να είναι επώνυμες, ενυπόγραφες και στοιχειοθετημένες.

Β. Κτηριακά θέματα και θέματα ασφάλειας και υγείας

1. Κλιματιστικά, συσκευές καθαρισμού αέρα, ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων:Η κλιματική κρίση καθιστά την ανάγκη εγκατάστασης κλιματιστικών επιτακτική, χωρίς άλλη καθυστέρηση.
2. Ανέγερση νέων σχολικών μονάδων: Η ραγδαία ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών αυξάνει τον μαθητικό πληθυσμό και έχει δημιουργήσειτην ανάγκη ανέγερσης νέων σχολείων για να μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της εκπαίδευσης.
3. Αίθουσες πολλαπλής χρήσης – Κατάλληλη υποδομή υπαίθριων χώρων άθλησης: Οι εγκαταστάσεις αρκετών σχολείων και κυρίως τα γήπεδά τους θυμίζουν άλλες εποχές. Χωμάτινα γήπεδα ή γήπεδα από άσφαλτο, δεν έχουν θέση στο σχολείο του 2024 αφού είναι επικίνδυνα για την ασφάλεια και την υγεία των μαθητών/τριών.

4. Ασφάλεια Σχολείων – Κάμερες – Περιφράξεις: Το φαινόμενο των βανδαλισμών ή των διαρρήξεων σχολικών μονάδων έχει καταντήσει μάστιγα. Η ασφάλεια στις σχολικές μονάδες πρέπει να ενισχυθεί, με την εγκατάσταση συστημάτων ασφαλείας και καμερών,την 24ωρη φύλαξη των σχολείων και την αύξηση περιπολιών της Αστυνομίας.

7. Νοσηλευτικό προσωπικό: Τα ατυχήματα και οι τραυματισμοί αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας των σχολικών μονάδων. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι εκπαιδευτικοί φροντίζουν και περιθάλπουν τα παιδιά, χωρίς όμως να είναι επαρκώς επιμορφωμένοι για αυτό τον σκοπό. Για αυτό τον σκοπό θα μπορούσε να στελεχωθούν τα σχολεία με σχολικούς νοσηλευτές.
8. Αίθουσες Ειδικής Εκπαίδευσης και Λογοθεραπείας: Σύμφωνα με τη νομοθεσία περί Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, κάθε αίθουσα Ειδικής Εκπαίδευσης πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προδιαγραφές. Αντί αυτού, σε αρκετές αίθουσες Ειδικής Εκπαίδευσης και Λογοθεραπείας δεν εφαρμόζεται η συγκεκριμένη πρόνοια του νόμου ενώ σε αρκετά Νηπιαγωγεία δεν υπάρχουν καν αίθουσες Λογοθεραπείας.

Γ. Εκπαιδευτικά θέματα

1. Αναθεώρηση και εκσυγχρονισμός διδακτικών εγχειριδίων και Αναλυτικών Προγραμμάτων και ανάλογη μείωση της ύλης
2. Δημιουργία Τράπεζας εκπαιδευτικού υλικού.
3. Ενισχυτική διδασκαλία: Ο θεσμός της ενισχυτικής διδασκαλίας ήταν μια πρακτική η οποία αποδεδειγμένα είχε βοηθήσει τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Μετά από έγκαιρη διάγνωση, η ενίσχυση των μαθητών/τριών από τον δάσκαλο ή τη δασκάλα που γνωρίζει από πρώτο χέρι ποιες είναι οι μαθησιακές αυτές δυσκολίες, μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα βοηθητική.
4. Παραβατικότητα: Η αποτελεσματική αντιμετώπιση της παραβατικότητας εντός των σχολικών μονάδων ίσως είναι η μοναδική καινοτομία που μπορεί να προκαλέσει την πιο θεαματική αλλαγή στη σχολική πραγματικότητα αλλά και στα μαθησιακά αποτελέσματα. Ο φάκελος παραβατικότητα πρέπει επιτέλους να ανοίξει και να γίνει θεσμικός διάλογος έτσι ώστε να καταρτιστεί ολοκληρωμένο πλάνο ολιστικής αντιμετώπισης και πρόληψης.
5. Συμβουλευτικό – Εποπτικό προσωπικό: Ο ρόλος που επιτελούν οι σύμβουλοι αδιαμφισβήτητα είναι υποστηρικτικός και πολύτιμος για τις σχολικές μονάδες και για τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Δυστυχώς, σε αρκετά γνωστικά αντικείμενα ο αριθμός των συμβούλων δεν επαρκεί (π.χ. Προδημοτική) ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που το ΥΠΑΝ δεν προσφέρει συμβουλευτικό έργο στους εκπαιδευτικούς (π.χ. στην Ειδική Εκπαίδευση). Παρομοίως, οι θέσεις επιθεωρητών στην Προδημοτική και Ειδική Εκπαίδευση δεν επαρκούν για τις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες αυτών των βαθμίδων.

Αυτά είναι μόνο τα κυριότερα ζητήματα που απασχολούν τους εκπαιδευτικούς Δημοτικής, Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης. Δηλώνουμε την ετοιμότητά μας να συμβάλουμε ενεργά στον θεσμικό διάλογο για την επίλυση αυτών των ζητημάτων αλλά και όλων όσων ταλανίζουν τη Δημόσια Εκπαίδευση και αφορούν τον λειτουργό της, με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των εκπαιδευτικών και της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

3. Πώς το μεταναστευτικό αλλάζει την «εικόνα» της παιδείας μας;

Το δικαίωμα εκπαίδευσης διασφαλίζεται από το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και καλύπτει όχι μόνο τους πολίτες της Δημοκρατίας αλλά και οποιονδήποτε άλλο πολίτη, ανεξαρτήτως αν διαμένει νόμιμα ή όχι στο νησί μας. Επομένως, το ΥΠΑΝ έχει ως βασική του αρχή την παροχή εκπαίδευσης σε όλους/ες ανεξαιρέτως τους/τις μαθητές/μαθήτριες, χωρίς καμία απολύτως διάκριση.

Ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας των σχολείων της Κύπρου δημιούργησε νέα δεδομένα ως προς τη σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού. Στις σχολικές τάξεις φοιτά ένας μεγάλος αριθμός παιδιών (υπολογίζεται πέραν του 20% του συνόλου των παιδιών με αυξημένα ποσοστά στις μικρότερες ηλικίες) τα οποία μαθαίνουν την ελληνική ως δεύτερη/πρόσθετη γλώσσα.

Το ΥΠΑΝ έχει προχωρήσει στην ετοιμασία «Κειμένου Πολιτικής για την Ένταξη των Μαθητών με Μεταναστευτική Βιογραφία στο Κυπριακό Εκπαιδευτικό Σύστημα» και η αρμόδια Διατμηματική Επιτροπή έχει αναπτύξει Σχέδιο Δράσης για την εφαρμογή του.

Με βάση το εν λόγω Κείμενο Πολιτικής, μαθητής/μαθήτρια με μεταναστευτική βιογραφία ορίζεται εκείνος/η που έχει ο/η ίδιος/α βιώσει μετανάστευση ή έχει τον έναν ή/και τους δύο γονείς μετανάστες.

Ταυτόχρονα καθορίζεται ο τρόπος παραχώρησης του χρόνου ενισχυτικής διδασκαλίας για την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα, τόσο για τα σχολεία που ανήκουν στο πρόγραμμα ΔΡΑ.Σ.Ε.+ (Δράσεις Σχολικής και Κοινωνικής Ένταξης) όσο και για τα υπόλοιπα σχολεία. Τη σχολική χρονιά 2023-2024  συμμετείχαν στο πρόγραμμα ΔΡΑ.Σ.Ε.+ 91 Δημοτικά Σχολεία.

Οι ομάδες που δημιουργούνται για την παροχή ενίσχυσης στην ελληνική γλώσσα, αφορούν στα:

• αρχάρια παιδιά της Α΄ τάξης,
• αρχάρια παιδιά μεγαλύτερων τάξεων Β΄-Στ΄
• παιδιά που παρακολουθούν ενίσχυση για δεύτερη χρονιά.

Επίσης στάλθηκαν στα σχολεία τρεις Οδηγοί για τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία:

– Οδηγός για Διαχείριση Κοινωνικοπολιτισμικής Ετερότητας

– Οδηγός για Γονείς Διαμεσολαβητές

– Οδηγός Εκπαιδευτικού για διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας

Θεωρώ ότι τον τελευταίο χρόνο γίνεται μια πολύ σοβαρή προσπάθεια στήριξης των σχολείων, με επιπλέον εκπαιδευτικό προσωπικό που ανήκει στη σχολική μονάδα και το οποίο βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά. Για πρώτη φορά έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, που ενισχύει τα σχολεία, τους εκπαιδευτικούς και τα παιδιά  εντός της σχολικής μονάδας.

Βέβαια η καθημερινότητα στα σχολεία παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες και προβλήματα. Ενδεικτικά αναφέρω μερικά από αυτά και τα οποία αφορούν :

• στις συνεχείς μετακινήσεις αυτών των οικογενειών
• στα σχολεία όπου υπάρχει αυξημένος αριθμός παιδιών με μεταναστευτική βιογραφία
• στα συναισθηματικά και άλλα προβλήματα που κουβαλούν μαζί τους αυτά τα παιδιά λόγω βίαιων πολλές φορές εμπειριών που έζησαν
• στη δυσκολία κοινής γλώσσας επικοινωνίας με τα παιδιά και τις οικογένειές τους
• σε θέματα παραβατικότητας
• σε θέματα ομαλής ένταξης και προσαρμογής

4. Πώς αξιολογείτε το επίπεδο της Δημοτικής μας εκπαίδευσης;

Η Δημοτική εκπαίδευση στην Κύπρο βρίσκεται σε πολύ ψηλό επίπεδο. Το προσωπικό που στελεχώνει τα δημόσια σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης είναι άριστα καταρτισμένο και προσοντούχο. Αναντίλεκτα το προσωπικό εργάζεται με ζήλο και μεράκι καταθέτοντας την ψυχή του καθημερινά.

Είναι γενικά παραδεκτό, πως παράγεται σπουδαίο εκπαιδευτικό έργο στα σχολεία μας και πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί καλύπτουν ακόμη και κενά που προκύπτουν από τις αδυναμίες του Υπουργείου. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η συγκινητική δουλειά που έγινε επί πανδημίας, που οι εκπαιδευτικοί σήκωσαν το βάρος της τηλεκπαίδευσης με ελάχιστα μέσα και με το Υπουργείο να είναι κατώτερο των περιστάσεων.

Στα σχολεία μας γίνονται πολλές και ενδιαφέρουσες δράσεις με επίκεντρο τους μαθητές. Είναι κρίμα που αυτές οι δράσεις δεν προβάλλονται όσο θα έπρεπε. Σημειώνεται επίσης πως τα τελευταία χρόνια η Δημοτική εκπαίδευση έχει παρουσιάσει θεαματική άνοδο σε διεθνείς εξετάσεις (TIMSSκαι PIRLS). Αν και για τις συγκεκριμένες εξετάσεις υπάρχει μεγάλη συζήτηση για τους σκοπούς που εξυπηρετούν και για το πώς χρησιμοποιούνται από τις κυβερνήσεις των διαφόρων χωρών, δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός πως κι εδώ η δημόσια δημοτική εκπαίδευση, φαίνεται να προοδεύει.

5. Ως δάσκαλος, θεωρείτε ότι το λειτούργημα σας αναγνωρίζεται επαρκώς από την κυπριακή κοινωνία;

Τα τελευταία χρόνια και με αποκορύφωμα το 2018, οι εκπαιδευτικοί και γενικότερα το Δημόσιο Σχολείο, δέχτηκαν και ενίοτε δέχονται αλλεπάλληλα και συνεχή κτυπήματα. Η απαξίωση του εκπαιδευτικού, η μείωση του κύρους, της αυτονομίας και της αξιοπρέπειάς του, η αμφισβήτηση και οι προσβολές ήταν και είναι καθημερινό φαινόμενο. Είναι δε κάτι που απασχολεί έντονα τους/τις εκπαιδευτικούς και αποτελεί παράγοντα αυξημένου εργασιακού άγχους και ματαίωσης.

Για χρόνια, βιώνουμε αναφορές και δημοσιεύματα που τοποθετούνται με τρόπο ισοπεδωτικό, σχεδόν πάντα μονόπλευρο, χωρίς το στοιχείο της αντικειμενικότητας ή έστω της δημοσιογραφικής ή τεχνοκρατικής έρευνας και τις πλείστες φορές αποσπασματικά. Πολλές φορές, ανώτατοι αξιωματούχοι της Πολιτείας, βουλευτές, οργανωμένοι ή μεμονωμένοι γονείς, ΜΜΕ, χρησιμοποίησαν/χρησιμοποιούν ατυχή και μεμονωμένα περιστατικά και με μια μονοκονδυλιά, με γενικεύσεις ή υπεραπλουστεύσεις, πυροβολούν το Δημόσιο Σχολείο.

Ο δάσκαλος και η δασκάλα, απαξιώθηκαν στα μάτια των παιδιών και των γονιών. Το επιστημονικό κύρος και ο ρόλος τους διαβρώθηκαν και αποψιλώθηκαν.

Την ίδια ώρα, οι παρεμβάσεις στο έργο του σχολείου και οι απαιτήσεις γονιών, παιδιών, τοπικών φορέων κ.ά., είναι έντονες και επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία του. Ας αναλογιστεί ο καθένας, αν το να εργάζεται κάποιος με το καθεστώς του φόβου, της συνεχούς αμφισβήτησης, της απαξίωσης κλπ. βοηθά με οποιοδήποτε τρόπο το Δημόσιο Σχολείο.

Είναι αφελές εξάλλου, να θεωρεί οποιοσδήποτε, πως με ταπεινωμένους εκπαιδευτικούς που δεν χαίρουν σεβασμού από την κοινωνία θα αποδώσουν, θα έχουν κίνητρο, θα τύχουν σεβασμού και τελικά θα κάνουν τη διαφορά!

Εμείς ως εκπαιδευτικοί, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία των γονιών και παιδιών,  που είναι στην τελική τα θύματα αυτής της σαθρής κατάστασης, προσβλέπουμε και απαιτούμε αλλαγή προς το καλύτερο! Το χαρούμενο, δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο πρέπει να πάψει να θεωρείται απλά ένα σύνθημα και να γίνει πράξη.

Oι προσφάτως ψηφισμένοι Κανονισμοί Λειτουργίας των Σχολείων είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Επιβάλλεται όμως να προωθηθούν τάχιστα κι άλλες νομοθεσίες ή θεσμοθετημένα πλαίσια που να θωρακίζουν το Δημόσιο Σχολείο αλλά και το κύρος, την αυτονομία και την αξιοπρέπεια του επιστήμονα εκπαιδευτικού.

6. Ως Πρόεδρος της ΠΟΕΔ Λάρνακας, τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει στα σχολεία της πόλης και επαρχίας μας;

Θεωρώ ότι τα σχολεία της πόλης και επαρχίας της Λάρνακας αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα και θα πρέπει να τύχουν μεγαλύτερης στήριξης και βοήθειας από την πολιτεία. Συγκεκριμένα εστιάζω στα πιο κάτω :

• O μεγάλος αριθμός παιδιών με μεταναστευτική βιογραφία σε ορισμένα σχολεία έχει αλλάξει το δημογραφικό χάρτη των σχολείων αυτών και επηρεάζει την μαθησιακή διαδικασία καθώς και την εύρυθμή τους λειτουργία. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα παιδιά αυτά αποτελούν την πλειοψηφία και προέρχονται μάλιστα από διάφορες χώρες και με διαφορετικές κουλτούρες νοοτροπίες και ιδιαιτερότητες. Επιβάλλεται η σταδιακή ανακατανομή των παιδιών σε όλα τα σχολεία. Αυτό θα λύσει πάρα πολλά προβλήματα και θα βοηθήσει στην ομαλή ένταξη αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους στην ευρύτερη κοινωνία της Κύπρου.
• Ο υπερπληθυσμός σε ορισμένες σχολικές μονάδες δημιουργεί στεγαστικά, εκπαιδευτικά καιαλλά προβλήματα. Καταργούνται εργαστήρια για να γίνουν αίθουσες διδασκαλίας και δεν υπάρχουν διαθέσιμες αίθουσες Ειδικής Εκπαίδευσης, Λογοθεραπείας, ενισχυτικής διδασκαλίας και διδασκαλίας παιδιών με μεταναστευτική διδασκαλία. Ταυτόχρονα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας/υγείας για τα παιδιά. Το διοικητικό , συντονιστικό και οργανωτικό έργο των Διευθύνσεων επηρεάζεται αρνητικά. Επιβάλλεται η ανέγερση νέων σύγχρονων σχολικών μονάδων ιδιαίτερα σε αναπτυσσόμενες περιοχές (Βορόκληνη, Λειβάδια, Αραδίππου κ.ά.). Ιδιαίτερα επισημαίνω το Ειδικό Σχολείο «Αγίου Σπυρίδωνα» με αυξημένο αριθμό παιδιών και σοβαρή έλλειψη χώρων και εξοπλισμού. Η προσοχή μας και οι ευαισθησίες μας προς αυτά τα παιδιά επιβάλλουν την ανέγερση ενός ακόμη Ειδικού Σχολείου στην πόλη μας.
• Θεωρώ ότι τα σχολεία της πόλης της Λάρνακας αλλά και σε ορισμένες κοινότητες της επαρχίας αποτελούν το φτωχό συγγενή της Κύπρου. Οι σχολικές εφορείες που αποτελούν το βασικό στήριγμα των σχολικών μονάδων φαίνεται ότι για διάφορους λόγους που δεν εξυπηρετεί να τους αναλύσουμε τώρα, δεν κατάφεραν να αναβαθμίσουνκτιριακά τα σχολεία και δεν τα έχουν εξοπλίσει όπως θα έπρεπε. Ευελπιστούμε ότι μετά την νέα νομοθεσία που εφαρμόζεται πλέον από την 1^η Ιουλίου, τα νέα σώματα που δημιουργούνται θα καλύψουν αυτό το κενό,διεκδικώντας τα ανάλογα κονδύλια από την πολιτεία και θα βελτιώσουν την ποιοτική και ποσοτική στήριξη των σχολικών μονάδων.

Καταληκτικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλες και όλους τις/τους συναδέλφισσες/ους που μας εμπιστεύτηκαν με τη ψήφο τους και υπόσχομαι ότι τόσο εγώ όσο και όλα τα μέλη της Επαρχιακής Επιτροπής ΠΟΕΔ Λάρνακας θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες τους.