Της Κατερίνας Μιχαήλ
Κάπου το χάσαμε…κάποιος νιώθει πιο βαριά τη μοναξιά στο πετσί του ή ίσως και οι δύο με έναν διαφορετικό τρόπο. Οι άλλοτε ερωτευμένοι με μεγάλα όνειρα παραδόθηκαν σε ρουτίνες, σε σιωπή και σε μπερδεμένα συναισθήματα.
Από τον καναπέ του γραφείου ακούγονται ιστορίες αλληλοκατηγοριών, παραπόνων, χαμένων προσδοκιών την ίδια ώρα που ακούγονται συναισθήματα άγχους, μοναξιάς, ανησυχίας. Οι άνθρωποι πολώνονται μεταξύ δίκαιου και άδικου, καλού και κακού, σωστού και λάθους και έτσι οδηγούνται σε επικοινωνίες που παραμένουν στην επιφάνεια ενισχύοντας το πρόβλημα.
Σε μια σχέση όμως δεν είναι το εγώ ή το εσύ είναι το μαζί. Οι άνθρωποι ξεχνούν ότι μιλώντας για τη σχέση εννοούν το οικοδόμημα που χτίζουν μαζί. Σε αυτό το σημείο δεν σημαίνει πως ο καθένας δεν επηρεάζεται από την προσωπική του ιστορία, την ιστορία της οικογενειακής του προέλευσης ή τα προσωπικά του βιώματα.
Σκοπός της βελτίωσης της επικοινωνίας του ζευγαριού είναι να καταφέρει το ζευγάρι να μιλήσει για τη σχέση και όχι να κατηγορεί τον σύντροφο του. Στον έρωτα τείνουν οι άνθρωποι να συσπειρώνονται με τον άνθρωπο τους χωρίς να βλέπουν τη διαφορετικότητα τους. Περνώντας σε ένα επόμενο στάδιο σχέσης ξεκινά η αναγνώριση για τη διαφορετικότητα του καθενός. Μια διαφορετικότητα που καλείται ο σύντροφος να αποδεχτεί και να δείξει σεβασμό. Έτσι επιτρέπει με τον τρόπο αυτό να μπορεί να είναι ο εαυτός του, χωρίς να φοβάται ότι μπορεί να κριθεί ή να απορριφθεί με οποιοδήποτε τρόπο.
Ακόμη η μακρόχρονη σχέση του ζευγαριού συνδέεται κα με αλλαγές στους ρόλους τους. Δηλαδή μια σύντροφος δεν είναι μόνο σύντροφος, είναι μητέρα, ίσως εργαζόμενη ή νοικοκυρά στο σπίτι όπου δεν υπάρχει ωράριο εργασίας. Η ανάγκη της επίδοσης, που προκύπτει από τη σημερινή κοινωνία, θέτει τους ανθρώπους στη διαδικασία να προσπαθούν να είναι οι καλύτεροι σε όλους τους ρόλους και συνήθως ξεχνούν τον την σύντροφο τους.
Επίσης το ζευγάρι χρειάζεται να μάθει να επικοινωνεί συναισθήματα και σκέψεις με έναν τρόπο ώστε η απόσταση που δημιουργείται από μια διαφορετική θέαση ή διαφορετικό βίωμα να μην είναι τέτοια που να θεωρηθεί κίνδυνος για διάλυση της σχέσης.
Ένα από τα ζητήματα στις σχέσεις αφορά το ερώτημα «Με ακούς;». Η εξέλιξη των ζευγαριών στις χολυγουντιανές ταινίες δεν είναι η ίδια όπως την ζωή. Χρειάζεται μια νέα αφήγηση της ιστορίας του ζευγαριού με έναν τρόπο που ο ένας σύντροφος να αφουγκράζεται τον σύντροφο του.
Κατερίνα Μιχαήλ
Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
Σύμβουλος Ζευγαριών και Σχέσεων
Κοινωνιολόγος
ΠΣΨΘ / ECP / EFTA
Τηλ.96409488
