Μια πονεμένη ιστορία 50 και πλέον χρόνων χαρακτήρισε το λιμάνι της Λάρνακας ο πρόεδρος του εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου της πόλης Όθωνας Θεοδούλου, μιλώντας στην τελευταία γενική συνέλευση του ΕΒΕΛ.
Μία ιστορία που, όπως είπε, πάει χρόνια πίσω κι έγινε κατ’ επανάληψη αντικείμενο αντιδικίας μεταξύ κυβερνητικών και τοπικών παραγόντων, αλλά και μεταξύ των ίδιων των Λαρνακέων. Μιας αντιδικίας εντάσεων που ξεκίνησε πολύ πριν από την τελική απόφαση κατασκευής του λιμανιού τη δεκαετία του 60 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Το θέμα του λιμανιού και της μαρίνας ήταν ένα από τα δύο ζητήματα (το άλλο ήταν η μετακίνηση των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών και υγραερίου) που μονοπώλησαν το ενδιαφέρον κατά την πρόσφατη γενική συνέλευση του ΕΒΕΛ. Στην ομιλία του, ο κ.Θεοδούλου, στην παρουσία του υπουργού Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Γιώργου Λακκοτρύπη, διαχώρισε τη θέση του Επιμελητηρίου από τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση για εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή που θ’ αναλάβει την ενιαία ανάπτυξη λιμανιού και μαρίνας με τουριστικό προσανατολισμό.
Αφού εξέφρασε αμφιβολίες κατά πόσο θα εξευρεθεί στρατηγικός επενδυτής για το λιμάνι (τον επόμενο μήνα αναμένεται να ανακοινωθεί η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος), ο Όθωνας Θεοδούλου εξήγησε τη θέση του ΕΒΕΛ, ότι δηλαδή στο λιμάνι Λάρνακας θα έπρεπε να αποδοθεί τέτοιος ρόλος που θα το καθιστά βιώσιμο με καθαρά λιμενικές εργασίες, ενώ η αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή έπρεπε να είχε όλες τις επιλογές ανοικτές και η καλύτερη να επιλεγεί στο τέλος, ανάλογα με τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα, τα οφέλη που θα έχει η πόλη, αλλά και ανάλογα με το ενδιαφέρον των επενδυτών.
Μελέτη βιωσιμότητας
Ο Πρόεδρος του ΕΒΕ Λάρνακας υποστήριξε ότι η κατεύθυνση που δόθηκε από πλευράς Κυβέρνησης για κρουαζιέρες, επιβατική κίνηση, mega γιοτ και μικρό αριθμό νέων θέσεων στη μαρίνα, δεν υποστηρίζεται από καμία επίσημη μελέτη βιωσιμότητας και από καμία μελέτη αγοράς. Παράλληλα, παρατήρησε ότι έχουν μπει ποσοτικοί περιορισμοί στη διακίνηση του γενικού φορτίου της μοναδικής δραστηριότητας του λιμανιού με αξιόλογη επίδοση σήμερα. «Μοιραία βρισκόμαστε σαν Λάρνακα σε μεγάλο δίλημμα. Αν επιμένουμε ότι η διαδικασία είναι λάθος, θα μας ειπωθεί ότι το κράτος είχε διάθεση να κάμει το έργο και δεν το αφήσαμε. Αν μείνουν τα πράγματα ως έχουν, θα είναι με μαθηματική ακρίβεια ατελέσφορα και ισοδύναμα με κατάργηση του λιμανιού», είπε με νόημα ο κ.Θεοδούλου και πρόσθεσε.
«Το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει σαν Λάρνακα είναι κατά πόσο είναι σωστό να καταργήσουμε ένα λιμάνι, που παρ’ όλες τις αδυναμίες του έφθασε στο παρελθόν να διακινεί μέχρι και 250 χιλιάδες εμπορευματοκιβώτια, ενώ σήμερα διακινεί 1.300 τόνους γενικού φορτίου. Δεν μας έχει υποδειχθεί καμία χρήση που να μπορεί να υποκαταστήσει σε αξία και σημασία τη λιμενική του χρήση. Μας λένε να υποβαθμιστεί το λιμάνι και να αξιοποιηθεί ο χερσαίος του χώρος για καταστήματα, γραφεία και mall. Η Λάρνακα δεν υπολείπεται χώρων για τα πιο πάνω. Με την αποχώρηση των πετρελαιοδεξαμενών, η Λάρνακα αποκτά περίπου δυόμισι χιλιόμετρα νέας ακτογραμμής, που μπορεί να φιλοξενήσει τέτοιες χρήσεις», σημείωσε ο Πρόεδρος του ΕΒΕΛ.
Καζίνο – Θεματικό Πάρκο
Η θέση του Επιμελητηρίου Λάρνακας, σύμφωνα με τον Ο. Θεοδούλου, είναι ότι ο τομέας της κρουαζιέρας δεν έχει καθόλου μέλλον και μόνο αν προτεινόταν μία λύση και μία χρήση που θα καθιστούσε τη Λάρνακα και το λιμάνι της προορισμό για επιβάτες, όπως για παράδειγμα το καζίνο ή ένα θεματικό πάρκο περιφερειακής ή διεθνούς εμβέλειας, θα ήταν μια σοβαρή πρόταση που θα μπορούσε να μελετηθεί.
Αντίθετα, ανάμεσα στον εμποροβιομηχανικό κόσμο της Λάρνακας αντικρίζεται με σκεπτικισμό η πρόταση να καταργηθεί ουσιαστικά το λιμάνι για να γίνουν γραφεία, διαμερίσματα και νέες θέσεις ελλιμενισμού στη μαρίνα. «Θ’ αναμένουμε με υπομονή την τελική πρόταση που θα διατυπώσει το αρμόδιο υπουργείο τον Οκτώβριο και δηλώνουμε από τώρα ότι θα είμαστε οι ευτυχέστεροι όλων αν όλες αυτές οι ανησυχίες μας αποδειχθούν υπερβολικές και λανθασμένες», κατέληξε.
