ΙΩΑΝΝΑ (ΑΝΙΚΑ) ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ ΣΕΧΡΙΑΝ (1916-2019 )
Η Ιωάννα (Ανίκα), γέννημα του 1916, ( 7 Ιαννουαρίου 1916), πέρασε μια ζωή με δυσκολίες και βάσανα, όπως όλες οι γυναίκες τα παλιά χρόνια. Η εμμονή της με τον Άγιο Σπυρίδωνα και την Παναγία την έκανε κάθε μέρα να διαβάζει ατέλειωτες ώρες σχετικά βιβλία.
Καθόταν καθημερινά στην ίδια πολυθρόνα, με ράχη προς την τζαμαρία για να τη βοηθάει το φως να διαβάζει.
Η Ανίκα Μιχαηλίδου Σεχριάν, ήταν ένα παλαιών προδιαγραφών κομπιούτερ. Είχε μνήμη που μας άφηνε άναυδους. Με μεγάλη ευκολία αναγνώριζε πρόσωπα σε φωτογραφίες των δεκαετιών του 20 και του 30. Η ίδια έπαιζε χόκεϋ σε μια εποχή που ο αθλητισμός ήταν ανδροκρατούμενος.
Το παράπονό της ήταν που δεν την έπαιρνε ο Θεός εκεί που θέλει, μας το είπε εκατό φορές. Και δεν το καταλαμβαίναμε.
«Έφυγαν όλοι. Οι φίλοι, οι συγγενείς, οι γείτονες, τα σπίτια τους, οι γιορτές τους. Ακόμη και τα φαγητά τους. Μάλιστα. Οι μυρωδιές και οι γεύσεις. Τα ταπεινά φαγητά των παλιών δεκαετιών, τα οποία σήμερα ούτε στη μνήμη των νέων υπάρχουν. Αυτά είναι που πεθυμώ πιο πολύ».
Και συνέχιζε η Ανίκα να μιλά για όλα όσα έφυγαν κι έμεινε αυτή ενέχυρο στα χέρια του αγίου Σπυρίδωνα και της Παναγίας. Τα περιστέρια που τάϊζε κάθε πρωί τα πήραν άλλες γειτονιές. Η γειτονιά μυρίζει ο,τιδήποτε άλλο εκτός από όμορφα. Οι ήχοι από τους χώρους στάθμευσης ενοχλούσαν τα μεσημέρια. Κι ο αέρας από τη θάλασσα δεν έφτανε στο δεύτερο όροφο που έμενε.
Φαίνεται ότι ο Θεός τελικά εισάκουσε τις παρακλήσεις της. Εφυγε σήμερα το πρωί και η νεκρώσιμος ακολουθεία θα είναι αύριο Παρασκευή, ώρα 12.00, στην εκκλησία του Αγίου Λαζάρου. Συλλυπητήρια από τις 11.00 π.μ.
Λούης Περεντός
