Τελέστηκε σήμερα το πρωί στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Λάρνακα το μνημόσυνο του ήρωα της Αντίστασης Κόκου Φωτίου. Ομιλητής στο μνημόσυνο ήταν ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ κύριος Μαρίνος Σιζόπουλος.
Ομιλία του Προέδρου του Κ.Σ. ΕΔΕΚ Μαρίνου Σιζόπουλου στο Μνημόσυνο του ήρωα της Αντίστασης Κόκου Φωτίου
Δείτε την ομιλία εδώ: https://youtu.be/TlSQCyWN5xc
Οι στιγμές για την πατρίδα και τον ελληνισμό είναι κρίσιμες. Οι προσπάθειες της Τουρκίας για ανασύσταση της νέο-Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην περιοχή της αν. Μεσογείου είναι πασιφανείς. Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του στόχου της ο πολιτικός και στρατιωτικός έλεγχος της Κύπρου.
Η ιστορική αυτογνωσία αποτελεί βασικό στοιχείο επιβίωσης του λαού μας.
Η απότιση φόρου τιμής στους αγωνιστές της Δημοκρατίας και ειδικά τον Κόκο Φωτίου, τον πρωτομάρτυρα της αντίστασης ενάντια στην συνταγματική εκτροπή που κάποιοι εντός και εκτός Κύπρου συστηματικά μεθόδευσαν, αποτελεί αναβάπτισμα στα αγωνιστικά νάματα μιας ηρωικής γενιάς, χαλυβδώνει την πίστη και ενδυναμώνει την πεποίθησή μας, οι σοσιαλιστές να παραμείνουμε και σήμερα πρωτοπόροι και πρωταγωνιστές στην αντιμετώπιση των νέων κινδύνων που ελλοχεύουν για την πατρίδα μας.
Καλότυχοι όσοι με το θάνατό τους τον καταργούν και περνούν στην αθανασία.
Καλότυχοι όσοι με το τίμιο αίμα τους γράφουν ανεξίτηλα την ιστορία.
Όσοι με τη θυσία τους μετατρέπονται σε φωτεινούς φάρους για να μεταλαμπαδεύουν στις επόμενες γενιές τις αξίες του θυσιαστηρίου τους και παραμένουν αθάνατα σύμβολα για μελλοντικούς αγώνες.
Ο Κόκος Φωτίου έγραψε τη δική του ηρωική ιστορία.
Πατριώτης, αγωνιστής, στέλεχος της ΕΔΕΚ, υπερασπιστής της δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας που εκφραζόταν στο πρόσωπο του νόμιμου προέδρου Αρχ. Μακαρίου, με άδολο πατριωτισμό, μακριά από προβολείς και δημοσιότητα, με παλληκαριά και ανθρωπιά μετατράπηκε σε πρωτομάρτυρα της προάσπισης της δημοκρατίας και της νομιμότητας.
Όταν ο Αμερικανο-Βρετανικός παράγοντας χρησιμοποιούσε τη Χούντα των Αθηνών για να υπονομεύσει την κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Β. Λυσσαρίδης και η ΕΔΕΚ μετατράπηκαν σε άγρυπνους φρουρούς της αξιοπρέπειας και της εθνικής επιβίωσης του λαού μας.
Αποκορύφωμα αυτών των συνομωσιών ήταν η ίδρυση της εγκληματικής οργάνωσης ΕΟΚΑ Β΄ το φθινόπωρο του 1971, πρώτο θύμα της οποίας ήταν ο τιμώμενος σήμερα ήρωας Κόκος Φωτίου.
Όλοι αυτοί που είτε εξίσωναν την τρομοκρατία με το νόμιμο καθήκον υπεράσπισης της δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας, είτε παρέμειναν επιτήδειοι ουδέτεροι, θα πρέπει να αισθάνονται ενοχή μπροστά στο μεγαλείο του θυσιαστηρίου των μαρτύρων της δημοκρατικής αντίστασης.
47 χρόνια μετά το έγκλημα του 1974 οφείλουμε στο πλαίσιο της αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας να αποκαλύψουμε το πλέγμα της συνομωσίας, όχι για σκοπούς ανάξεσης του διχασμού, αλλά για να γνωρίζει ο λαός μας ποιοι και γιατί τον πρόδωσαν, ποιοι και πόσοι τον υπερασπίσθηκαν.
Τα περί βίας και αντιβίας και η προσπάθεια φίμωσης στη Βουλή του Β. Λυσσαρίδη για να μην καταγγείλει τη χούντα, αποτελούν μαύρη σελίδα στην πολιτική και κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου μας.
Η θυσία των ηρώων μας αλλά και η αντίσταση μερίδας του λαού μας με προμετωπίδα την ΕΔΕΚ και τα στελέχη της, μπορεί να μην κατόρθωσαν να ματαιώσουν ολοκληρωτικά τα συνωμοτικά σχέδια σε βάρος της πατρίδας μας, απέτρεψαν όμως την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η 15η και η 20η Ιουλίου 1974 δεν ήσαν δύο τυχαία γεγονότα. Δεν ήσαν μόνο οι δύο φάσεις του ίδιου εγκληματικού σχεδίου το οποίο είχε εκκολαφθεί από τους ΝΑΤΟικούς κύκλους με τη συνδρομή Ελλήνων πολιτικών και στρατιωτικών και την αξιοποίηση Κυπρίων συνοδοιπόρων. Ήταν το αποκορύφωμα μιας 10ετούς συνομωσίας η οποία αποσκοπούσε στην απομάκρυνση του Αρχ. Μακαρίου, την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβολή της διχοτόμησης.
Την ίδια στιγμή η Τουρκία αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, αλλά και τα εγκληματικά λάθη και παραλείψεις αυτών που κυβερνούσαν την Ελλάδα και των συνοδοιπόρων τους στην Κύπρο, για να προωθήσει τον δικό της στόχο, να εδραιώσει την στρατιωτική της παρουσία στην Κύπρο και με την πρώτη ευκαιρία να προχωρήσει στην ολική της κατάληψη.
Στόχο τον οποίο θεωρεί στρατηγικής σημασίας για να αποκτήσει θαλάσσια έξοδο και να ελέγχει την ευαίσθητη περιοχή της Αν. Μεσογείου. Μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν τον έχει εγκαταλείψει αλλά αντίθετα προωθεί την υλοποίησή του με ιδιαίτερη συνέπεια.
Τα αποτελέσματα της προδοσίας του 1974, εξακολουθούν να είναι οδυνηρά. Αντιμετωπίζουμε και σήμερα κρίσιμες καταστάσεις με εθνοκτόνα σχέδια να βρίσκονται σε εκκόλαψη.
Η Τουρκία ποτέ δεν απέκρυψε τους στόχους της. Από τη δεκαετία του 1960 είχε ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την εφαρμογή της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, για να μπορεί να ελέγχει ολόκληρη την Κύπρο.
Τόσο στο πρόσφατο παρελθόν με το διχοτομικό σχέδιο Ανάν, όσο και σήμερα με την αναμενόμενη 5μερή διάσκεψη, επιχειρεί να αξιοποιήσει τις συνομιλίες και τις «γενναιόδωρες» παραχωρήσεις της πλευράς-μας που γίνονται με επίκληση την ΔΔΟ, με βασικό στόχο:
– τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας,
– τη σύσταση ενός συνεταιριστικού μη λειτουργικού κράτους που θα βρίσκεται κάτω από τον πλήρη έλεγχό της,
– τη νομιμοποίηση της παραμονής τουρκικών στρατευμάτων και των εποίκων,
– την αναγνώριση δύο κρατών με πολιτική και κυριαρχική ισότητα,
– τον διαχωρισμό του εδάφους και του πληθυσμού,
– τη μόνιμη παραβίαση πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων της πλειοψηφίας του λαού.
Με αυτό το περιεχόμενο η ΔΔΟ αποτελεί τη χειρότερη μορφή νομιμοποιημένης διχοτόμησης και διευκολύνει την ολική προσάρτηση της Κύπρου στην Τουρκία.
Η νέα 5μερής διάσκεψη στο τέλος του μήνα συνιστά ακόμα μια καλοστημένη παγίδα σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, με πρωταγωνιστές τους συνήθεις ύποπτους. Η διάσκεψη δεν αποσκοπεί στη διαμόρφωση πλαισίου επίλυσης του Κυπριακού, αλλά είτε να μας παγιδέψει σε διαδικασία λύσης κατά το πρότυπο του σχεδίου Ανάν, είτε η Τουρκία και το κατοχικό καθεστώς να κεφαλαιοποιήσουν πρόσθετα οφέλη σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι για αυτό το λόγο που η ΕΔΕΚ πρότεινε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην εμπλακεί σε αυτή την επικίνδυνη διαδικασία και να αντιπροτείνει τη σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης με την παρουσία των 5 μόνιμων μελών του Σ.Α. του ΟΗΕ όπως προνοεί και σχετική απόφαση της Γ.Σ. την υλοποίηση της οποίας δυστυχώς ποτέ δεν απαιτήσαμε.
Στο όνομα των χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων ηρώων της κυπριακής ελευθερίας, οφείλουμε να διεκδικήσουμε για τον λαό μας μια δημοκρατική λύση που να διασφαλίζει στις μελλοντικές γενιές ασφάλεια, όπου στην Κυπριακή Δημοκρατία όλοι οι νόμιμοι κάτοικοι να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα, χωρίς διακρίσεις και εθνοτικούς ή θρησκευτικούς διαχωρισμούς. Την ίδια στιγμή να αποκλεισθεί διαπαντός το ενδεχόμενο τρίτες χώρες και κύρια η κατοχική Τουρκία να ασκούν άμεσα ή έμμεσα κηδεμονία στη λειτουργία του κράτους.
Όμως παρά τις δυσχέρειες που δημιουργήθηκαν λόγω και των δικών μας λαθών, εξακολουθούν και σήμερα να υπάρχουν δυνατότητες για δίκαιη και βιώσιμη λύση. Η υπερφίαλη αισιοδοξία που σκόπιμα κάποιοι καλλιέργησαν στα πρόσωπα των εκπροσώπων της κατοχής αρχικά του Ταλάτ και στη συνέχεια του Ακκιντζί, αποδείχθηκε παγίδα, όπως η ΕΔΕΚ από την αρχή είχε προειδοποιήσει.
Η ΕΔΕΚ, η δημοκρατική δύναμη της αντίστασης θα αναλώσει όλες της τις δυνάμεις ώστε η παρατηρούμενη εκτροπή να τερματισθεί.
Προτείνει με σύνεση και σωστό προγραμματισμό:
να εκμεταλλευτούμε ενεργειακά και γεωστρατηγικά συμφέροντα για να ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική μας θέση,
να απαιτήσουμε τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης και όχι την παρωδία της άτυπης 5μερούς,
να θέσουμε θέμα απομάκρυνσης των Βρετανικών στρατιωτικών βάσεων.
Στη μακροχρόνια πορεία υπονόμευσης της Κυπριακής Δημοκρατίας ο Β. Λυσσαρίδης και η ΕΔΕΚ ήταν οι σταθεροί υπερασπιστές της:
Το 1963-64 με τους Κοκκινοσκούφηδες στον Πενταδάκτυλο.
Το 1967-74 με δημοκρατική αντίσταση ενάντια στην χούντα των Αθηνών και την παρανομία της ΕΟΚΑ Β΄.
Το 1974 στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και το μεταπραξικόπημα.
Στις 15 Αυγούστου 1974 για τη ματαίωση του σχεδίου Γκιουνές.
Το 2004 για την απόρριψη του σχεδίου Ανάν.
Σήμερα η ΕΔΕΚ βρίσκεται και πάλι στην προμετωπίδα του αγώνα για απαλλαγή από επικίνδυνες διαδικασίες που εκθέτουν την Κυπριακή Δημοκρατία και την αποτροπή των εθνικά απαράδεκτων σχεδίων λύσης.
Σε ώρες κινδύνων το καθήκον όλων μας είναι η προάσπιση της κρατικής μας ακεραιότητας και η προστασία της εθνικής μας κυριαρχίας.
Σε αυτό τον δύσκολο αλλά υπέροχο αγώνα φωτεινά παραδείγματα και πρωτοστάτες είναι οι νεκροί συναγωνιστές μας, ο Κόκος Φωτίου, ο Δώρος Λοΐζου, ο Ρένος Πρέντζας.
Οι αγώνες παραμένουν γνώμονας των ενεργειών μας.
Η θυσία τους αναμένει δικαίωση.
Και σε όλους εμάς τους επίγονους το μήνυμα είναι σαφές:
Η πατρίδα μας δεν είναι προς πώληση.
Τα χώματά της φιλοξενούν ιστορία και παραδόσεις αιώνων. Δεν είναι δυνατό αυτά τα χώματα, τα αιώνια Ελληνικά, χώματα αγαπημένα, χώματα ποτισμένα από άδικο δάκρυ και δίκαιο αίμα να παραδοθούν στους εχθρούς.
Μέχρι την απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών μας είμαστε υποχρεωμένοι να αποτίουμε φόρο τιμής στους ηρωικούς-μας νεκρούς και να καταθέτουμε τον απολογισμό μας.
Αιωνία θα είναι και η μνήμη του πρωτομάρτυρα της δημοκρατίας Κόκου Φωτίου.
