Κάπου θα ξεσπούσε η Ανόρθωση. Κάποιος θα την πλήρωσε. Αργά ή γρήγορα θα γινόταν και αυτό και για την Ανόρθωση ίσως είναι ένα ιδανικό χρονικό σημείο που της δίνει μεγάλη δυναμική ενόψει και των αγώνων του κυπέλλου που πλησιάζουν.
Η νίκη με το επιβλητικό 4-1 απέναντι στην Ομόνοια ήταν πέρα για πέρα δίκαιη. Ένας Μραζ ξεσήκωσε όλο το «Αντώνης Παπαδόπουλος». Ένας κόσμος που είναι λες και η Ανόρθωση πάει για πρωτάθλημα. Απλά του βγάζεις το καπέλο. Μία Ανόρθωση απολαυστική και ουσιαστική με τον Βέσκο Μιχαίλοβιτς να βάζει την σφραγίδα του.
Οι υποσχέσεις των προηγούμενων βδομάδων έγιναν πράξεις από τον τεχνικό της «Κυρίας». Το έλεγε και το πίστευε ότι η ομάδα του μπορεί να παίξει καλύτερα. Κανείς όμως έχω την εντύπωση δεν περίμενα αυτό το ξέσπασμα, αυτό το πάθος, την τρέλα που είχε ο κόσμος και την μετέφερε και στους παίκτες.
Οι νεοφερμένοι έχουν ήδη δώσει πράγματα και έχουν μπει στο πετσί της ομάδας, κάτι εξαιρετικά σημαντικό τη δεδομένη χρονική στιγμή. Η Ανόρθωση πήρε πέντε γκολ στα τελευταία της παιχνίδια και τα πέντε από παίκτες που τώρα ήρθαν. Δυο από τον Αντονίν και άλλα τρία από τον Μραζ.
Στο τακτικό κομμάτι η ομάδα της Αμμοχώστου δούλεψε εξαιρετικά. Ακόμη και όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ από δικό της λάθος κατάφερε να αντιδράσει άμεσα, να φέρει στα ίσα το ματς λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου και σε ένα καθοριστικό σημείο. Στο δεύτερο μέρος μία ομάδα υπήρχε στο γήπεδο. Η Ομόνοια δεν απείλησε, η Ανόρθωση κυριάρχησε και πήρε μία νίκη που της δίνει τεράστια ώθηση και της… φτιάχνει χαρακτήρα ενόψει της συνέχειας.
Πάνος Λάρκος
