Πόσο καιρό αντέχει το κρασί σε ανοιγμένο μπουκάλι

Όλοι το έχουμε πάθει. Ανοίγουμε ένα μπουκάλι κρασί μετά τη δουλειά ή για ένα δείπνο και μέχρι το τέλος της βραδιάς έχει απομείνει μισό μπουκάλι. Τώρα τι κάνουμε με αυτό;

Ή, ακόμα χειρότερα, κοιμόμαστε και όταν ξυπνάμε βρίσκουμε το αγαπημένο μας μπουκάλι κρασί ακόμα στον πάγκο ανοιχτό και εκτεθειμένο. Φυσικά, δεν θέλουμε να πετάξουμε το μπουκάλι, αλλά είναι ακόμα ασφαλές να το πιούμε;

Πραγματικά δεν υπάρχει ένας αυστηρός κανόνας σχετικά με το πόσο διαρκεί το κρασί αφού το ανοίξουμε. Η αλήθεια είναι ότι εξαρτάται από το είδος του κρασιού και τον τρόπο αποθήκευσης.

Πόσο διαρκεί το κρασί σε ανοιγμένο μπουκάλι;
Γενικά, τα επιτραπέζια κρασιά, τα οποία είναι τα μη αφρώδη ερυθρά και λευκά, διαρκούν τρεις έως πέντε ημέρες μετά το άνοιγμα τους. Τα ενισχυμένα κρασιά, όπως το Port ή το Sherry, μπορούν να διαρκέσουν μερικές εβδομάδες ή και μήνες μετά το άνοιγμα τους.

Παρακάτω υπάρχει μια πλήρης ανάλυση για το πόσο διαρκεί κάθε είδος κρασιού μετά το άνοιγμά του, καθώς και πώς να αποθηκεύσουμε το κάθε κρασί για να το διατηρήσουμε φρέσκο.

Ερυθρό κρασί
Αν ξανακλείσει με φελλό και αποθηκευτεί σε δροσερό, σκοτεινό μέρος, το κόκκινο κρασί μπορεί να διαρκέσει τρεις έως πέντε ημέρες μετά το άνοιγμά του. Τα κρασιά με περισσότερες τανίνες, που είναι οι πικρές ενώσεις από τη φλούδα, τους σπόρους και τους μίσχους των σταφυλιών και τα ξύλινα βαρέλια, προστατεύονται περισσότερο από το οξυγόνο και τείνουν να διαρκούν περισσότερο. Έτσι τα ανοιχτόχρωμα κόκκινα κρασιά με λιγότερες τανίνες, όπως το Pinot Noir, δεν θα διαρκέσουν τόσο πολύ όσο τα πλούσια κόκκινα με περισσότερες τανίνες, όπως το Shiraz.

Εάν δεν μπορούμε να βρούμε ένα δροσερό, σκοτεινό μέρος για να αποθηκεύσουμε το κόκκινο κρασί, είναι προτιμότερο να τοποθετήσουμε το κρασί στο ψυγείο αντί να το αφήσουμε έξω.

Ελαφρύ λευκό κρασί, γλυκό και ροζέ
Αν ξανακλείσει και αποθηκευτεί στο ψυγείο, το ανοιγμένο λευκό κρασί μπορεί να διαρκέσει μεταξύ πέντε και επτά ημερών. Το κρασί μπορεί να χάσει μερικές από τις γεύσεις του καθώς αρχίζει να οξειδώνεται, αλλά θα είναι ακόμα πόσιμο για έως και μια εβδομάδα. Ας μην περιμένουμε, όμως, να έχει την ίδια γεμάτη φρουτώδη γεύση.

Λευκό κρασί
Αν ξανακλείσει με φελλό και αποθηκευτεί στο ψυγείο, το γεμάτο σώμα λευκό κρασί μπορεί να διαρκέσει τρεις έως πέντε ημέρες μετά το άνοιγμά του. Τα λευκά κρασιά, όπως το Chardonnay και το Μοσχάτο, είναι πιθανό να οξειδωθούν γρήγορα επειδή εκτίθενται σε περισσότερο οξυγόνο κατά τη διαδικασία γήρανσης.

Εάν πίνουμε πολύ λευκό κρασί, ίσως θα έπρεπε να αγοράσουμε ένα πώμα κρασιού που θα εξασφαλίσει αεροστεγή σφράγιση στο μπουκάλι για να διατηρείται το κρασί φρέσκο ​​για περισσότερο.

Αφρώδες κρασί
Τα αφρώδη κρασιά, όπως η σαμπάνια και το Prosecco, αρχίζουν να χάνουν την γεύση τους αρκετά γρήγορα μόλις ανοίξουν. Εάν θέλουμε πραγματικά να σώσουμε ένα μπουκάλι, θα χρειαστούμε ένα πώμα αφρώδους κρασιού — και ακόμη και τότε, το κρασί θα διαρκέσει μόνο περίπου μία έως τρεις ημέρες στο ψυγείο πριν χάσει όλο του το σώμα.

Ενισχυμένο κρασί
Αν τα κλείσουμε με φελλό και τα αποθηκεύσουμε σε δροσερό, σκοτεινό μέρος, τα εμπλουτισμένα κρασιά, που ονομάζονται συνοδευτικά, μπορούν να διαρκέσουν έως και 28 ημέρες μετά το άνοιγμα τους. Σε γενικές γραμμές, όσο πιο γλυκό είναι το κρασί – όπως το Port, το Sherry και το Marsala – τόσο περισσότερο διαρκεί.

Ορισμένα ενισχυμένα κρασιά, συγκεκριμένα το Marsala και το Madeira, μπορούν να διαρκέσουν μήνες μετά το άνοιγμα τους. Αυτά τα κρασιά έχουν ήδη οξειδωθεί και μαγειρευτεί, επομένως η διάρκεια ζωής τους είναι πολύ μεγαλύτερη επειδή το οξυγόνο δεν μπορεί να τα αλλοιώσει πια.

Κρασί σε κουτί
Μόλις ανοιχτεί, το κρασί σε κουτί μπορεί να διαρκέσει έως και έξι εβδομάδες στο ψυγείο μας. Αλλά σε αντίθεση με ένα μπουκάλι κρασί, το κρασί σε κουτί έχει μια καθορισμένη ημερομηνία λήξης, επειδή τα κρασιά σε συσκευασία δεν προορίζονται να παλαιώσουν όπως σε ένα μπουκάλι. Θα πρέπει να πίνουμε κρασιά που δεν έχουν ανοιχτεί μέσα σε ένα χρόνο από την αγορά, διαφορετικά θα χαλάσουν.

Πώς θα καταλάβουμε αν το κρασί έχει χαλάσει
Αρχικά είναι σημαντικό να πούμε ότι η κατανάλωση χαλασμένου κρασιού δεν θα μας βλάψει. Αν και μπορεί να είναι μια κακή εμπειρία για τους γευστικούς μας κάλυκες, το χαλασμένο κρασί είναι βασικά μόνο ξύδι, επομένως δεν είναι τοξικό αν το καταναλώσουμε.

Αν θέλουμε να μάθουμε αν το μισογεμάτο μπουκάλι του κρασιού μας αξίζει ακόμα να το πιούμε, θα πρέπει να δούμε το χρώμα του, να το μυρίσουμε και, στη συνέχεια, αν δεν το έχουμε καταλάβει ήδη, να το δοκιμάσουμε.

Εάν βάλουμε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και παρατηρήσουμε ότι δεν είναι πια ακριβώς κόκκινο, και αντ′ αυτού είναι ένα καστανόξανθο καφέ, μάλλον ήρθε η ώρα να πετάξουμε το μπουκάλι.

Μπορούμε επίσης να μυρίσουμε το κρασί, και αν μυρίζει έντονα σαν ξύδι, πιθανότατα έχει ήδη χαλάσει.

Αλλά, δεν θα βλάψει να του κάνουμε μια γευστική δοκιμή. Θα καταλάβουμε αν αξίζει να πιούμε ένα ποτήρι κρασί ή όχι, μετά από μια γουλιά. Αν και, ακόμα κι αν ένα κρασί έχει περάσει την ακμή του, εξαρτάται πραγματικά από εμάς αν θέλουμε να το πιούμε. Ορισμένα κρασιά εξακολουθούν να έχουν ωραία γεύση μετά τη λήξη της διάρκειας ζωής τους, και αν είναι αρκετά καλά, αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία.

Πώς να αποθηκεύσουμε καλύτερα το κρασί
Για να μην οξειδωθεί πολύ γρήγορα το κρασί μας, πρέπει να βεβαιωθούμε ότι έχουμε τον σωστό εξοπλισμό για τον τύπο κρασιού που πίνουμε.

Για τους αφρώδεις οίνους, ας φροντίσουμε να έχουμε ειδικό πώμα αφρώδους οίνου. Για τα λευκά κρασιά, χρειαζόμαστε μερικά πώματα κρασιού με φελλό. Εναλλακτικά, ας επενδύσουμε σε ένα σύστημα συντήρησης κρασιού που θα μας επιτρέψει να αποθηκεύσουμε οποιοδήποτε είδος κρασιού για εβδομάδες, μήνες, ακόμη και χρόνια.

Ας αποκτήσουμε τη συνήθεια να κλείνουμε καλά με φελλό και να αποθηκεύουμε το κρασί μας – στο ψυγείο για λευκά και αφρώδη ή σε ένα δροσερό, σκοτεινό μέρος για κόκκινα και συνοδευτικά. Μπορεί να φαίνεται κουραστικό να πρέπει να βγάζουμε συνεχώς το κρασί και να βάζουμε μετά το φελλό, αλλά τουλάχιστον δεν θα ξεχάσουμε το μπουκάλι ανοιχτό όλη τη νύχτα.

Εάν ακόμα έχουμε χάσει το φελλό και δεν έχουμε άλλο πώμα, μπορούμε να καλύψουμε το κρασί μας για να επιβραδύνουμε τη διαδικασία οξείδωσης. Απλώς καλύπτουμε το άνοιγμα με πλαστική μεμβράνη ή αλουμινόχαρτο και το κλείνουμε με ένα λαστιχάκι. Αν και αυτό δεν θα δημιουργήσει αεροστεγή σφράγιση, θα εξασφαλιστεί ότι δεν θα χρειαστεί να πετάξουμε το μισογεμάτο μπουκάλι, κάτι που θα ήταν απλά τραγικό.

Πηγή: Food&Wine