Ο Ανδρέας Παρασκευά γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1962. Αποφοίτησε από το Λύκειο Αγίου Γεωργίου Λάρνακας. Είχε δασκάλους την Έλλη Μιτζή, την Αντρούλα Αντωνιάδου και τον Εύρο Ευρυβιάδη.
Την πρώτη του έκθεση την έκανε στο σχολείο με τη βοήθεια των συμμαθητών του. Παρότι μαθητής του Πρακτικού, τον προόριζαν για γιατρό, ο Ανδρέας ακολούθησε το δύσβατο μονοπάτι της καρδιάς του που ήταν η ζωγραφική και τα χρώματα. Από τους 100 υποψήφιους Κύπριους για τη Σχολή Καλών Τεχνών, εισήχθησαν πέντε, ανάμεσά τους και ο Ανδρέας (τόσο ήταν το όριο τότε).
Μαθήτευσε κοντά στους Δημήτρη Μυταρά, Παναγιώτη Τέτση, στον Θ. Εξαρχόπουλο χαρακτική και στον Β. Βασιλειάδη σκηνογραφία. Αποφοίτησε με Άριστα.
Εργάστηκε ως σκηνογράφος στη Λυρική Σκηνή Αθηνών, στο Ελεύθερο Θέατρο και στα Ελληνικά Τηλεοπτικά κανάλια. Σήμερα σε θεατρικές σκηνές της Κύπρου.
Το 1999 επέτρεψε στην Κύπρο και διορίστηκε καθηγητής Τέχνης στη Μέση Εκπαίδευση. Ζει μόνιμα στη Λάρνακα. Απ’ όλες τις ιδιότητές του, του εκπαιδευτικού, του ζωγράφου, του εικαστικού και του σκηνογράφου, ο ίδιος δηλώνει Ζωγράφος. Τα θέματά του δεν είναι οι νεκρές φύσεις, τα τοπία κ.λπ.
Ο ζωγραφικός του κόσμος διεισδύει στην ανθρώπινη φύση και αποκαλύπτει με καταπληκτικά χρώματα και προσωπικές φόρμες τα ανθρώπινα αδιέξοδα, της απόγνωσης, της καταπίεσης, της μοναξιάς και της κοινωνικής απαξίωσης. Ακινητοποιεί στο καναβάτσο τα παιδικά όνειρα, τις μνήμες και την αθωότητα (βλ. σχόλιο).
Τη σχέση του ανθρώπου με τα ζώα, σχέση αγάπης αλλά και ενίοτε και βαρβαρότητας (βλ. σχόλιο). Από τα ταξίδια στην Αίγυπτο διαβλέπει στο έργο του την επερχόμενη προσφυγική κρίση πριν ακόμα αυτή ξεκινήσει και την αποτυπώνει με δραματικές πινελιές (βλ. σχόλιο). Και όλα αυτά μέσα από δικές σουρεαλιστικές φόρμες και προσωπικές μυθοπλασίες.
Για τα χρώματά του τι να πω! Για ‘κείνο το βυζαντινό πορφυρό, το μπλε, το κίτρινο. Ο πλούσιος χρωματικός του κόσμος θεραπεύει ευθύς τα ξεθωριασμένα ανθρώπινα συναισθήματα.
Τελικά Ανδρέα Παρασκευά σε ευχαριστούμε που δεν έγινε γιατρός αλλά ζωγράφος!
Πηγή: Σκαλιώτικες Αναδρομές
