Η Άννα πάλεψε με τον καρκίνο και πλέον «γιορτάζει» όπως λέει, την επέτειο από τότε που άρχισε το ταξίδι. Ένα ταξίδι που όταν ξεκινούσε φάνταζε Γολγοθάς.
Αυτούσια η ανάρτηση της Άννας
«Σήμερα, γιορτάζω τον ένα χρόνο του “#cancerversary ”, (cancer + anniversary) όπως το αποκαλεί η κοινότητα των καρκινοπαθών. Έχω πολλές «επετείους» να θυμάμαι, την πρώτη μου χημειοθεραπεία, την τελευταία μου, την βιοψία μου, η λίστα ατέλειωτη!
Το «γιορτάζω» είναι λίγο ειρωνεία, γιατί βασικά σήμαινε ότι η ζωή μου θα άλλαζε για πάντα. Αλλά αυτό που δεν ήξερα, ήταν ότι θα άλλαζε για το καλύτερο.Δεν μπορούν όλοι που πάλεψαν να το πουν αυτό. Και σε αυτή την μάχη είναι όλοι νικητές ανεξάρτητα. Αλλά πραγματικά είμαι ευγνόμων για αυτό. Κατάλαβα τι έχει αξία σε αυτή τη ζωή. Η ΥΓΕΙΑ. Γιατί αν δεν έχεις την υγεία σου, τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Συνειδητοποίησα πόσο τυχερή είμαι που έχω τα άτομά μου, που με αγαπούν, και κόσμο που δεν ξέρω καν. Άτομα που δεν ξέραν πως να εκφραστούν, και άτομα που κάναμε μήνες να μιλήσουμε ακόμα και χρόνια.
Θυμάμαι ότι φοβόμουν τόσο πολύ να κάνω post στα social media για τον καρκίνο μου. Μόνο η οικογένειά μου και οι πιο στενοί μου φίλοι το ήξεραν. Αλλά μετά σκέφτηκα, τα στόματα μιλάνε, θα με δει ο κόσμος στο δρόμο και θα το καταλάβουν, γιατί να το κρύψω; Δεν το συνηδειτοποίησα πως αποδέχοντας τον καρκίνο μου, θα έδινα δύναμη και κουράγιο σε άλλους που το χρειάζονται.
Επίσης κατάλαβα πόσο ασήμαντα είναι τα μαλλιά. Ότι είμαι εξίσου γυναίκα και χωρίς μαλλιά. Το μόνο που κάνει είναι να κρατά το κεφάλι σου ζεστό. Είχα πολλές δυσκολίες, δικαιολογημένα η χημειοθεραπεία είναι το χειρότερο κομμάτι του καρκίνου. Λύγισα, είπα θα τα παρατήσω πολλές φορές, όμως είπα ότι ο Bob δεν θα μου καταστρέψει τη ζωή μου!
Και με αυτά, θέλω να πω ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! Που πιστέψατε σε μένα και με στηρίζατε. Είτε με ένα απλό «περαστικά» ή μια τεράστια παράγραφο, είτε με δωράκια από κάποιους, με οποιοδήποτε τρόπο τελοσπάντων, πάντα μου ανέβαζε τη διάθεση!
Εύχομαι σε όλους τα καλύτερα, με υγεία και χαμόγελα πάντα!»
