[ad_1]
Έλλη Χριστοδουλίδου. Η γυναίκα που επί τρία χρόνια με κίνδυνο της ζωής της και των παιδιών της έκρυβε τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ Γεώργιο Γρίβα Διγενή στο κρησφύγετο στη Λεμεσό.
Η σημερινή μέρα για την αγωνίστρια Έλλη Χριστοδουλίδου, ξυπνά μνήμες για ανθρώπους που ήταν μυημένοι στην οργάνωση της ΕΟΚΑ και είχαν ενεργό ρόλο κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα. Πρόκειται για ανθρώπους που συνειδητά επέλεξαν να αγωνιστούν για την πατρίδα, έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμη και τη ζωή τους. Ένας από αυτούς ήταν όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο αρχηγός Διγενής.
«Πρώτα από όλα ήταν καλός χριστιανός, αγαπούσε πάρα πολύ τα παιδιά και πάντα αγωνιούσε για τον αγώνα. Δεν θα ξεχάσω μια μέρα που εκτελούσαν οι Άγγλοι… Εκείνη την μέρα εγώ σκεφτόμουν να βάλω τραπέζι. Όταν πλησίασε το μεσημέρι με αγκάλιασε και μου είπε, πηγαινοερχόταν βέβαια μέσα στο σπίτι νευρικό, με αγκάλιασε και μου είπε παιδί μου δεν θα φάμε σήμερα, ναι του λέω αρχηγέ. Άκου Έλλη μου λέει, ο αγώνας χρειάζεται θυσίες”, διηγείται.
Χαραγμένο για πάντα στη μνήμη της Έλλης Χριστοδουλίδου θα μένει το μαύρο για εκείνη απόγευμα της 27ης Ιανουαρίου, όπου ο Διγενής ξεψύχησε στα χέρια της.
«Ήταν Κυριακή περίπου δύο το απόγευμα λέει μου τι θα φάμε Έλλη σήμερα, του λέω μου είπες μπιφτέκια και χόρτα βραστά. Μου λέει εντάξει παιδί μου. Μπήκε στην τουαλέτα και εγώ έξω εκεί στην κουζίνα ετοίμαζα για μια στιγμή ακούω ένα παττα. Άκουσα και τον νεαγάρα που τον ετράβησε ανόιω την πόρτα τον βρήκα…εγώ νόμιζα ότι λιποθύμησε. Άρχισα φωνές ήταν και οι κόρες μου και οι τρεις εδώ άρχισα κλάμα εφώναζα της. Εγώ έκαμνα του τεχνιτή αναπνοή νόμιζα ότι ελυποθήμισε, εφωνάζα μου μάμα πέθανε όι τους είπα ο αρχηγός δεν πέθανε».
Ο ρόλος της στον απελευθερωτικό αγώνα πρωταγωνιστικός. Ηταν το δεξί χέρι του Αρχηγού Διγενή και μετέφερε την αλληλογραφία αλλά και τα όπλα της οργάνωσης.
“Έβαλα τις χειροβομβίδες στην τσέπη μου, το πιστόλι στην μέση και ο κορσές γεμάτος φακέλους και επήρα το ένα μου παιδάκι οκτώ μηνών στην αγκαλιά μου και το άλλο που το φόρεμα και ξεκινήσαμε. Πριν από το περβόλι βλέπω απέναντι μου 5-6 ʼγγλοι και ερευνούσαν το καλάθι μιας άλλη γυναίκας. Λέω τώρα τι γίνεται να γυρίσω πίσω θα κινήσω υποψία. Έκοψα λία πορτοκάλια τα έδωσα στην κόρη μου και της λέω Μύρια μου τώρα που θα παίρνουμε πρόσφερε τα στους στρατιώτες. Μόλις τους έδωσε τα πορτοκάλια οι στρατιώτες νομιζόμενοι ότι στις τσέπες μου είχα πορτοκάλι μου χτυπούσαν στο νόμο και με ευχαριστούσαν”.
Η Ελλη Χριστοδουλίδου δεκαετίες μετά, δηλώνει πολύ περήφανη διότι υπηρέτησε τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ.
[ad_2]
Source link
