[ad_1]
Δεκανέας του 361ΤΠ, ο Κώστας Χατζηαντώνης ήταν ο πρώτος νεκρός που έπεσε υπερασπιζόμενος της πατρίδα, στην δύσκολη και άνιση μάχη στον Κουτσοβέντη. Και ο πρώτος τα οστά του οποίου ανευρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.
Εθελοντής σε αυτή τη στρατιωτική αποστολή, έτοιμος να πεθάνει για την πατρίδα. Έτσι βρέθηκε στον Κουτσοβέντη, μαζί με άλλα 16 παλληκάρια του 361ΤΠ. Όταν τρία λεωφορεία πλησίασαν ο Κώστας Χατζηαντώνης διετάχθη, μαζί με άλλους δύο, να πλησιάσει τα λεωφορεία για αναγνώριση. Πήγε, παρά τις αντιρρήσεις των υπόλοιπων στρατιωτών της ομάδας. Στα λεωφορεία επέβαιναν Τούρκοι στρατιώτες των ειδικών μονάδων. Ήταν αλεξιπτωτιστές και ελεύθεροι σκοπευτές.
Ο συμπολεμιστής του Γιώργος Σκουρουμούνης, περιγράφει τη στιγμή που το παλληκάρι τους, τους δίνει το σήμα να πιάσουν τα όπλα.
Ο κος Σκουρουμούνης είπε «Ο Κώστας ανεβαίνει στο πρώτο λεωφορείο για να ελέγξει ποιοι είναι οι επιβάτες και προς τα πού πηγαίνουν. Αμέσως πετάγεται κάτω και τρέχει απόσταση 10 μέτρων προς το μέρος μας, φωνάζοντας: Εν Τούρκοι ρε κοπέλια! Χτυπάτε τους. Κυλιέται κάτω κι αρχίζει να πυροβολεί πρώτος. Οι Τούρκοι ανταποδίδουν τα πυρά και μπαίνουμε όλοι στο χορό».
Δίπλα του έπεσε ο φίλος και συμπολεμιστής του Χρύσανθος Ευρυπίδου.
24 Ιουλίου 1974. Από εκείνο το μεσημέρι οι γονείς και τα 6 αδέρφια του, πρόσφυγες από τη Βατυλλή, περίμεναν για να κηδέψουν το παλληκάρι τους. Ο πατέρας του Χαράλαμπος έφυγε με τον καημό. Η μάνα του Θέκλα τον αποχαιρέτησε από τον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονα, στη Λευκωσία. Αφού πρώτα παρέλαβε το μετάλλιο του γιού της, για την προάσπιση της ελευθερίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Εκ μέρους της οικογένειας τον επικήδειο λόγο εκφώνησε η ανηψιά του Θέκλα.
Η ανιψιά του ήρωα είπε «Σου χρωστάμε πολλά αγαπημένες μας. Μα πάνω από όλα ένα βαθύ ευχαριστώ που μας κληροδότησες μια τόσο πλούσια παρακαταθήκη με την επίγεια ζωή σου, αλλά και με τη θυσία σου».
Πριν το αποχαιρετήσουν συγγενείς, φίλοι, συμπολεμιστές και εκπρόσωποι της πολιτείας κατέθεσαν στεφάνια και έψαλλαν τον εθνικό ύμνο. Τα μάτια των τότε στρατιωτών του 361 ΤΟ, δακρύζουν.
Χαλάλι της πατρίδας φώναξε ο μάνα του ήρωα του Κουτσοβέντη όταν οι επιζήσαντες συμπολεμιστές του έσκαψαν τον τάφο και τοποθέτησαν τα οστά του στο κοιμητήριο του Τύμβου Μακεδονίτισσας.
*Φωτογραφίες του Ανδρέα Μανώλη.
[ad_2]
Source link
