ΠΕΡΕΝΤΟΣ STORIES: Τα Πασχαλινά κουλούρια, οι φούρνοι της Λάρνακας και τα έθιμα… (pics)!
Όλοι θυμόμαστε που περιμέναμε τη Μεγάλη βδομάδα να μας φτιάξει η γιαγιά και η μάνα μας Πασχαλινά κουλούρια. Και όλους πρέπει σε κάποια φάση να μας φόρτωσαν τις λαμαρίνες για να τις πάμε στο φούρνο ——- ( του Κώστα Μιχαηλίδη, του Μικελλίδη, του Αρτίν του Αρμένη, του Φύτου, του Παρσών, του Φραντζόλα, του Αντύπα Αγραφιώτη, του Θεολόγη, του Χαράλαμπου, του Σταμάτη) και να ξαναπάμε αργότερα για να φέρουμε στο σπίτι τις φλαούνες και τα κουλουράκια.
Με κιμωλία γινόταν η αρίθμηση των λαμαρίνων και μας έδιναν ένα χαρτάκι με τον αριθμό. Υπήρξαν, φυσικά, κι άλλοι φούρνοι που δεν αναφέρονται εδώ επειδή δεν τους θυμόμαστε ή επειδή δεν τους εντοπίσαμε σε αναφορές για την πόλη.
Και μοσχομύριζαν οι γειτονιές και τα σπίτια καβουρδισμένο σουσάμι , τραγανό ξεροψημένο κουλούρι ζυμωμένο με κανελλόνερο, μέχλεπι, βανίλια, μαστίχα και χίλια δυο που τώρα δεν τα θυμάμαι. Τσουρέκια ( εγώ) δε θυμάμαι να κάναμε! Θυμάμαι όμως τα κουλούρια-ανθρωπάκια που τους έβαζαν κόκκινο αυγό στη μέση και δυο «γαρίφαλα» (μουσκοκάρυδα) για μάτια.
Ήταν μια παραδοσιακή και αλλιώτικη εμπειρία, να βλέπεις τις γυναίκες όλων των σπιτιών να προσπαθούν για τα καλύτερα κι εμείς να «φουμίσουμε» ο καθένας το σπίτι του.
Κι όλα αυτά, σε συσχέτιση με τον καθημερινό εκκλησιασμό, συνέθεταν τα Πάσχα των Κυπρίων, σε εποχές που η Ανάσταση σήμαινε πάρα πολλά. Τα χρόνια που οι γιαγιάδες μας έστελλαν από νωρίς στην εκκλησία να τους «κρατήσουμε» σκάμνο. Τότε που η νηστεία και η εξομολόγηση είχαν την πραγματική τους σημασία. Και η κάθαρση της ψυχής έλαμπε στα πρόσωπα των ανθρώπων.
Φωτογραφικό υλικό:
Λούης Περεντός
