Νισιάν Ισκεντεριάν: ο υδραυλικός της μισής Λάρνακας
Ο Νισιάν Ισκεντεριάν, ο υδραυλικός της μισής Λάρνακας, γεννήθηκε το 1927 στην Καισάρεια της Μικράς Ασίας. Γονείς του, ο δάσκαλος Καραμπέτ Ισκεντεριάν και η Σιρανούς Χαλεπιάν. Επειδή οι Τούρκοι στις σφαγές του 1921 φυλάκισαν τον πατέρα του, χρησιμοποιώντας τον ως διερμηνέα, καθότι πολύγλωσσος, η οικογένεια Καραμπέτ με τα τέσσερα παιδιά της, τον Χακόπ (πουκαμισά στη Ζήνωνος Κιτιέως), τη Μαρί, την Αννίκ και τον 2χρονο Νισιάν, κατόρθωσε να έρθει στην Κύπρο το 1929. Στη νέα πατρίδα η οικογένεια απέκτησε ακόμα ένα παιδί, τη Μάγκυ, η μόνη εν ζωή, κάτοικος Βηρυτού.
Από νωρίς ο Νισιάν ρίχτηκε στη βιοπάλη, κάτι που τον εμπόδισε να πάει στο σχολείο. Νυμφεύτηκε τη Χρυστάλλα από τη Σκάλα, ράφταινα γυναικείων εσώρουχων. Δεν έκαναν παιδιά. Όμως την κόρη της γυναίκας του από τον πρώτο της γάμο την αγάπησε σαν δικό του παιδί. Νισιάν και Χρυστάλλα έζησαν μια ευτυχισμένη ζωή μέχρι που έφυγε η Χρυστάλλα.
Εκτός απ’ την κόρη του, ο Νισιάν υπερηφανευόταν για τρία πράγματα: για την καταγωγή του, για το επώνυμό του που στα αρμένικα σημαίνει Αλεξάνδρου (Ισκεντεριάν) και για το πόσο καλός υδραυλικός ήταν, κάτι που αποδείκνυε καθημερινά.
Όσοι τον γνώρισαν μόνο καλά λόγια έχουν να πουν. Για το πόσο εξυπηρετικός ήταν στη δουλειά του, για τον φιλικό και ανοιχτόκαρδο χαρακτήρα του, για το έξυπνο χιούμορ του, αλλά και για την ικανότητά του να αφηγείται ιστορίες, την ώρα που διόρθωνε τα υδραυλικά, μ’ εκείνα τα απολαυστικά ελληνικά με αρμένικη προφορά. Οι ιστορίες; Παλιές προσφυγικές για το πολύπαθο γένος του αλλά και σύγχρονες από την καθημερινή επαφή του με τον κόσμο της Λάρνακας. Φυλάω στη μνήμη, μία στιγμή: Όταν μιλούσε για την Καισάρεια και την Αρμενία το πρόσωπό του λίγο σκοτείνιαζε.
Έφυγε το 2018, φτωχός αλλά πλούσιος στην ψυχή, γεμάτος από την εκτίμηση και την αγάπη των συμπολιτών του.
Αιωνία σου η μνήμη, ωραίε Αρμένιε, Νισιάν Ισκεντεριάν.
Σωκράτης Αντωνιάδης – Σκαλιώτικες Αναδρομές
Φωτογραφία: Αρχείο Μίλτου Νικολάου
