Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΚΑΙ Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ
Κάβαλα πάνω σε τρικάταρτο κύμα
Έρχεται μ’ένα κερένιο πρόσωπο
Χαμένη στον παράδεισο των αφελών
Ψάχνοντας για βράχια που δεν υπάρχουν
Περιμένοντας σε στάσεις τρένων
Βαγόνια χωρίς επιβάτες
Πουλώντας ένα κάτασπρο χαμόγελο
Για μια νύχτα ατέλειωτη
Γεμάτη μ’εφιάλτες αλλιώτικους
Κόκκινους δίσκους να μπαίνουν στη θάλασσα
Ένα καράβι να φεύγει για ναυάγιο
Κι ένα ορίζοντα να διαθλάται αδιόρθωτα.
Το ποίημα όμως εξακολουθεί να έρχεται
Καβάλα πάνω σε τρικάταρτο κύμα
Σκάει τη πρώτη καλημέρα
Κι αναγαλλιάζει το σεντόνι
Πετάει βότσαλα στο νερό
Κι αναπηδούν τα χρόνια λεμονιές
Περνάει τ’ αγκίστρι στο δέρμα
Κι η αροδάφνη μοιρολογά.
Το ποίημα έτσι κι αλλιώς έρχεται
Καβάλα πάνω σε τρικάταρτο κύμα
Κι όσοι δε βλέπουν σημάδια
Να περιμένουν στον αιώνα των χαμένων
Όπου τα σίδερα θάχουν σκουριάνει
Κι ο χρόνος θα μετρά αντίστροφα.
Λούης Περεντός (2003)