Το μνημείο που ανεγέρθηκε για να θυμίζει την προσφορά της αδερφής Σοφίας, ήταν το πρώτο που στήθηκε σε παγκύπρια κλίμακα και στην αρχή κοσμούσε το δρόμο που είναι γνωστός ως πλατεία Παλλάς στην Λάρνακα.
Μετά (άγνωστο το πότε και γιατί), το μετέφεραν μπροστά από το σημερινό Σχολείο Καλογραιών. Στα τέλη το 2003 ξαναμετακινήθηκε, μέσα στα πλαίσια εξωραϊσμού της πλατείας από τον Δήμο της πόλης και ακολούθως συντηρήθηκε και επανατοποθετήθηκε στο ίδιο σημείο.
Το μνημείο αυτό είναι κατασκευασμένο εξολοκλήρου από μαντέμι, είναι ουσιαστικά μια βρύση, το στόμιο της οποίας είναι ένα πουλί πελεκάνος, στη μέση 4 κιόνων.
Ακριβώς κάτω από τον πελεκάνο και σε απόσταση περίπου 50 εκατοστών υπάρχει μια μικρή αβαθής κολυμβήθρα σε σχήμα ρόδακα η οποία συγκρατούσε το νερό.
Σχετική πληροφορία από τις αδερφές μοναχές, μα πληροφορεί ότι στα παλιά χρόνια, πριν τη δημιουργία του υδραγωγείου της πόλης, οι κάτοικοι ερχόντουσαν για να πάρουν νερό από εκεί.
Μετά τον θάνατο της αδελφής Sophie Chambon, στις 21 Απριλίου 1894, η αδελφότητα για να τιμήσει την προσφορά της στην Ρωμαιοκαθολική Αποστολή, σε συνεργασία με την Αγγλική κυβέρνηση και τις αρχές της πόλης έδωσε εντολή σε κάποιον καλλιτέχνη (άγνωστος) να φιλοτεχνήσει το μνημείο.
Το πουλί πελεκάνος επιλέγηκε ως σύμβολο προσφοράς, διότι όταν δεν βρίσκει κάτι για να ταΐσει τα μικρά του, τους δίνει και πίνουν από το αίμα του , προκαλώντας έτσι το θάνατο του.
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν μέσα στο 1895 από το τότε Δήμαρχο της πόλης κ. Νικόλαο Ρώσο σε μια σεμνή τελετή, παρουσία εκπροσώπων της Αποικιοκρατικής κυβέρνησης και των μελών της αδελφότητας Saint Joseph στη
Λάρνακα.
Η αδελφή Sophie Chambon, Γαλλίδα στην καταγωγή, ήταν μέλος της αδελφότητας Josephκαι έφτασε στην Κύπρο με άλλες μοναχές το 1871.
Εκεί εργάστηκε άοκνα για 23 συνεχή χρόνια μέχρι την κοίμηση της.
Περιέθαλψε χιλιάδες και έσωσε τις ζωές πολλών ανθρώπων. Δεν έκανε διάκριση φύλου, χρώματος ή εθνικότητας.
Εκτιμήθηκε πολύ από τους κατοίκους της πόλης της Λάρνακας και της ευρύτερης περιοχής και τύγχανε ιδιαίτερου σεβασμού από τους Τούρκους του νησιού οι οποίοι την ευλαβούνταν και σέβονταν πολύ.
Εικόνες: Τάσος Αναστάση
Πηγή: «Μνημειακά έργα της Λάρνακας», εκδ. Δήμου Λάρνακας, 2004
