Από τότε που ξεκίνησε η πανδημία στην Ευρώπη πριν από οκτώ μήνες, οι πολίτες έχουν κάνει τεράστιες θυσίες για τον περιορισμό του κορωνοϊού, αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, για να προσθέσει ότι οι θυσίες αυτές έχουν και ένα μεγάλο κόστος, το οποίο έχει επιφέρει εξάντληση σε όλους ανεξαιρέτως, με αποτέλεσμα ο κόσμος να αισθάνεται κόπωση.
Ο Περιφερειακός Διευθυντής Ευρώπης του ΠΟΥ Χανς Χένρι Κλούγκε αναφέρει σε γραπτή του δήλωση ότι με βάση τα συγκεντρωτικά δεδομένα έρευνας που διενεργήθηκε σε χώρες της περιοχής παρατηρούνται αυξανόμενα επίπεδα κούρασης ανάμεσα στον κόσμο.
“Δεν προκαλεί έκπληξη, ότι η κόπωση μεταξύ των ερωτηθέντων αυξάνεται. Αν και η κόπωση μετριέται με διαφορετικούς τρόπους και τα επίπεδα ποικίλουν ανά χώρα, εκτιμάται ότι έχει φτάσει πάνω από το 60% σε ορισμένες περιπτώσεις” αναφέρει.
Ο κ. Κλούγκε σημειώνει ότι μέσα σε αυτήν την παρατεταμένη κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία, που ανάγκασε τους ανθρώπους να ζουν με αβεβαιότητα και αναστάτωση για πολλούς μήνες, αυτά τα επίπεδα κόπωσης ήταν αναμενόμενα.
“Αν και όλοι είμαστε κουρασμένοι, πιστεύω ότι είναι δυνατό να αναζωογονηθούν οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση των εξελισσόμενων προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε λόγω COVID-19”, αναφέρει.
Ως εκ τούτου ο κ. Κλούγκε, προτείνει τρεις στρατηγικές για μείωση της κόπωσης.
“Ο δρόμος προς τα εμπρός είναι μέσω συλλογικής δέσμευσης για αυτές τις τρεις στρατηγικές: 1. Πάρτε τον παλμό της κοινότητας τακτικά και χρησιμοποιήστε τα συμπεράσματα. 2. Προβείτε σε μια συνδημιουργία (μέτρων) με την κοινότητα και 3. Πρέπει να καλύψουμε τις ανάγκες μας με νέους, καινοτόμους τρόπους. Ας είμαστε δημιουργικοί και θαρραλέοι”.
Ενημερώνει επίσης ότι λόγω της αυξανόμενης αυτής κόπωσης που παρατηρείται, χθες ο ΠΟΥ/Ευρώπης συγκάλεσε μια συνάντηση με τη συμμετοχή των επικεφαλής ιατρικών λειτουργών και Γενικών Διευθυντών για θέματα Υγείας από περισσότερες από 30 χώρες της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας όπου εξετάστηκαν οι διάφορες τάσεις στην συμπεριφορά του κόσμου και αντηλλάγησαν απόψεις, καινοτόμες ιδέες και στρατηγικές.
Αναφέρει ότι ο ΠΟΥ κυκλοφόρησε ένα πλαίσιο “για την στήριξη των χωρών στην αντιμετώπιση του φαινομένου της κόπωσης και την αναζωογόνηση της δημόσιας ανταπόκρισης”.
Καταλήγει λέγοντας ότι η πανδημία αυτή μας αναγκάζει να προχωρήσουμε πέραν από τη βιοϊατρική επιστήμη και σε άλλες γνώσεις όπως η συμπεριφορά της κοινότητας, σε μια κλίμακα που δεν έχει γίνει ποτέ πριν στο παρελθόν.
