Με μια ιδιαίτερη και συγκινητική ανάρτηση ο συμπολίτης μας Σωκράτης Αντωνιάδης στις Σκαλιώτικες Αναδρομές αναφέρεται στη Χριστίνα Αποστόλου και στο φιλανθρωπικό έργο της που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα η οικογένεια της.
Ανάρτηση
Η Χριστίνα Κατωδρύτη Αποστόλου υπήρξε η θυγατέρα του βιβλιοπώλη Αντρέα Κατωδρύτη και της Χρυσάνθης, το γένος Γεωργιάδη, μιας γυναίκας που διέπρεψε στο εμπόριο σε εποχές ανδροκρατούμενης επιχειρηματικότητας.
Η Χριστίνα αποτελούσε το δημιουργικό κράμα των γονιών της. Της ήρεμης ιδιοσυγκρασίας και των χαμηλών τόνων του βιβλιοπώλη-πατέρα και της αποφασιστικής δυναμικότητας της μητέρας.
Όμως η Χριστίνα προχώρησε πιο πέρα τις ανθρώπινες αρετές. Τις λάμπρυνε με τη ζωή της. Δοτική καθώς ήταν, υιοθέτησε στο διάβα του χρόνου τα χριστιανικά διδάγματα της αγάπης και της προσφοράς, νοηματοδοτώντας την ύπαρξή της με το «Αγαπάτε αλλήλους» και με το «Μη γνώτω η αριστερά τι ποιεί η δεξιά». Αθόρυβα, διακριτικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες βοηθούσε. Και όταν επρόκειτο για παιδιά, εκεί δινόταν ολόψυχα.
Κι όταν το νήμα της ζωής της κόπηκε την Πρωτοχρονιά του 2006 σε ηλικία 44 χρονών από την επάρατη νόσο, Λάκης ο αγαπημένος της σύντροφος και τ’ αγόρια της ο Αντρέας, ο Χαράλαμπος, ο Αλέξανδρος και ο Κωνσταντίνος κατάλαβαν αμέσως πως ήταν χρέος τους να συνεχίσουν το έργο της. Έβλεπαν έκπληκτοι την αγάπη του κόσμου να ξεχειλίζει προς το πρόσωπό της. Στο τάφο της στοίβες τα λουλούδια και τα ευχαριστήρια σημειώματα από ανθρώπους που ευεργέτησε, άγνωστους στην οικογένεια. Με μεγάλη προσπάθεια και με τη βοήθεια εκτιμητών της προσωπικότητάς της, συστάθηκε το «Ίδρυμα Χριστίνας Α. Αποστόλου». Εδώ και 15 χρόνια το περιώνυμο Ίδρυμα βοηθά παιδιά με χρόνιες και σοβαρές παθήσεις και όχι μόνο. Τη Χριστίνα θα τη συναντήσεις στην παιδική χαρά του δημόσιου κήπου, στο δικό της χώρο στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, στις γιορτές ανθρωπιάς και αγάπης όπου ο καθένας προσφέρει το αντίδωρό του, στο καινούργιο Νοσηλευτήριο της Λάρνακας, στον πολιτισμό. Μια ματιά στο διαδίκτυο αρκεί για να αντιληφθεί κανείς το εύρος της προσφοράς του Ιδρύματος.
Ας μη γελιόμαστε. Ο Παράδεισος είναι εδώ, στα μάτια των άλλων, όπως άλλωστε και η κόλαση. Πιστή στην ευαγγελική ρήση: «… Νυνὶ δε μένει πίστις, ἐλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα• μείζων δε τούτων ἡ αγάπη», η Χριστίνα έζησε τον επί γης παράδεισό της. Πάνω στην αγάπη που δίδαξε κτίζουν τώρα ο Λάκης, ο Αντρέας και η Θεοδοσία, ο Χαράλαμπος, ο Αλέξανδρος και ο Κωνσταντίνος.
Η κληρονομιά της Χριστίνας!
